Iohannem 9
1 Et præteriens Iesus vidit hominem cæcum a nativitate:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗੱਛਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧੰ ਨਰਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਤ੍|
2 et interrogaverunt eum discipuli eius: Rabbi, quis peccavit, hic, aut parentes eius, ut cæcus nasceretur?
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਨਰੋਯੰ ਸ੍ਵਪਾਪੇਨ ਵਾ ਸ੍ਵਪਿਤ੍ਰਾਃ ਪਾਪੇਨਾਨ੍ਧੋ(ਅ)ਜਾਯਤ?
3 Respondit Iesus: Neque hic peccavit, neque parentes eius: sed ut manifestentur opera Dei in illo.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਵਾਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੋਃ ਪਾਪਾਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋਭੂਦ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਯਥੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤੱਧੇਤੋਰੇਵ|
4 Me oportet operari opera eius, qui misit me, donec dies est: venit nox, quando nemo potest operari.
ਦਿਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮ ਮਯਾ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯਦਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਨਿਸ਼ਾਗੱਛਤਿ|
5 Quamdiu sum in mundo, lux sum mundi.
ਅਹੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜਗਤਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜਗਤੋ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋਸ੍ਮਿ|
6 Hæc cum dixisset, expuit in terram, et fecit lutum ex sputo, et linivit lutum super oculos eius,
ਇਤ੍ਯੁਕ੍ੱਤਾ ਭੂਮੌ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਤੇਨ ਪਙ੍ਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍
7 et dixit ei: Vade, lava in natatoria Siloe (quod interpretatur Missus.) Abiit ergo, et lavit, et venit videns.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਪਙ੍ਕੇਨ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਧਸ੍ਯ ਨੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਲਿਪ੍ਯ ਤਮਿਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਲੋਹੇ (ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਨਾਮ੍ਨਿ ਸਰਸਿ ਸ੍ਨਾਹਿ| ਤਤੋਨ੍ਧੋ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਨਾਤ੍ ਤਤਃ ਪ੍ਰੰਨਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯਾਗਾਤ੍|
8 Itaque vicini, et qui viderant eum prius quia mendicus erat, dicebant: Nonne hic est, qui sedebat, et mendicabat? Alii dicebant: Quia hic est.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾ ਯੇ ਚ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਮਨ੍ਧਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇ ਬਕ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ ਯੋਨ੍ਧਲੋਕੋ ਵਰ੍ਤ੍ਮਨ੍ਯੁਪਵਿਸ਼੍ਯਾਭਿਕ੍ਸ਼਼ਤ ਸ ਏਵਾਯੰ ਜਨਃ ਕਿੰ ਨ ਭਵਤਿ?
9 Alii autem: Nequaquam, sed similis est ei. Ille vero dicebat: Quia ego sum.
ਕੇਚਿਦਵਦਨ੍ ਸ ਏਵ ਕੇਚਿਦਵੋਚਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸ੍ਵਯਮਬ੍ਰਵੀਤ੍ ਸ ਏਵਾਹੰ ਭਵਾਮਿ|
10 Dicebant ergo ei: Quomodo aperti sunt tibi oculi?
ਅਤਏਵ ਤੇ (ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪਾਪ੍ਤਵਾਨ੍?
11 Respondit: Ille homo, qui dicitur Iesus, lutum fecit: et unxit oculos meos, et dixit mihi: Vade ad natatoria Siloe, et lava. Et abii, et lavi, et video.
ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍ ਯੀਸ਼ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਮ ਨਯਨੇ ਪਙ੍ਕੇਨ ਪ੍ਰਲਿਪ੍ਯ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਸ਼ਿਲੋਹਕਾਸਾਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਨਾਹਿ| ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਮਯਿ ਸ੍ਨਾਤੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਹੰ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍|
12 Et dixerunt ei: Ubi est ille? Ait: Nescio.
ਤਦਾ ਤੇ (ਅ)ਵਦਨ੍ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ? ਤੇਨੋਕ੍ੱਤੰ ਨਾਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
13 Adducunt eum ad Pharisæos, qui cæcus fuerat.
ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧੇ ਜਨੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਨਿਕਟਮ੍ ਆਨੀਤੇ ਸਤਿ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋਪਿ ਤਮਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋਸਿ?
