Iohannem 10
1 Amen, amen dico vobis: qui non intrat per ostium in ovile ovium, sed ascendit aliunde: ille fur est, et latro.
Yesus olaꞌ nendiꞌ nekendandaaꞌ esa nae, “Au ufadꞌe neu nggi ia, tebꞌe. Bibꞌi lombo naꞌena lalaet. Mete ma hambu atahori rala neu nda tungga lelesu a sa, te rala neu hene tungga lutu-mbaa, na, tebꞌe-tebꞌeꞌ, eni naꞌo.
2 Qui autem intrat per ostium, pastor est ovium.
Te mana rala neu tungga lelesu a, naeni bibꞌi lombo ra manatadꞌan mana naꞌabꞌoi se.
3 Huic ostiarius aperit, et oves vocem eius audiunt, et proprias ovas vocat nominatim, et educit eas.
Mana nanea lelesu a nahine manatadꞌa, de soi lelesu fee ne. Bibꞌi lombo ra o rahine manatadꞌa haran. Basa ma, mete ma nameli esa-esaꞌ naran, ara tungga e dea reu.
4 Et cum proprias oves emiserit, ante eas vadit: et oves illum sequuntur, quia sciunt vocem eius.
Leleꞌ ana no se dea reu, ana laoꞌ sia mataꞌ. Bibꞌi lombo ra tungga-tungga dean, huu ara rahine haran.
5 Alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo: quia non noverunt vocem alienorum.
Mete ma hambu atahori fo bibꞌi lombo ra nda rahine sa, na, ara nda tungga e sa. Te ara rela raꞌadodꞌooꞌ, huu ara nda rahine atahori fuiꞌ naa haran sa.”
6 Hoc proverbium dixit eis Iesus. Illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis.
Mae Yesus dui nekendandaaꞌ naa neu se, te ara nda rahine masud na saa sa boe.
7 Dixit ergo eis iterum Iesus: Amen, amen dico vobis, quia ego sum ostium ovium.
Basa ma Yesus tute nafadꞌe mbali se nae, “Au ufadꞌe mbali nggi ia, tebꞌe. Au onaꞌ lelesu sia bibꞌi lombo lalaet na.
8 Omnes quotquot venerunt, fures sunt, et latrones, et non audierunt eos oves.
Basa atahori mana rema raꞌahulu Au, Ara onaꞌ naꞌo re. Mae ara roꞌe rakandooꞌ a o, bibꞌi lombo ra nda rena atahori naa ra sa.
9 Ego sum ostium. Per me si quis introierit, salvabitur: et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.
Boe ma, Au onaꞌ lelesu naa. Mete ma hambu esa nae nau rala neu tungga Au, Lamatualain nau fee masoi-masodꞌaꞌ neu e mia sala-kilu nara. Naa onaꞌ ana rala neu sia Lamatualain mamanan, tungga Au fo mana dadꞌi eni lelesun. Boe ma atahori mana rala neu tungga Au, eni laoꞌ sudꞌiꞌ a bee neu, ma hambu nanaa-nininu matetuꞌ a.
10 Fur non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.
Naꞌo ra tao akaꞌ nemue-neanggiꞌ a, ara rema fo ramanaꞌo, tati-mbau risa, ma tao ralutu atahori masodꞌa nara. Te Au uma endi masodꞌa malole manaseliꞌ a, huu Au uma fo atahori bisa rasodꞌa no mole-dame ma masodꞌa ndoo-tetuꞌ a.
11 Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis.
Au manatadꞌa maloleꞌ esa boe. Huu manatadꞌa maloleꞌ a nahehere fee aon losa mate, fo ona bee na bibꞌi lombo nara bisa rasodꞌa.
12 Mercenarius autem, et qui non est pastor, cuius non sunt oves propriæ, videt lupum venientem, et dimittit oves, et fugit: et lupus rapit, et dispergit oves:
Te atahori mana tao ues fo bibꞌi lombo ra nda lamatuan sa, mete ma nita busa fui sa nema na, ana nela naꞌadodꞌooꞌ, hela bibꞌi lombo ra reu naa. Boe ma busa fui a edꞌa nala bibꞌi lombo ra, ma bibꞌi lombo laen ra rela sea-saranggaa.
13 mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum de ovibus.
Atahori mana tao ues a nela, huu eni tao ues sanggaꞌ a doiꞌ. Ana nda tao afiꞌ fo nanea malolole bibꞌi lombo naa ra sa.
14 Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.
