Iohannem 4
1 Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisæi quod Iesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Ioannes,
Jisuh ni Jawhan hlak tami moikapap a hnukkâbang lah a coung sak tie Farasinaw ni a thai awh e hah Jisuh ni a panue.
2 (quamquam Iesus non baptizaret, sed discipuli eius)
Atangcalah Jisuh ma roeroe ni apihai baptisma poe hoeh, a hnukkâbangnaw ni doeh a poe.
3 reliquit Iudæam, et abiit iterum in Galilæam.
Hatdawkvah, Judah ram lahoi Galilee lah let bout a ban.
4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
Samaria ram a rakan teh,
5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar: iuxta prædium, quod dedit Iacob Ioseph filio suo.
Jakop ni a capa Joseph a poe e tâpit teng Samaria khopui Sikhar vah a pha.
6 Erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.
Hote hmuen koe Jakop e tuikhu a tai e ao. Jisuh teh a tawn dawkvah hote tuikhu teng vah a tahung. Hote atueng nah kanî boung a thun.
7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Iesus: Da mihi bibere.
Hawvah Samaria napui teh tui do hanlah a tho. Jisuh ni hote napui koevah, tui nei hane na poe haw atipouh.
8 (Discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent.)
A hnukkâbangnaw teh rawca ran han khothung a cei awh.
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: Quomodo tu Iudæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana? Non enim coutuntur Iudæi Samaritanis.
Hote napui ni hai nang teh Judah tami nahoehmaw. Bangkong Samaria napui kai koe tui nei hane na hei vaw atipouh. Bangkongtetpawiteh Judahnaw teh Samarianaw hoi cungtalah ouk awm awh hoeh.
10 Respondit Iesus, et dixit ei: Si scires donum Dei, et quis est, qui dicit tibi: Da mihi bibere: tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.
Jisuh nihai, Cathut e a pahrennae hoi nang koe tui ka hete heh apipatet e ne tie na panuek pawiteh ahni koe na hei han ei te atipouh. Ahni ni hai hringnae tui teh na poe han, atipouh.
11 Dicit ei mulier: Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam?
Hote napui ni Bawipa nang koe do nahane awm hoeh bo. Hete tuikhu haiyah hroung a dung dawkvah, hringnae tui na e maw ka hmu han vaw.
12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii eius, et pecora eius?
Nang teh kaimae mintoe Jakop hlak na cue maw. Jakop ni hete tuikhu heh kaimouh na poe awh teh, ama hoi a canaw pueng ni a do awh hloilah saring ka khoumnaw pueng ni hai hete tui hah a pânei awh atipouh.
13 Respondit Iesus, et dixit ei: Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum:
Jisuh ni, hete tui ka net e pueng teh tui bout a kahran han rah.
15 Dicit ad eum mulier: Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam: neque veniam huc haurire.
Napui ni, Bawipa, kai hai tui bout kahran hoe nahan hoi hie hmuen koe tuido hanlah bout ka tho hoeh nahanelah hote tui na poe haw atipouh.
16 Dicit ei Iesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc.
Jisuh ni cet nateh na vâ kaw nateh, hi bout tho ei atipouh.
17 Respondit mulier, et dixit: Non habeo virum. Dicit ei Iesus: Bene dixisti, quia non habeo virum:
Napui nihai, kai ka vâ ka tawn hoeh atipouh, Jisuh ni ka vâ ka tawn hoeh na tie teh atang doeh,
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir: hoc vere dixisti.
Hatei, na vâ panga touh na tawn toe. Atu na okhai e hai na vâ katang nahoeh bokheiyah, atipouh.
19 Dicit ei mulier: Domine, video quia Propheta es tu.
Napui nihai, Bawipa, nang teh profet lah na o tie ka panue.
20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Ierosolymis est locus, ubi adorare oportet.
