Iohannem 12
1 Iesus ergo ante sex dies Paschæ venit Bethaniam, ubi Lazarus fuerat mortuus, quem suscitavit Iesus.
ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਦਿਨਸ਼਼ਟ੍ਕੇ ਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੰ ਪ੍ਰਮੀਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਰਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਵਾਸਸ੍ਥਾਨੰ ਬੈਥਨਿਯਾਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
2 Fecerunt autem ei cœnam ibi: et Martha ministrabat, Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo.
ਤਤ੍ਰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜ੍ਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਰ੍ਥਾ ਪਰ੍ੱਯਵੇਸ਼਼ਯਦ੍ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭੋਜਨਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
3 Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici, pretiosi, et unxit pedes Iesu, et extersit pedes eius capillis suis: et domus impleta est ex odore unguenti.
ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਸੇਟਕੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਜਟਾਮਾਂਸੀਯੰ ਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਯੀਸ਼ੋਸ਼੍ਚਰਣਯੋ ਰ੍ਮਰ੍ੱਦਯਿਤ੍ਵਾ ਨਿਜਕੇਸ਼ ਰ੍ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਭਤ; ਤਦਾ ਤੈਲਸ੍ਯ ਪਰਿਮਲੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਮੋਦਿਤਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
4 Dixit ergo unus ex discipulis eius, Iudas Iscariotes, qui erat eum traditurus:
ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰ ਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
5 Quare hoc unguentum non væniit trecentis denariis, et datum est egenis?
ਏਤੱਤੈਲੰ ਤ੍ਰਿਭਿਃ ਸ਼ਤੈ ਰ੍ਮੁਦ੍ਰਾਪਦੈ ਰ੍ਵਿਕ੍ਰੀਤੰ ਸਦ੍ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕੁਤੋ ਨਾਦੀਯਤ?
6 Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia fur erat, et loculos habens, ea, quæ mittebantur, portabat.
ਸ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਚਿਨ੍ਤਯਦ੍ ਇਤਿ ਨ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਚੌਰ ਏਵੰ ਤੰਨਿਕਟੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਯਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਦਪਾਹਰਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍|
7 Dixit ergo Iesus: Sinite illam ut in diem sepulturæ meæ servet illud.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਏਨਾਂ ਮਾ ਵਾਰਯ ਸਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਪਨਦਿਨਾਰ੍ਥੰ ਤਦਰਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍|
8 Pauperes enim semper habetis vobiscum: me autem non semper habetis.
ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
9 Cognovit ergo turba multa ex Iudæis quia illic est: et venerunt, non propter Iesum tantum, sed ut Lazarum viderent, quem suscitavit a mortuis.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਪਿਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਞ੍ਚ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਗੱਛਨ|
10 Cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum interficerent:
ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਮਪਿ ਸੰਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਨ੍;
11 quia multi propter illum abibant ex Iudæis, et credebant in Iesum.
ਯਤਸ੍ਤੇਨ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
12 In crastinum autem turba multa, quæ venerat ad diem festum, cum audissent quia venit Iesus Ierosolymam:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਃ
13 acceperunt ramos palmarum, et processerunt obviam ei, et clamabant: Hosanna! Benedictus, qui venit in nomine Domini, Rex Israel!
ਖਰ੍ੱਜੂਰਪਤ੍ਰਾਦ੍ਯਾਨੀਯ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਜਯ ਜਯੇਤਿ ਵਾਚੰ ਪ੍ਰੋੱਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਯੋ ਰਾਜਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ|
14 Et invenit Iesus asellum, et sedit super eum, sicut scriptum est:
ਤਦਾ "ਹੇ ਸਿਯੋਨਃ ਕਨ੍ਯੇ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਤਵ ਰਾਜਾ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਾਵਕਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯਾਗੱਛਤਿ"
15 Noli timere filia Sion: ecce Rex tuus venit sedens super pullum asinæ.
ਇਤਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਾਨੁਸਾਰੇਣ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕੰ ਯੁਵਗਰ੍ੱਦਭੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਦੁਪਰ੍ੱਯਾਰੋਹਤ੍|
16 Hæc non cognoverunt discipuli eius primum: sed quando glorificatus est Iesus, tunc recordati sunt quia hæc erant scripta de eo: et hæc fecerunt ei.
ਅਸ੍ਯਾਃ ਘਟਨਾਯਾਸ੍ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੌ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਮਿਨ ਅਕਥ੍ਯਤ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤੀੱਥਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਇਤਿ ਤੇ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
17 Testimonium ergo perhibebat turba, quæ erat cum eo quando Lazarum vocavit de monumento, et suscitavit eum a mortuis.
ਸ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਹ੍ਵਤਵਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਞ੍ਚ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਦ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ਕਰ੍ਮ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
18 Propterea et obviam venit ei turba: quia audierunt fecisse hoc signum.
ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤੰ ਕਰ੍ੰਮਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ਼੍ਰੁਤੇ ਰ੍ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
19 Pharisæi ergo dixerunt ad semetipsos: Videtis quia nihil proficimus? Ecce mundus totus post eum abiit.
ਤਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼੍ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਜਾਤਾਃ, ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋਭਵਨ੍|
20 Erant autem quidam Gentiles ex his, qui ascenderant ut adorarent in die festo.
ਭਜਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਆਸਨ੍,
21 Hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilææ, et rogabant eum, dicentes: Domine, volumus Iesum videre.
ਤੇ ਗਾਲੀਲੀਯਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਿਵਾਸਿਨਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਵਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
22 Venit Philippus, et dicit Andreæ: Andreas rursum, et Philippus dixerunt Iesu.
ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ ਗਤ੍ਵਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਫਿਲਿਪੌ ਯੀਸ਼ਵੇ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਕਥਯਤਾਂ|
23 Iesus autem respondit eis, dicens: Venit hora, ut clarificetur Filius hominis.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
24 Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit; ipsum solum manet. Si autem mortuum fuerit, multum fructum affert.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਧਾਨ੍ਯਬੀਜੰ ਮ੍ਰੁʼੱਤਿਕਾਯਾਂ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਨ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕਾਕੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਬਹੁਗੁਣੰ ਫਲੰ ਫਲਤਿ|
25 Qui amat animam suam, perdet eam: et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam æternam custodit eam. (aiōnios g166)
ਯੋ ਜਨੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨ ਇਹਲੋਕੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸੇਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
26 Si quis mihi ministrat, me sequatur: et ubi sum ego, illic et minister meus erit. Si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus.
ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਮਮ ਸੇਵਕੋ ਭਵਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮੀ ਭਵਤੁ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਮਮ ਸੇਵਕੇਪਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ; ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਸੇਵਤੇ ਮਮ ਪਿਤਾਪਿ ਤੰ ਸੰਮੰਸ੍ਯਤੇ|
27 Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam? Pater, salvifica me ex hac hora? Sed propterea veni in horam hanc.
ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਹੇ ਪਿਤਰ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਮਯਾਨ੍ ਮਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼, ਇਤ੍ਯਹੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹਮ੍ ਏਤਤ੍ਸਮਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
28 Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cælo: Et clarificavi, et iterum clarificabo.
ਹੇ ਪਿਤ: ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯ; ਤਨੈਵ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯੰ ਪੁਨਰਪਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਏਸ਼਼ਾ ਗਗਣੀਯਾ ਵਾਣੀ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ(ਅ)ਜਾਯਤ|
29 Turba ergo, quæ stabat, et audierat, dicebat tonitruum esse factum. Alii dicebant: Angelus ei locutus est.
ਤਚ੍ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਮੇਘੋ(ਅ)ਗਰ੍ਜੀਤ੍, ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੋ(ਅ)ਨੇਨ ਸਹ ਕਥਾਮਚਕਥਤ੍|
30 Respondit Iesus, et dixit: Non propter me hæc vox venit, sed propter vos.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ਼ਬ੍ਦੋਯੰ ਨਾਭੂਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥਮੇਵਾਭੂਤ੍|
31 Nunc iudicium est mundi: nunc princeps huius mundi eiicietur foras.
ਅਧੁਨਾ ਜਗਤੋਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰ: ਸਮ੍ਪਤ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਅਧੁਨਾਸ੍ਯ ਜਗਤ: ਪਤੀ ਰਾਜ੍ਯਾਤ੍ ਚ੍ਯੋਸ਼਼੍ਯਤਿ|
32 Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum.
ਯਦ੍ਯਈ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋਸ੍ਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮ੍ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
33 (hoc autem dicebat, significans qua morte esset moriturus.)
ਕਥੰ ਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਏਤਦ੍ ਬੋਧਯਿਤੁੰ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍|
34 Respondit ei turba: Nos audivimus ex lege, quia Christus manet in æternum: et quomodo tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? Quis est iste Filius hominis? (aiōn g165)
ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਅਕਥਯਨ੍ ਸੋਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਸ਼੍ਰੁਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਦਸਿ? ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਯੰ ਕਃ? (aiōn g165)
35 Dixit ergo eis Iesus: Adhuc modicum, lumen in vobis est. Ambulate dum lucem habetis, ut non vos tenebræ comprehendant: et qui ambulant in tenebris, nescit quo vadat.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਾਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਲ੍ਪਦਿਨਾਨਿ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰੋ ਨਾੱਛਾਦਯਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਗੱਛਤ; ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਨ੍ਧਕਾਰੇ ਗੱਛਤਿ ਸ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤੀਤਿ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
36 Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis. Hæc locutus est Iesus: et abiit, et abscondit se ab eis.
ਅਤਏਵ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜ੍ਯੋਤੀਰੂਪਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਿਤੁੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ; ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੰ ਗੁਪ੍ਤਵਾਨ੍|
37 Cum autem tanta signa fecisset coram eis, non credebant in eum:
ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਤਾਵਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
38 ut sermo Isaiæ prophetæ impleretur, quem dixit: Domine, quis credidit auditui nostro? Et brachium Domini cui revelatum est?
ਅਤਏਵ ਕਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਾਸ੍ਮਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੰ? ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤਃ ਕਸ੍ਯ ਚ ਸੰਨਿਧੌ? ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਯਦੇਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
39 Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias:
ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਵਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿ ਪੁਨਰਵਾਦੀਦ੍,
40 Excæcavit oculos eorum, et induravit cor eorum: ut non videant oculis, et non intelligant corde, et convertantur, et sanem eos.
ਯਦਾ, "ਤੇ ਨਯਨੈ ਰ੍ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਬੁੱਧਿਭਿਸ਼੍ਚ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੈ ਰ੍ਮਨਃਸੁ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਤਾਨਹੰ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਨ ਕਰੋਮਿ ਤਥਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨ੍ਯਨ੍ਧਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਗਾਢਾਨਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
41 Hæc dixit Isaias, quando vidit gloriam eius, et locutus est de eo.
ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਯਦਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਹਿਮਾਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਤਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
42 Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum: sed propter Pharisæos non confitebantur, ut e synagoga non eiicerentur.
ਤਥਾਪ੍ਯਧਿਪਤਿਨਾਂ ਬਹਵਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍| ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਦੂਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੀਤਿ ਭਯਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
43 Dilexerunt enim gloriam hominum magis, quam gloriam Dei.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਤੋ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯਾਂ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
44 Iesus autem clamavit, et dixit: Qui credit in me, non credit in me, sed in eum, qui misit me.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਃਕਾਰਮ੍ ਅਕਥਯਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਕੇਵਲੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੀਤਿ ਨ, ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇ(ਅ)ਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ|
45 Et qui videt me, videt eum, qui misit me.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਮਪਿ ਪਸ਼੍ਯਤਿ|
46 Ego lux in mundum veni: ut omnis, qui credit in me, in tenebris non maneat.
ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਜਗਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
47 Et si quis audierit verba mea, et non custodierit: ego non iudico eum. Non enim veni ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum.
ਮਮ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਮਹੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਨ ਕਰੋਮਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਜਗਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਚਾਤੁਮ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
48 Qui spernit me, et non accipit verba mea: habet qui iudicet eum. Sermo, quem locutus sum, ille iudicabit eum in novissimo die.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਂ ਨ ਸ਼੍ਰੱਧਾਯ ਮਮ ਕਥੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਅਨ੍ਯਸ੍ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਯਾਂ ਕਥਾਮਹਮ੍ ਅਚਕਥੰ ਸਾ ਕਥਾ ਚਰਮੇ(ਅ)ਨ੍ਹਿ ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
49 Quia ego ex me ipso non sum locutus, sed qui misit me Pater, ipse mihi mandatum dedit quid dicam, et quid loquar.
ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਹੰ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਥਯਾਮਿ, ਕਿੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿੰ ਸਮੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਞ੍ਚ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