14 Erat autem Sabbatum quando lutum fecit Iesus, et aperuit oculos eius.
ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਪਙ੍ਕੇਨ ਮਮ ਨੇਤ੍ਰੇ (ਅ)ਲਿਮ੍ਪਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਸ੍ਨਾਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਲਭੇ|
15 Iterum ergo interrogabant eum Pharisæi quomodo vidisset. Ille autem dixit eis: Lutum mihi posuit super oculos, et lavi, et video.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਕਰ੍ੱਦਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਨਯਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ(ਅ)ਕਰੋਦ੍ ਇਤਿਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਤਿਪਯਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਵਦਨ੍
16 Dicebant ergo ex Pharisæis quidam: Non est hic homo a Deo, qui Sabbatum non custodit. Alii autem dicebant: Quomodo potest homo peccator hæc signa facere? Et schisma erat inter eos.
ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨ ਯਤਃ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤਤੋਨ੍ਯੇ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਪਾਪੀ ਪੁਮਾਨ੍ ਕਿਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
17 Dicunt ergo cæco iterum: Tu quid dicis de illo, qui aperuit oculos tuos? Ille autem dixit: Quia Propheta est.
ਇੱਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਭਿੰਨਵਾਕ੍ਯਤ੍ਵਮ੍ ਅਭਵਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੁਃ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਵ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਵਦਸਿ? ਸ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਭਵਿਸ਼ਦ੍ਵਾਦੀ|
18 Non crediderunt ergo Iudæi de illo, quia cæcus fuisset et vidisset, donec vocaverunt parentes eius, qui viderat:
ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮ੍ ਆਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਮੁਖਾਦ੍ ਅਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਨ੍|
19 et interrogaverunt eos, dicentes: Hic est filius vester, quem vos dicitis quia cæcus natus est? Quomodo ergo nunc videt?
ਅਤਏਵ ਤੇ ਤਾਵਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯੁਵਯੋ ਰ੍ਯੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧੰ ਵਦਥਃ ਸ ਕਿਮਯੰ? ਤਰ੍ਹੀਦਾਨੀਂ ਕਥੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
20 Responderunt eis parentes eius, et dixerunt: Scimus quia hic est filius noster, et quia cæcus natus est:
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤਾਮ੍ ਅਯਮ੍ ਆਵਯੋਃ ਪੁਤ੍ਰ ਆ ਜਨੇਰਨ੍ਧਸ਼੍ਚ ਤਦਪ੍ਯਾਵਾਂ ਜਾਨੀਵਃ
21 quomodo autem nunc videat, nescimus: aut quis eius aperuit oculos, nos nescimus: ipsum interrogate: ætatem habet, ipse de se loquatur.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਦਾਵਾਂ ਨ੍ ਜਾਨੀਵਃ ਕੋਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦਪਿ ਨ ਜਾਨੀਵ ਏਸ਼਼ ਵਯਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਏਨੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤ ਸ੍ਵਕਥਾਂ ਸ੍ਵਯੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 Hæc dixerunt parentes eius, quoniam timebant Iudæos: iam enim conspiraverunt Iudæi, ut si quis eum confiteretur esse Christum, extra synagogam fieret.
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਯਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਵਦਤਾਂ ਯਤਃ ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੰ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਦੂਰੀਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਇਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍
23 Propterea parentes eius dixerunt: Quia ætatem habet, ipsum interrogate.
ਅਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਵ੍ਯਾਹਰਤਾਮ੍ ਏਸ਼਼ ਵਯਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਏਨੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤ|
24 Vocaverunt ergo rursum hominem, qui fuerat cæcus, et dixerunt ei: Da gloriam Deo. Nos scimus quia hic homo peccator est.
ਤਦਾ ਤੇ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧਮ੍ ਆਹੂਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਵਦ ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਃ ਪਾਪੀਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
25 Dixit ergo eis ille: Si peccator est, nescio: unum scio, quia cæcus cum essem, modo video.
ਤਦਾ ਸ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਪਾਪੀ ਨ ਵੇਤਿ ਨਾਹੰ ਜਾਨੇ ਪੂਰ੍ਵਾਮਨ੍ਧ ਆਸਮਹਮ੍ ਅਧੁਨਾ ਪਸ਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਮਾਤ੍ਰੰ ਜਾਨਾਮਿ|
26 Dixerunt ergo illi: Quid fecit tibi? Quomodo aperuit tibi oculos?
ਤੇ ਪੁਨਰਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਸ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਮਕਰੋਤ੍? ਕਥੰ ਨੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ (ਅ)ਕਰੋਤ੍?
