Iudicum 17
1 Fuit eo tempore vir quidam de monte Ephraim nomine Michas,
Sie pacl ah oasr sie mwet pangpang Micah su muta fineol uh in acn Ephraim.
2 qui dixit matri suæ: Mille et centum argenteos, quos separaveras tibi, et super quibus me audiente iuraveras, ecce ego habeo, et apud me sunt. Cui illa respondit: Benedictus filius meus Domino.
El fahk nu sin nina kial, “Ke mwet se pisrala sie tausin siofok ipin silver yurum ac, nga sifacna lohng ke kom tuh fahk kas in selnga lain mwet sac. Liye, pa inge mani sac. Nga pa srukak.” Na nina kial ah fahk, “Wen nutik, LEUM GOD Elan akinsewowoye kom.”
3 Reddidit ergo eos matri suæ, quæ dixerat ei: Consecravi et vovi hoc argentum Domino, ut de manu mea suscipiat filius meus, et faciat sculptile atque conflatile: et nunc trado illud tibi.
Na ke Micah el akola in folokunla mani sac nu sin nina kial ah, na nina sac fahk, “Inge nga sifacna kisakin silver inge nu sin LEUM GOD, tuh kas in selnga nga tuh fahk ah in tia putati nu fin wen nutik. Silver inge fah nokomla sie ma sruloala orek ke sak.”
4 Reddidit igitur eos matri suæ: quæ tulit ducentos argenteos, et dedit eos argentario, ut faceret ex eis sculptile atque conflatile, quod fuit in domo Michæ.
Na wen sac el folokonang ipin silver inge nu sin nina kial ah, ac nina sac eisla luofoko ipin silver ac sang nu sin sie mwet etu orekma ke silver, su taflela sie ma sruloala ke sie sak, ac sang silver in nokomla nufon, na utukla ma se inge nu in lohm sel Micah.
5 Qui ædiculam quoque in ea deo separavit, et fecit ephod, et theraphim, id est, vestem sacerdotalem, et idola: implevitque unius filiorum suorum manum, et factus est ei sacerdos.
Oasr nien alu se lal Micah sifacna. El tuh orala kutu ma sruloala, oayapa sie nuknuk lun mwet tol pangpang ephod, na el sulela sie sin mukul natul ah in mwet tol lal.
6 In diebus illis non erat rex in Israel, sed unusquisque quod sibi rectum videbatur, hoc faciebat.
In pacl se inge wangin tokosra lun mwet Israel. Kais sie mwet sifacna oru ma el nunku mu suwohs ye mutal sifacna.
7 Fuit quoque alter adolescens de Bethlehem Iuda, ex cognatione eius: eratque ipse Levites, et habitabat ibi.
In pacl sac pacna oasr sie mwet fusr ke sruf lal Levi su muta Bethlehem in acn Judah.
8 Egressusque de civitate Bethlehem, peregrinari voluit ubicumque sibi commodum reperisset. Cumque venisset in montem Ephraim, iter faciens, et declinasset parumper in domum Michæ,
El som liki acn Bethlehem in suk sie pac acn elan muta we, na el tuku ac sun lohm sel Micah su oan infulan eol uh in acn Ephraim.
9 interrogatus est ab eo unde venisset. Qui respondit: Levita sum de Bethlehem Iuda, et vado ut habitem ubi potuero, et utile mihi esse perspexero.
Micah el siyuk sel, “Kom tuku ya me?” Na el topuk ac fahk, “Nga sie mwet Levi ac nga tuku liki Bethlehem in acn Judah. Nga suk sie acn tuh ngan muta we.”
10 Dixitque Michas: Mane apud me, et esto mihi parens ac sacerdos: daboque tibi per annos singulos decem argenteos, ac vestem duplicem, et quæ ad victum sunt necessaria.
Na Micah el fahk nu sel, “Fahsru muta yuruk. Nga lungse kom in oana sie papa nu sik ac mwet tol luk, ac nga fah moli nu sum ke ipin silver singoul ke yac se, oayapa sot nuknuk lom ac kite kom.”
11 Acquievit, et mansit apud hominem, fuitque illi quasi unus de filiis.
Mwet fusr Levi sac el insese in muta yorol, ac Micah el oral oana in ma natul.
12 Implevitque Michas manum eius, et habuit puerum sacerdotem apud se,
Micah el sang tuh elan orekma in mwet tol nu sel, ac el muta in lohm sel Micah.
13 Nunc scio, dicens, quod benefaciet mihi Deus habenti Levitici generis sacerdotem.
Ac Micah el fahk, “Inge nga etu lah LEUM GOD El ac akinsewowoyeyu mweyen mwet Levi se pa mwet tol luk uh.”
