Iohannem 6
1 Post hæc abiit Iesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਸ੍ਯ ਤਿਵਿਰਿਯਾਨਾਮ੍ਨਃ ਸਿਨ੍ਧੋਃ ਪਾਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
2 et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quæ faciebat super his, qui infirmabantur.
ਤਤੋ ਵ੍ਯਾਧਿਮੱਲੋਕਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਰੂਪਾਣਿ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਜਨਾਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
3 Subiit ergo in montem Iesus: et ibi sedebat cum discipulis suis.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕਮ੍|
4 Erat autem proximum Pascha dies festus Iudæorum.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਨਾਮ੍ਨਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ ਉਤ੍ਸਵ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ
5 Cum sublevasset ergo oculos Iesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi?
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਨੇਤ੍ਰੇ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਾਗਤਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਫਿਲਿਪੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਯ ਭੋਜਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਵਯੰ ਕੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਮਃ?
6 Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus.
ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਜਾਨਾਤ੍|
7 Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat.
ਫਿਲਿਪਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਯਦ੍ਯਲ੍ਪਮ੍ ਅਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਦ੍ਵਿਸ਼ਤੇਨ ਕ੍ਰੀਤਪੂਪਾ ਅਪਿ ਨ੍ਯੂਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
8 Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri:
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਖ੍ਯਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍
9 Est puer unus hic, qui habet quinque panes hordeaceos, et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos?
ਅਤ੍ਰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪਞ੍ਚ ਯਾਵਪੂਪਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਤ੍ਸ੍ਯਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਏਤਾਵਾਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤੈਃ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
10 Dixit ergo Iesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discumberunt ergo viri, numero quasi quinque millia.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਲੋਕਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਤ ਤਤ੍ਰ ਬਹੁਯਵਸਸੱਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਤ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਨ੍ਯੂਨਾ ਅਧਿਕਾ ਵਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਭੂਮ੍ਯਾਮ੍ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍|
11 Accepit ergo Iesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪੂਪਾਨਾਦਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਭ੍ਯ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪੂਪਾਨ੍ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟਮਤ੍ਸ੍ਯਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਦੁਃ|
12 Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant.
ਤੇਸ਼਼ੁ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਯਥਾ ਨਾਪਚੀਯਤੇ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
13 Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quæ superfuerunt his, qui manducaverant.
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਞ੍ਚਾਨਾਂ ਯਾਵਪੂਪਾਨਾਂ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਯਖਿਲਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਡੱਲਕਾਨ੍ ਅਪੂਰਯਨ੍|
14 Illi ergo homines cum vidissent quod Iesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum.
ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੋਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕ੍ਰਿਯਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਕਾ ਮਿਥੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਜਗਤਿ ਯਸ੍ਯਾਗਮਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵਾਯਮ੍ ਅਵਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ੱਤਾ|
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.
ਅਤਏਵ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤਮਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਰਾਜਾਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਨਸੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪਰ੍ੱਵਤਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਗਤਵਾਨ੍|
16 Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare.
ਸਾਯੰਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਜਲਧਿਤਟੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਨਾਵਮਾਰੁਹ੍ਯ ਨਗਰਦਿਸ਼ਿ ਸਿਨ੍ਧੌ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾਗਮਨ੍|
17 Et cum ascendissent navim, venerunt trans mare in Capharnaum: et tenebræ iam factæ erant: et non venerat ad eos Iesus.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਿਮਿਰ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗੱਛਤ੍|
18 Mare autem, vento magno flante, exsurgebat.
ਤਦਾ ਪ੍ਰਬਲਪਵਨਵਹਨਾਤ੍ ਸਾਗਰੇ ਮਹਾਤਰਙ੍ਗੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ|
19 Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Iesum ambulantem supra mare, et proximum navi fieri, et timuerunt.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਤ੍ਰਾਨ੍ ਕ੍ਰੋਸ਼ਾਨ੍ ਗਤਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਲਧੇਰੁਪਰਿ ਪਦ੍ਭ੍ਯਾਂ ਵ੍ਰਜਨ੍ਤੰ ਨੌਕਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਾ ਅਭਵਨ੍
20 Ille autem dicit eis: Ego sum, nolite timere.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨੁਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਅਯਮਹੰ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ|
21 Voluerunt ergo accipere eum in navim: et statim navis fuit ad terram, in quam ibant.
ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਸ੍ਵੈਰੰ ਨਾਵਿ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ ਤਦਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਉੱਦਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਥਾਨੇ ਨੌਰੁਪਾਸ੍ਥਾਤ੍|
22 Altera die, turba, quæ stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navim, sed soli discipuli eius abiissent:
ਯਯਾ ਨਾਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗੱਛਨ੍ ਤਦਨ੍ਯਾ ਕਾਪਿ ਨੌਕਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਨਾਸੀਤ੍ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਨਾਗਮਤ੍ ਕੇਵਲਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗਮਨ੍ ਏਤਤ੍ ਪਾਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਃ|
23 aliæ vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverunt panem, gratias agente Domino.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਤ੍ਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ੱਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਪੂਪਾਨ੍ ਅਭੋਜਯਤ੍ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਤਿਵਿਰਿਯਾਯਾ ਅਪਰਾਸ੍ਤਰਣਯ ਆਗਮਨ੍|
24 Cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi, neque discipuli eius, ascenderunt in naviculas, et venerunt Capharnaum quærentes Iesum.
