Joël Propheta 3
1 Quia ecce in diebus illis, et in tempore illo cum convertero captivitatem Iuda, et Ierusalem:
Чүнки мана, шу күнләрдә, шу пәйттә, Мән Йәһуда һәм Йерусалимни асарәттин қутулдуруп, азатлиққа ериштүргинимдә,
2 Congregabo omnes Gentes, et deducam eas in vallem Iosaphat: et disceptabo cum eis ibi super populo meo, et hereditate mea Israel, quos disperserunt in nationibus, et terram meam diviserunt.
Мән барлиқ әлләрниму жиғип, Уларни «Йәһошафат җилғиси»ға чүшүримән; Шуниң билән уларниң хәлқимни әлләр арисиға тарқитивәткәнлигидин, Зиминимни бөлүп парчиливәткәнлигидин, Уларни әшу йәрдә Мениң мирасим, йәни хәлқим Исраил түпәйлидин сораққа тартимән.
3 Et super populum meum miserunt sortem: et posuerunt puerum in prostibulo, et puellam vendiderunt pro vino ut biberent.
Униң үстигә улар Мениң хәлқимни доға тикип чәк ташлиған; Бир жигитни бир паһишә аялға алмаштурған, Бир қизни «шарап ичимиз» дәп шарап үчүн алмаштурған.
4 Verum quid mihi et vobis Tyrus et Sidon, et omnis terminus Palæsthinorum? numquid ultionem vos reddetis mihi? et si ulciscimini vos contra me, cito velociter reddam vicissitudinem vobis super caput vestrum.
Һәй, Тур һәм Зидон, Филистийәниң барлиқ районлири, Мән силәрни немә қилиптимән? Силәр Мәндин өч алмақчимусиләр? (Бирақ Мәндин өч алимиз десәңлар, өчни тезла өз бешиңларға қайтуруп беримән!)
5 Argentum enim meum, et aurum tulistis: et desiderabilia mea, et pulcherrima intulistis in delubra vestra.
Күмүчлирим, алтунлиримни буливалғиниңлар түпәйлидин, Гөзәл гөһәрлиримни өз бутханилириңларға апарғиниңлар түпәйлидин,
6 Et filios Iuda, et filios Ierusalem vendidistis filiis Græcorum, ut longe faceretis eos de finibus suis.
Йәһуда балилири һәм Йерусалимниң балилирини өз чегарасидин жирақ қилмақ үчүн уларни Грекларға сетиветкиниңлар түпәйлидин,
7 Ecce ego suscitabo eos de loco, in quo vendidistis eos: et convertam retributionem vestram in caput vestrum.
Мана, Мән уларни силәр сетивәткән җайда орнидин турғузимән, Һәмдә қилғиниңларни өз бешиңларға қайтуримән.
8 Et vendam filios vestros, et filias vestras in manibus filiorum Iuda, et venundabunt eos Sabæis genti longinquæ, quia Dominus locutus est.
Оғул-қизлириңларни Йәһуда балилириниң қолиға сетиветимән, Улар шуларни жирақтики бир әлгә, йәни Шабиялиқларға сетиветиду; Чүнки Пәрвәрдигар сөз қилған.
9 Clamate hoc in Gentibus, sanctificate bellum, suscitate robustos: accedant, ascendant omnes viri bellatores.
Шуни әлләр арисида җакалаңларки, «Җәңгә тәйярлиниңлар, Палванларни қозғаңлар, Җәңчиләрниң һәммиси йеқинлашсун, Җәңгә һазир болсун;
10 Concidite aratra vestra in gladios, et ligones vestros in lanceas. Infirmus dicat: Quia fortis ego sum.
Сапан чишлирини қилич қилип, Оғақлириңларни нәйзә қилип соқушуңлар; Аҗиз адәмму: «Мән күчлүк» десун;
11 Erumpite, et venite omnes gentes de circuitu, et congregamini: ibi occumbere faciet Dominus robustos tuos.
Әтраптики һәммә әлләр, тездин келиңлар, Һәммиңлар шу йәргә җәм болуңлар!». «Өзүңниң күчлүклириңни әшу йәргә чүшүргәйсән, аһ Пәрвәрдигар!»