Kaimae mintoenaw teh hete mon dawk Cathut a bawk awh. Hatei, nangmouh Judahnaw ni teh Jerusalem kho dawk dueng doeh Cathut ka bawk awh ouk na ti awh, atipouh.
21 Dicit ei Iesus: Mulier crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Ierosolymis adorabitis Patrem.
Jisuh ni, napui nang, ka lawk yuem haw. Hete mon koe cet laipalah, Jerusalem kho hai cet laipalah Cathut bawk nahane atueng a pha han toe.
22 Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Iudæis est.
Rungngangnae teh Judahnaw koehoi a tâco dawkvah, kaimouh teh kamamouh ni ka panue awh e hah ka bawk awh. Nangmouh teh namamouh ni na panue awh hoeh e hah na bawk awh.
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.
Ka bawk katangnaw ni Pa hah muitha hoi lawkkatang hoi bawknae a tue atu a pha toe. Bangkongtetpawiteh hottelah bawk hanelah doeh Pa ni a ngainae ao.
24 Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.
Cathut teh Muitha lah ao dawkvah, ka bawk e pueng ni teh muitha hoi lawkkatang hoi a bawk awh han atipouh.
25 Dicit ei mulier: Scio quia Messias venit, (qui dicitur Christus.) cum ergo venerit ille, nobis annunciabit omnia.
Napui ni hai Khrih tie Messiah a tho han tie ka panue. Ama a tho hnin toteh bangpueng kaimouh koe a pâpho han, atipouh.
26 Dicit ei Iesus: Ego sum, qui loquor tecum.
Jisuh ni, ahni teh kai doeh, atu nang hoi lawk kâpan e teh Messiah doeh atipouh.
27 Et continuo venerunt discipuli eius: et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: Quid quæris, aut Quid loqueris cum ea?
Hatnavah a hnukkâbangnaw a tho awh teh hote napui hoi a kâpan e hah a hmu awh navah a kângairu awh. Hatei, bangmaw a ngai, hote napui hoi bangkongmaw lawk a kâpan roi tie hah apinihai pacei hoeh.
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus:
Hote napui ni tuium a ceitakhai teh kho thung lah a cei.
29 Venite, et videte hominem, qui dixit mihi omnia quæcumque feci: Numquid ipse est Christus?
Kaie ka to ka sak e naw pheng ka panuek e tami heh khenhaw! ahni teh Messiah tie Khrih paka han doeh, telah taminaw hah a dei pouh.
30 Exierunt ergo de civitate, et veniebant ad eum.
Kho thung e taminaw teh, Jisuh koe a tho awh.
31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes: Rabbi, manduca.
Hatnae tueng dawk a hnukkâbangnaw ni Rabbi bu cat ei, atipouh awh.
32 Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.
Hatei, nangmouh ni na panue hoeh e cakawi kai koe ao, atipouh.
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: Numquid aliquis attulit ei manducare?
A hnukkâbangnaw ni, tami buetbuet touh ni rawca a la poe toung ma aw ti teh a kâ pacei awh.
34 Dicit eis Iesus: Meus cibus est ut faciam voluntatem eius, qui misit me, ut perficiam opus eius.
Jisuh ni, kai na kapatounkung e a ngainae tawk e hoi ahnie thaw cum e doeh kaie rawca lah ao.
35 Nonne vos dicitis, Quod adhuc quattuor menses sunt, et messis venit? Ecce, dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt iam ad messem.
Nangmouh ni canga nahan thapa yung pali touh a ngai rah na ti awh nahoehmaw. Kai ni ka dei e teh lawnaw hah khenhaw. Canga hane coungkacoelah koung a hmin toe.
36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam: ut, et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. (aiōnios g166)
Cang ka a kung ni kutphu a hmu teh yungyoe hring nahanelah capai dawk a pâkhueng awh. Hatdawkvah cati ka patue e hoi cang ka a e teh reirei a konawm awh han. (aiōnios g166)
37 In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.
Tami buet touh ni a patue, buet touh ni a a telah dei e heh hitueng vah a kuep.
