Lamentationes 5
1 Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
Ao Awurade, kae deɛ aba yɛn so; hwɛ, na hunu yɛn animguaseɛ.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos: domus nostræ ad extraneos.
Wɔadane yɛn agyapadeɛ ama ahɔhoɔ, wɔde yɛn afie ama ananafoɔ.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Yɛayɛ nwisiaa na yɛnni agyanom, yɛn maamenom ayɛ sɛ akunafoɔ.
4 Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsuo a yɛnom; yɛbɛnya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yɛnnya ahomegyeɛ.
6 Ægypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛdeɛ yɛbɛnya aduane a ɛbɛso yɛn.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wɔnni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a ɔbɛgye yɛn afiri wɔn nsam.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔdeɛ de pɛ yɛn anoduane, akofena a ɛwɔ ɛserɛ so no enti.
10 Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɛkɔm ama huraeɛ abɔ yɛn.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
Wɔato mmaa monnaa wɔ Sion, ne mmaabunu a wɔwɔ Yuda nkuro so.
12 Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa anidie mma mpanimfoɔ.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
Mmeranteɛ yɛ adwuma den wɔ ayuoyammoɔ so; na mmerantewaa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
14 Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
Mpanimfoɔ ntena kuropɔn apono ano bio; mmeranteɛ agyae wɔn nnwontoɔ.
15 Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
Ahosɛpɛ afiri yɛn akoma mu; yɛn asa adane agyaadwotwa.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus.
Ahenkyɛ afiri yɛn tiri so. Yɛn ara, yɛnnue sɛ yɛayɛ bɔne!
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
Yei enti yɛn akoma atɔ piti, yeinom enti yɛn ani so ayɛ kusuu
18 Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
wɔ Sion bepɔ a ada mpan na sakraman nenam soɔ no enti.
19 Tu autem Domine in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Wo, Ao Awurade, di ɔhene afebɔɔ; wʼahennwa firi awoɔ ntoatoasoɔ kɔsi awoɔ ntoatoasoɔ.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
Adɛn enti na wo werɛ firi yɛn daa yi? Adɛn enti na wagya yɛn mmerɛ tenten mu yi?
21 Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
Ka yɛn bata wo ho bio, Ao, Awurade, na yɛatumi aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforɔ sɛ tete no
22 Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
agye sɛ wapo yɛn koraa anaa sɛ wo bo afu yɛn mmorosoɔ.