12 Consurgant, et ascendant Gentes in vallem Iosaphat: quia ibi sedebo ut iudicem omnes gentes in circuitu.
«Әлләр қозғилип «Йәһошафат җилғиси»ға кәлсун; Чүнки Мән шу йәрдә олтирип әтраптики һәммә әлләрни сораққа тартимән.
13 Mittite falces, quoniam maturavit messis: venite, et descendite, quia plenum est torcular, exuberant torcularia: quia multiplicata est malitia eorum.
Оғақни селиңлар, Чүнки зираәт пишти; Келиңлар, чүшүп чәйләңлар, Чүнки шарап көлчәклири лиқ тушуқтур, Идиш-күпләр толуп ташиду. Чүнки уларниң рәзиллиги зордур»
14 Populi, populi in valle concisionis: quia iuxta est dies Domini in valle concisionis.
Аһ, нурғун, нурғун кишиләр «Қарар җилғиси»да! Чүнки Пәрвәрдигарниң күни «Қарар җилғиси»ға йеқинлашти.
15 Sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum.
Қуяш һәм ай қараңғулишип кетиду, Юлтузлар өз җуласини қайтурувалиду.
16 Et Dominus de Sion rugiet, et de Ierusalem dabit vocem suam: et movebuntur cæli, et terra: et Dominus spes populi sui, et fortitudo filiorum Israel.
Пәрвәрдигар Зиондин һөкирәйду, Йерусалимдин авазини қоюветиду; Асманлар, зиминлар силкиниду; Лекин Пәрвәрдигар Өз хәлқигә башпанаһ, Исраил балилириға күч-һимайә болиду.
17 Et scietis quia ego Dominus Deus vester habitans in Sion monte sancto meo. et erit Ierusalem sancta, et alieni non transibunt per eam amplius.
Шуниң билән силәр Мәнки Пәрвәрдигарниң силәрниң Худайиңлар екәнлигимни, Өз муқәддәс теғим Зионда туридиғанлиғимни билисиләр; Йерусалим пак-муқәддәс болиду, Униңдин һеч ят адәмләр йәнә өтмәйду.
18 Et erit in die illa: stillabunt montes dulcedinem, et colles fluent lacte: et per omnes rivos Iuda ibunt aquæ: et fons de domo Domini egredietur, et irrigabit torrentem spinarum.
Һәм шу күни әмәлгә ашурулидуки, Тағлар йеңи шарапни темитиду, Дөң-егизликләрдин сүт ақиду, Йәһудадики барлиқ ериқ-өстәңләрдә лиқ су ақиду; Пәрвәрдигарниң өйидин бир булақ чиқиду, Шиттим җилғисини суғириду.
19 Ægyptus in desolationem erit, et Idumæa in desertum perditionis: pro eo quod inique egerint in filios Iuda, et effuderint sanguinem innocentem in terra sua.
Мисир болса бир чөллүк, Едом адәмзатсиз бир чөл-баяван болиду, Уларниң Йәһуда балилириға қилған зулум-зораванлиғи түпәйлидин, Улар буларниң зиминида бегуна қанларни төккәнлиги түпәйлидин.
20 Et Iudæa in æternum habitabitur, et Ierusalem in generationem et generationem.
Бирақ Йәһуда мәңгүгә туриду, Йерусалим дәвирдин-дәвиргичә қалиду;
21 Et mundabo sanguinem eorum, quem non mundaveram: et Dominus commorabitur in Sion.
Һәм Мән уларни төккән қанларниң пакландурулмиған гуналиридин пакландуримән; Чүнки Пәрвәрдигар Зионда маканлашқандур.