38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.
Nangmouh ni thaw na tawkhoehnae lawhmuen koevah canga hanlah na kâ patoun awh, ayâ ni a tawk tangcoung e nangmouh ni youn na pang awh, atipouh.
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis: Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.
Samaria napui ni vah, kaie ka tawksak e pueng ahni ni be a pâpho tie a dei dawkvah kho thung kaawm e Samaria taminaw ni Jisuh hah a yuem awh.
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.
Hatdawkvah Samarianaw ni hai Jisuh koe a cei awh teh ahnimouh koe hnin o hanelah a haw awh. Hawvah hnin hni touh a roe.
41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem eius.
Ama e lawk khei a thai awh dawkvah taminaw pueng ni a tang awh.
42 Et mulieri dicebant: Quia iam non propter tuam loquelam credimus: ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
Hote napui koevah, nang ni na dei dawk dueng yuem e tho hoeh. Ama e a lawk khei ka thai awh dawkvah, hete tami teh talaivan rungngangkung Bawi Messiah tie atuvah ka panue awh toe atipouh awh.
43 Post duos autem dies exiit inde: et abiit in Galilæam.
Hnin hni touh aloum hoi haw hoi a tâco teh, Nazareth kho a roun teh Galilee ram lah a cei.
44 Ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia Propheta in sua patria honorem non habet.
Bangkongtetpawiteh, profet teh ama khovah barinae awmhoeh telah Jisuh ma ni ati.
45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Ierosolymis in die festo: et ipsi enim venerant ad diem festum.
Galilee lah a pha navah ahnimouh ni Bawipa teh a dawn awh, bangkongtetpawiteh ahnimouh hai pawi koe a cei awh van teh, Jerusalem kho pawi koevah Jisuh ni a sak e hnonaw pueng hah a hmu awh.
46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cuius filius infirmabatur Capharnaum.
Tui he misurtui lah a coung saknae Galilee ram kanâ khovah bout a pha. Hatnavah Kapernuam kho e kalaw bawi buet touh e a capa teh a pataw.
47 Hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium eius: incipiebat enim mori.
Jisuh hah Judah ram hoi Galilee ram lah a pha tie hote kalaw bawi ni a thai navah, Jisuh koe a cei teh, meimei kadout e a ca damnae a hmu thai nahanelah a kaw.
48 Dixit ergo Iesus ad eum: Nisi signa, et prodigia videritis, non creditis.
Jisuh ni nangmouh ni mithmu kângairunae na hmawt awh hoehpawiteh na yuem a mahoeh atipouh.
49 Dicit ad eum regulus: Domine, descende prius quam moriatur filius meus.
Bawipa, ka capa a due hoehnahlan uren tho ei, telah kalaw bawi ni atipouh.
50 Dicit ei Iesus: Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat.
Jisuh ni cet leih, na capa teh yo a dam toe atipouh nah, kalaw bawi ni hai a yuem teh a cei.
51 Iam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nunciaverunt dicentes, quia filius eius viveret.
A cei lahun nah a vaicanaw ni a dawn awh teh, na capa yo a dam toe atipouh awh.
52 Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Et dixerunt ei: Quia heri hora septima reliquit eum febris.
Nâtuek maw damnae a hmu titeh a pacei navah paduem tangmin suimilam sari nah atipouh awh.
53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Iesus: Filius tuus vivit: et credidit ipse, et domus eius tota.
Hote tueng teh Jisuh ni na capa a dam toe tinae tueng doeh tie a na pa ni a panue dawkvah, ama hoi imthungkhu abuemlah ni a yuem awh.
54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus, cum venisset a Iudæa in Galilæam.
Hete mitnout teh Jisuh ni Judah hoi Galilee lah a cei hnukkhu avai hni nah e a sak e doeh.
