< Iudicum 10 >
1 Post Abimelech surrexit dux in Israel Thola filius Phua patrui Abimelech, vir de Issachar, qui habitavit in Samir montis Ephraim:
És támadt Abímélekh után, hogy megsegítse Izraélt, Tólá, Púa fia, Dódó fia, Jisszákhárbeli férfiú; s az lakott Sámírban, Efraim hegyégében.
2 et iudicavit Israelem viginti et tribus annis, mortuusque est, ac sepultus in Samir.
Bírája volt Izraélnek huszonhárom évig; meghalt és eltemették Sámírban.
3 Huic successit Iair Galaadites, qui iudicavit Israel per viginti et duos annos,
És támadt utána a gileádi Jáír; bírája volt Izraélnak huszonkét évig.
4 habens triginta filios sedentes super triginta pullos asinarum, et principes triginta civitatum, quæ ex nomine eius sunt appellatæ Havoth Iair, id est, oppida Iair, usque in præsentem diem in Terra Galaad.
Volt neki harmincz fia, kik harmincz vemhén nyargaltak és harmincz városuk volt; ezeket nevezik Jáír falvainak mind e mai napig, a melyek Gileád országában vannak.
5 Mortuusque est Iair, ac sepultus in loco, cui est vocabulum Camon.
Meghalt Jáir s eltemették Kámónban.
6 Filii autem Israel peccatis veteribus iungentes nova, fecerunt malum in conspectu Domini, et servierunt idolis, Baalim et Astaroth, et diis Syriæ ac Sidonis et Moab et filiorum Ammon et Philisthiim: dimiseruntque Dominum, et non coluerunt eum.
Izraél fiai tovább is azt tették, a mi rossz az Örökkévaló szemeiben; szolgálták ugyanis a Báalokat, az Astóreteket, Arám isteneit, Czídón isteneit, Móáb isteneit, Ammón fiainak isteneit és a filiszteusok isteneit, elhagyták az Örökkévalót és nem szolgálták őt.
7 Contra quos Dominus iratus, tradidit eos in manus Philisthiim et filiorum Ammon.
S föllobbant az Örökkévaló haragja Izraél ellen és eladta őket a filiszteusok kezébe és Ammón fiainak kezébe.
8 Afflictique sunt, et vehementer oppressi per annos decem et octo, omnes qui habitabant trans Iordanem in Terra Amorrhæi, qui est in Galaad:
Összetörték és zsarolták Izraél fiait abban az évben – tizennyolcz éven át – mind az Izraél fiait, kik a Jordánon túl, a Gileádban levő emóri országban voltak.
9 in tantum, ut filii Ammon, Iordane transmisso, vastarent Iudam et Beniamin et Ephraim: afflictusque est Israel nimis.
És átkeltek Ammón fiai a Jordánon, hogy harczoljanak Jehúda ellen, meg Benjámin ellen és Efraim háza ellen is; és meg volt szorulva Izraél nagyon.
10 Et clamantes ad Dominum, dixerunt: Peccavimus tibi, quia dereliquimus Dominum Deum nostrum, et servivimus Baalim.
Akkor kiáltottak Izraél fiai az Örökkévalóhoz, mondván: Vétkeztünk ellened, mert elhagytuk Istenünket és szolgáltuk a Báalokat.
11 Quibus locutus est Dominus: Numquid non Ægyptii et Amorrhæi, filiique Ammon et Philisthiim,
És szólt az Örökkévaló Izraél fiaihoz: Nemde Egyiptomtól, az emóritól, Ammón fiaitól és a filiszteusoktól –
12 Sidonii quoque et Amalec et Chanaan oppresserunt vos, et clamastis ad me, et erui vos de manu eorum?
Czídónbeliek is, meg Amálék és Máón elnyomtak titeket s midőn kiáltottatok hozzám, megsegítettelek kezükből.
13 Et tamen reliquistis me, et coluistis deos alienos: idcirco non addam ut ultra vos liberem:
Ti azonban elhagytatok engem és szolgáltatok más isteneket; azért nem segítlek meg többé benneteket.
14 ite, et invocate deos quos elegistis: ipsi vos liberent in tempore angustiæ.
Menjetek és kiáltsatok azon istenekhez, melyeket választottatok; azok segítsenek nektek szorultságtok idejében.
15 Dixeruntque filii Israel ad Dominum: Peccavimus, redde tu nobis quidquid tibi placet: tantum nunc libera nos.
Szóltak Izraél fiai az Örökkévalóhoz: Vétkeztünk, tégy te velünk mind a szerint, a mint jónak tetszik szemeidben; csak ments meg minket e mai napon.
16 Quæ dicentes, omnia de finibus suis alienorum deorum idola proiecerunt, et servierunt Domino Deo: qui doluit super miseriis eorum.
És eltávolították az idegen isteneket közepükből és szolgálták az Örökkévalót; és megfájlalta lelke Izraél szenvedését.
17 Itaque filii Ammon conclamantes in Galaad fixere tentoria: contra quos congregati filii Israel, in Maspha castrametati sunt.
Gyülekeztek Ammón fiai és táboroztak Gileádban; ekkor összegyűltek Izraél fiai és táboroztak Miczpában.
18 Dixeruntque principes Galaad singuli ad proximos suos: Qui primus ex nobis contra filios Ammon cœperit dimicare, erit dux populi Galaad.
És szólt a nép, Gileád nagyjai, egyik a másikához: Ki az a férfiú, ki harczolni kezd Ammón fiai ellen – az legyen fejévé mind a Gileád lakóinak.