Tebꞌe! Au onaꞌ manatadꞌa maloleꞌ a. Au uhine bibꞌi lombo nggara. Ma ara rahine Au boe.
15 Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem: et animam meam pono pro ovibus meis.
Naa onaꞌ Amaꞌ sia sorga nahine Au, ma Au uhine Eni boe. Au uhehere fee Ao ngga losa mate, fo bibꞌi lombo nggara hambu masodꞌaꞌ.
16 Et alias oves habeo, quæ non sunt ex hoc ovili: et illas oportet me adducere, et vocem meam audient, et fiet unum ovile, et unus pastor.
Au bibꞌi lombo laen nggara, nda feꞌe raꞌabꞌue ro bibꞌi lombo mana sia ia ra sa. Au musi uu mboo uꞌubꞌue se boe. Dei fo mete ma ara rena hara ngga, na rahine neuꞌ ena. Boe ma ara rema raꞌabꞌue dadꞌi nononggoꞌ esa mana naꞌena manatadꞌa esa boe.
17 Propterea me diligit Pater: quia ego pono animam meam, ut iterum sumam eam.
Huu naa, Ama ngga sia sorga sue Au. Au uhehere fee Ao ngga losa mate, fo Au bisa usodꞌa baliꞌ.
18 Nemo tollit eam a me: sed ego pono eam a meipso, et potestatem habeo ponendi eam: et potestatem habeo iterum sumendi eam: Hoc mandatum accepi a Patre meo.
Nda hambu atahori raꞌasusuuꞌ Au fo mate sa, te Au mesaꞌ nggo mana uhehere fee Ao ngga losa mate. Au uꞌena hak fo fee ao ngga. Au o uꞌena hak haꞌi baliꞌ boe. Parendaꞌ ia, Au simbo mia Ama ngga sia sorga.”
19 Dissensio iterum facta est inter Iudæos propter sermones hos.
Huu ara rena Yesus olaꞌ taꞌo naa, boe ma atahori Yahudi ra rareresi seluꞌ fai.
20 Dicebant autem multi ex ipsis: Dæmonium habet, et insanit: quid eum auditis?
Hambu hetar mia sira rae, “Weh! Atahori ia, muluꞌ! Nitu sia ralan! Taꞌo bee de hei nau rena E?”
21 Alii dicebant: Hæc verba non sunt dæmonium habentis: numquid dæmonium potest cæcorum oculos aperire?
Te hambu ruma fai rae, “Ia nda atahori muluꞌ a oꞌolan sa, to? Dedꞌea-oꞌolaꞌ onaꞌ naa, nda parna kalua mia nitu a bafan sa! Boe ma nitu ra nda tao fee atahori pokeꞌ ra rita baliꞌ sa, to?”
22 Facta sunt autem Encænia in Ierosolymis: et hiems erat.
Leleꞌ naa, atahori Yahudi ra rae tao sira agama na fai malolen esa. Fai maloleꞌ naa, nandaa no fula-fai maꞌariniꞌ. Sia fefetas naa, atahori Yahudi ra rasanedꞌa leleꞌ atahori laen tao ranggenggeo Lamatualain Ume Hule-oꞌe Huuꞌ mana sia kota Yerusalem, basa ma ara tao rameu e de tabis seluꞌ e.
23 Et ambulabat Iesus in templo, in porticu Salomonis.
Yesus lao rereoꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a sodꞌan, sia mamanaꞌ fo ara babae rae, ‘Mane Soleman Ume Loos na’.
24 Circumdederunt ergo eum Iudæi, et dicebant ei: Quousque animam nostram tollis? Si tu es Christus, dic nobis palam.
Boe ma atahori Yahudi ra malangga nara rema heo rala E rae, “Weh! hai musi mihani mikindoo losa fai hiraꞌ, dei fo hai feꞌe mihine ena? Mete ma Papa ia, naeni Kristus, na, tulun nefadꞌe relo-relo dei.”
25 Respondit eis Iesus: Loquor vobis, et non creditis. Opera, quæ ego facio in nomine Patris mei, hæc testimonium perhibent de me:
Yesus nataa nae, “Au ufadꞌe memaꞌ ena, te hei nda nau mimihere sa. Tao-tao te, dala-dalaꞌ fo Au taoꞌ ra, basa se tunggaꞌ a Ama ngga parendan. Basa dalaꞌ naa ra ratudꞌu rae, Au ia, seka.
26 sed vos non creditis, quia non estis ex ovibus meis.
Te hei nda mimihere Au sa, huu hei nda Au bibꞌi lombo nggara sa.