27 Respondit eis: Dixi vobis iam, et audistis: quod iterum vultis audire? Numquid et vos vultis discipuli eius fieri?
ਤਤਃ ਸੋਵਾਦੀਦ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋਕਥਯੰ ਯੂਯੰ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤਃ ਪੁਨਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮ੍ ਇੱਛਥ? ਯੂਯਮਪਿ ਕਿੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਥ?
28 Maledixerunt ergo ei, et dixerunt: Tu discipulus illius sis: nos autem Moysi discipuli sumus.
ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਵਯੰ ਮੂਸਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ|
29 Nos scimus quia Moysi locutus est Deus: hunc autem nescimus unde sit.
ਮੂਸਾਵਕ੍ਤ੍ਰੇਣੇਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਾਦ ਤੱਜਾਨੀਮਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਸ਼਼ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਲੋਕ ਇਤਿ ਨ ਜਾਨੀਮਃ|
30 Respondit ille homo, et dixit eis: In hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit, et aperuit meos oculos:
ਸੋਵਦਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਮ ਲੋਚਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ (ਅ)ਕਰੋਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਲੋਕ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਏਤਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਭਵਤਿ|
31 scimus autem quia peccatores Deus non audit: sed si quis Dei cultor est, et voluntatem eius facit, hunc exaudit.
ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਭਕ੍ਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਦਿਸ਼਼੍ਟਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ ਏਤਦ੍ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਅਦਦਾਤ੍ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਾਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਥਾਂ ਕੋਪਿ ਕਦਾਪਿ ਨਾਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤ੍| (aiōn g165)
33 Nisi esset hic a Deo, non poterat facere quidquam.
ਅਸ੍ਮਾਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾੰਨਾਜਾਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍|
34 Responderunt, et dixerunt ei: In peccatis natus es totus, et tu doces nos? Et eiecerunt eum foras.
ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪਾਪਾਦ੍ ਅਜਾਯਥਾਃ ਕਿਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ? ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੇ ਤੰ ਬਹਿਰਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
35 Audivit Iesus quia eiecerunt eum foras: et cum invenisset eum, dixit ei: Tu credis in Filium Dei?
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਃ ਸ ਬਹਿਰਕ੍ਰਿਯਤ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੇ ਤ੍ਵੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ?
36 Respondit ille, et dixit: Quis est, Domine, ut credam in eum?
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ ਕੋ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿੰਨਹੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਿ?
37 Et dixit ei Iesus: Et vidisti eum, et qui loquitur tecum, ipse est.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਕੰ ਯਃ ਕਥੰ ਕਥਯਤਿ ਸਏਵ ਸਃ|
38 At ille ait: Credo Domine. Et procidens adoravit eum.
ਤਦਾ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਤੰ ਪ੍ਰਣਾਮਤ੍|
39 Et dixit Iesus: In iudicium ego in hunc mundum veni: ut qui non vident videant, et qui vident cæci fiant.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਯਨਹੀਨਾ ਨਯਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਨਯਨਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚਾਨ੍ਧਾ ਭਵਨ੍ਤੀਤ੍ਯਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਜਗਦਾਹਮ੍ ਆਗੱਛਮ੍|
40 Et audierunt quidam ex Pharisæis, qui cum ipso erant, et dixerunt ei: Numquid et nos cæci sumus?
ਏਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨਿਕਟਸ੍ਥਾਃ ਕਤਿਪਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਵਯਮਪਿ ਕਿਮਨ੍ਧਾਃ?
41 Dixit eis Iesus: Si cæci essetis, non haberetis peccatum. Nunc vero dicitis: Quia videmus. Peccatum vestrum manet.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਯਦ੍ਯਨ੍ਧਾ ਅਭਵਤ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਾਨਿ ਨਾਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯਵਦਨਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਾਨਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
