Job 9
1 Et respondens Iob, ait:
Ipapo Jobho akapindura akati:
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
“Zvirokwazvo ndinoziva kuti ichokwadi. Asi munhu anofa angava akarurama pamberi paMwari seiko?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Kunyange dai mumwe aida kuita nharo naye, haaizogona kumupindura kamwe chete pamibvunzo chiuru.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Uchenjeri hwake hwakadzika, simba rake iguru kwazvo. Ndianiko akamudzivisa akabuda asina vanga?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Anofambisa makomo iwo asingazivi agoapidigura mukutsamwa kwake kukuru.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Anozungunusa nyika ikabva panzvimbo yayo uye anoita kuti mbiru dzayo dzidengenyeke.
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Anotaura kuzuva iro ndokurega kuvhenekera; anodzivira chiedza chenyeredzi.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Iye oga anotambanudza matenga uye anofamba pamusoro pamafungu egungwa.
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Ndiye Muiti weNyeredzi dzeAkutiro neOrioni, dzeChimunomwe namapoka enyeredzi dzenyasi.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Anoita minana isingagoni kunzwisisiswa, nezvishamiso zvisingagoni kuverengwa.
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Paanondipfuura, handigoni kumuona; paanoenda napo handingamuoni.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Kana achibvuta, ndiani angamudzivisa? Ndiani angati kwaari, ‘Unoiteiko?’
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Mwari haadzori kutsamwa kwake; kunyange boka ravarwi raRahabhi rakawira patsoka dzake nokutya.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
“Zvino ndingakakavadzana naye seiko? Ndingawana seiko mashoko okuita nharo naye?
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
Kunyange ndakanga ndisina mhaka, handaigona kumupindura; ndaingokumbira hangu nyasha kuMutongi wangu.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Kunyange dai ndaimudana hangu uye akandipindura, handitendi kuti aizowana nguva yokundinzwa.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Aizondiparadza nedutu uye achizowedzera maronda angu pasina mhosva.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Haaizonditenderazve kuti nditure mafemo, asi aizondizadza namatambudziko.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Kana zviri zvesimba, iye ane simba guru! Uye kana zviri zvokururamisira, ndianiko angamudana kuti amutonge?
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Kunyange dai ndisina mhosva, muromo wangu waizongondipa mhaka; dai zvangu ndakarurama, iwo waizongondipa mhaka.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
“Kunyange ndisina mhosva, handina hangu hanya nazvo; ndinozvidza upenyu hwangu pachangu.
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
Zvakangofanana; ndokusaka ndichiti, ‘Iye anoparadza vasina mhosva nevakaipa.’
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Kana dambudziko rikauyisa rufu nokukurumidza, achaseka kushaya tariro kwavasina mhosva.
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
Panowira nyika mumaoko avakaipa, vatongi vayo anovapofumadza. Kana asiri iye, zvino ndianiko?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
“Mazuva angu anokurumidza kupfuura mumhanyi; anobhururuka oenda asina kumboona mufaro.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Anopfuura sezvikepe zvenhokwe, kufanana namakondo anomhanyira nyama yawo.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Kana ndikati, ‘Ndichakanganwa kunyunyuta kwangu, ndichashandura chiso changu, ndigonyemwerera,’
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
ndinongotya kutambura kwangu, nokuti ndinoziva kuti imi hamuregi kundipa mhosva.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Sezvo ndatopiwa hangu mhosva, ko, ndichagotamburirei pasina?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Kunyange dai ndikazvishambidza nesipo uye ndikashamba maoko angu nesoda,
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
imi muchandinyudza mugomba rematope zvokuti kunyange nenguo dzangu dzichandisema.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
“Iye haasi munhu akafanana neni kuti ndimupindure, kuti zvimwe iye neni tisangane mudare redzimhosva.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Dai chete paingova nomumwe angamira pakati pedu, kuti aise ruoko rwake patiri tose,
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
mumwe zvake angabvise shamhu yaMwari kwandiri, kuti kutyisa kwake kurege kundivhundutsazve.
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
Ipapo ndichataura ndisingamutyi, asi sezvazvakaita kwandiri iye zvino, handingakwanisi.