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨਾ ਸਨ੍ਤਿ ਲੋਕਾ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਤਰਣਿਭਿਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰੰ ਗਤਾਃ|
25 Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: Rabbi, quando huc venisti?
ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇਃ ਪਾਰੇ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕਦਾਗਮਤ੍?
26 Respondit eis Iesus, et dixit: Amen, amen dico vobis: quæritis me non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus, et saturati estis.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਦਰ੍ਸ਼ਨਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਪਭੋਜਨਾਤ੍ ਤੇਨ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਤ੍ਵਾਞ੍ਚ ਮਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਥ|
27 Operamini non cibum, qui perit, sed qui permanet in vitam æternam, quem Filius hominis dabit vobis. Hunc enim Pater signavit Deus. (aiōnios g166)
ਕ੍ਸ਼਼ਯਣੀਯਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਮਾ ਸ਼੍ਰਾਮਿਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਾਯੁਰ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ; ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍| (aiōnios g166)
28 Dixerunt ergo ad eum: Quid faciemus ut operemur opera Dei?
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?
29 Respondit Iesus, et dixit eis: Hoc est opus Dei, ut credatis in eum quem misit ille.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ|
30 Dixerunt ergo ei: Quod ergo tu facis signum ut videamus, et credamus tibi? Quid operaris?
ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਭਵਤਾ ਕਿੰ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤੰ ਯੱਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭਵਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ?
31 Patres nostri manducaverunt manna in deserto, sicut scriptum est: Panem de cælo dedit eis manducare.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮਾੰਨਾਂ ਭੋਕ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਪੁਃ ਯਥਾ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ| ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਣਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਪ੍ਰਦਦੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
32 Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de cælo, sed Pater meus dat vobis panem de cælo verum.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨਾਦਾਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਪਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
33 Panis enim Dei est, qui de cælo descendit, et dat vitam mundo.
ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਵਰੁਹ੍ਯ ਜਗਤੇ ਜੀਵਨੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਰੂਪਃ|
34 Dixerunt ergo ad eum: Domine, semper da nobis panem hunc.
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਨਿਤ੍ਯਮਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਦਾਤੁ|
35 Dixit autem eis Iesus: Ego sum panis vitæ: qui venit ad me, non esuriet, et qui credit in me, non sitiet umquam.
ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹਮੇਵ ਜੀਵਨਰੂਪੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥਾ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
36 Sed dixi vobis quia et vidistis me, et non creditis.
ਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਪਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਵੋਚੰ|
37 Omne quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum, qui venit ad me, non eiiciam foras:
ਪਿਤਾ ਮਹ੍ਯੰ ਯਾਵਤੋ ਲੋਕਾਨਦਦਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਵ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿੱਚ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤੰ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
38 quia descendi de cælo, non ut faciam voluntatem meam, sed voluntatem eius, qui misit me.
ਨਿਜਾਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਨ ਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਰਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
39 Hæc est autem voluntas eius, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.
ਸ ਯਾਨ੍ ਯਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਮਹ੍ਯਮਦਦਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਮਪਿ ਨ ਹਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਾਮਿ ਇਦੰ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਪਿਤੁਰਭਿਮਤੰ|
40 Hæc est autem voluntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Filium, et credit in eum, habeat vitam æternam, et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios g166)
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਮਯੋੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਭਿਮਤੰ| (aiōnios g166)
41 Murmurabant ergo Iudæi de illo, quia dixisset: Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi,
ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਯਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਹਮੇਵ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ
42 et dicebant: Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos novimus patrem, et matrem? Quomodo ergo dicit hic: Quia de cælo descendi?
ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਯ ਮਾਤਾਪਿਤਰੌ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮ ਏਸ਼਼ ਕਿੰ ਸਏਵ ਨ? ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਮ੍ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਕ੍ੱਤਿ?
43 Respondit ergo Iesus, et dixit eis: Nolite murmurare in invicem:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮਾ ਵਿਵਦਧ੍ਵੰ
44 nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum: et ego resuscitabo eum in novissimo die.
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇਣ ਪਿਤ੍ਰਾ ਨਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਕੋਪਿ ਜਨੋ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਗਤੰ ਜਨੰ ਚਰਮੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
45 Est scriptum in Prophetis: Et erunt omnes docibiles Dei. Omnis, qui audivit a Patre, et didicit, venit ad me.
ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਪਿਰਿੱਥਮਾਸ੍ਤੇ ਅਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸ ਏਵ ਮਮ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
46 Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui est a Deo, hic vidit Patrem.
ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਜਾਯਤ ਤੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਜਨਕੰ ਨਾਦਰ੍ਸ਼ਤ੍ ਕੇਵਲਃ ਸਏਵ ਤਾਤਮ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕਰੋਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ| (aiōnios g166)
48 Ego sum panis vitæ.
ਅਹਮੇਵ ਤੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ|
49 Patres vestri manducaverunt manna in deserto, et mortui sunt.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮੰਨਾਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਭੂਕ੍ੱਤਾਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ
50 Hic est panis de cælo descendens: ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਨ ਮ੍ਰਿਯਤੇ|
51 Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. (aiōn g165)
ਯੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸੋਹਮੇਵ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਸ ਨਿਤ੍ਯਜੀਵੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਜਗਤੋ ਜੀਵਨਾਰ੍ਥਮਹੰ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਕੀਯਪਿਸ਼ਿਤੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਦੇਵ ਮਯਾ ਵਿਤਰਿਤੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍| (aiōn g165)
52 Litigabant ergo Iudæi ad invicem, dicentes: Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਏਸ਼਼ ਭੋਜਨਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਲਲੰ ਕਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
53 Dixit ergo eis Iesus: Amen, amen dico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis eius sanguinem, non habebitis vitam in vobis.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਮਿਸ਼਼ੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭੁਕ੍ੱਤੇ ਤਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇ ਚ ਨ ਪੀਤੇ ਜੀਵਨੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
54 Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam: et ego resuscitabo eum in novissimo die. (aiōnios g166)
ਯੋ ਮਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਮ ਸੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਤਮਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| (aiōnios g166)
55 Caro enim mea, vere est cibus: et sanguis meus, vere est potus.
ਯਤੋ ਮਦੀਯਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਤਥਾ ਮਦੀਯੰ ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਪਰਮੰ ਪੇਯੰ|
56 Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਦੀਯੰ ਪਲਲੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਦੀਯੰ ਰੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸ ਮਯਿ ਵਸਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਹਞ੍ਚ ਵਸਾਮਿ|
57 Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui manducat me, et ipse vivet propter me.
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤ੍ਰਾ ਜੀਵਤਾ ਤਾਤੇਨ ਯਥਾਹੰ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਮੱਤਿ ਸੋਪਿ ਮਯਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
58 Hic est panis, qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum. (aiōn g165)
ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦਿਦੰ ਯਨ੍ਮਾੰਨਾਂ ਸ੍ਵਾਦਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਭਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
59 Hæc dixit in synagoga docens in Capharnaum.
ਯਦਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰ੍ੱਯਾਂ ਭਜਨਗੇਹੇ ਉਪਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਤਦਾ ਕਥਾ ਏਤਾ ਅਕਥਯਤ੍|
60 Multi ergo audientes ex discipulis eius, dixerunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audire?
ਤਦੇੱਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਅਨੇਕੇ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਇਦੰ ਗਾਢੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਾਕ੍ਯਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਯਾਤ੍?
61 Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius, dixit eis: Hoc vos scandalizat?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਵਿਵਾਦੰ ਸ੍ਵਚਿੱਤੇ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ?
62 Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius?
ਯਦਿ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਾਸਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਪਸ਼੍ਯਥ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
63 Spiritus est, qui vivificat: caro non prodest quidquam. Verba, quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.
ਆਤ੍ਮੈਵ ਜੀਵਨਦਾਯਕਃ ਵਪੁ ਰ੍ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯਾਨਿ ਵਚਾਂਸਿ ਕਥਯਾਮਿ ਤਾਨ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਨਞ੍ਚ|
64 Sed sunt quidam ex vobis, qui non credunt. Sciebat enim ab initio Iesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਚਨ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਕੇ ਕੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਕੋ ਵਾ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਵੇੱਤਿ|
65 Et dicebat: Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.
ਅਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਕਥਯੰ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ੱਤਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕੋਪਿ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
66 Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro: et iam non cum illo ambulabant.
ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਨੇਕੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨਾਗੱਛਨ੍|
67 Dixit ergo Iesus ad duodecim: Numquid et vos vultis abire?
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਕਿੰ ਯਾਸ੍ਯਥ?
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਸ੍ਯਾਭ੍ਯਰ੍ਣੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? (aiōnios g166)
69 Et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.
ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਦਾਯਿਨ੍ਯੋ ਯਾਃ ਕਥਾਸ੍ਤਾਸ੍ਤਵੈਵ| ਭਵਾਨ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ੱਤਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਮਃ|
70 Respondit eis Iesus: Nonne ego vos duodecim elegi: et ex vobis unus diabolus est?
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਕਿਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਜਨਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦੇਕੋ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
71 Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotem: hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex duodecim.
ਇਮਾਂ ਕਥੰ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰੀਯੋਤੀਯੰ ਯਿਹੂਦਾਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਗਣਿਤਃ ਸ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