27 Oves meæ vocem meam audiunt: et ego cognosco eas, et sequuntur me:
Huu Au bibꞌi lombo matetu ngga ra, rahine Au hara ngga. Ara o tungga Au boe. Ma Au uhine se boe.
29 Pater meus quod dedit mihi, maius omnibus est: et nemo potest rapere de manu Patris mei.
Ama ngga sia sorga fee se reu Au ena. Eni manaseliꞌ lenaꞌ basa e. Naeni de nda hambu atahori esa bisa rambas nala se mia Eni liman sa.
30 Ego, et Pater unum sumus.
Huu Au o Ama ngga, esa.”
31 Sustulerunt ergo lapides Iudæi, ut lapidarent eum.
Rena taꞌo naa, ma atahori Yahudi ra malangga nara oꞌo fatu lao esa fai, fo rae honda risa Yesus.
32 Respondit eis Iesus: Multa bona opera ostendi vobis ex Patre meo, propter quod eorum opus me lapidatis?
Boe ma Yesus nafadꞌe se nae, “Hee! Au utudꞌu dala maloleꞌ hetar mia Ama ngga ena. Hei mae mbia misa Au, mendiꞌ dala maloleꞌ bee?”
33 Responderunt ei Iudæi: De bono opere non lapidamus te, sed de blasphemia: et quia tu homo cum sis, facis teipsum Deum.
Ara rataa rae, “Hai nda mbia nggo sa, huu tao dala maloleꞌ na. Te hai fee huku-dokiꞌ a neu nggo, huu muꞌumuti mala seli ena. Huu ho atahori, te soꞌu aom onaꞌ Lamatualain! Seli tebꞌe ia ma!”
34 Respondit eis Iesus: Nonne scriptum est in lege vestra: quia Ego dixi, dii estis?
Boe ma Yesus nataa nae, “Taꞌo bee? Sia agama hohoro-lalanen fo hei toꞌuꞌ a, nenesuraꞌ nae, ‘Au ufadꞌe memaꞌ ae, hei malangga ia ra, lamatuaꞌ’.
35 Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi scriptura:
Naa, hita tahine ena tae, basa mana nenesuraꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren naa, tebꞌe, ma nda bisa neneose hendiꞌ sa. Lamatualain mesaꞌ ne mana nafadꞌe atahori nara nae, sira, ‘lamatuaꞌ’
36 quem Pater sanctificavit, et misit in mundum, vos dicitis: Quia blasphemas: quia dixi, Filius Dei sum?
Dadꞌi taꞌo bee de hei bisa olaꞌ mae Au uꞌumuti huu Au ae Au Lamatualain Anan? Nda masoꞌ dudꞌuꞌat sa! Huu Amaꞌ sia sorga mana dudꞌu nala Au, ma mana denu Au raefafoꞌ ia uma.
37 Si non facio opera Patris mei, nolite credere mihi.
Taꞌo ia. Mete ma Au nda ulalao Ama ngga ue-tataon sa, na, ama afiꞌ mimihere Au.
38 Si autem facio: et si mihi non vultis credere, operibus credite, ut cognoscatis, et credatis quia Pater in me est, et ego in Patre.
Te Au ulalao ue-tataon ukundooꞌ a. Dadꞌi mae hei nda nau mimihere Au sa, te mbei anak a o, hei musi simbo manadadꞌi-manaseliꞌ fo Au taoꞌ ra. No taꞌo naa, hei bisa mihine mae, Ama ngga nenepaꞌa no Au. Ma Au o nenepaꞌa o Ama ngga boe.”
39 Quærebant ergo eum apprehendere: et exivit de manibus eorum.
Basa ma ara sobꞌa humu seluꞌ E, te nda rala E sa.
40 Et abiit iterum trans Iordanem in eum locum, ubi erat Ioannes baptizans primum: et mansit illic:
Boe ma Yesus neu seluꞌ sia loe Yarden bobꞌoan, sia mamanaꞌ fefeun fo dalahulun Yohanis sarani atahori ra. De Ana leo naꞌatataaꞌ sia naa.
41 et multi venerunt ad eum, et dicebant: Quia Ioannes quidem signum fecit nullum.
Atahori hetar rema sangga E. Boe ma ara ola-olaꞌ rae, “Yohanis nda tao manadadꞌi-manaseliꞌ saa sa boe. Te basa oꞌolan soꞌal Yesus ia, tebꞌe, e!”
42 Omnia autem quæcumque dixit Ioannes de hoc, vera erant. Et multi crediderunt in eum.
Boe ma atahori hetar ramahere E sia naa.
