Job 9
1 Et respondens Iob, ait:
Job ni bout a pathung teh,
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
Hetheh doeh tie hah atangcalah ka panue, hateiteh, Cathut e hmalah bangtelamaw tami teh a lan thai han.
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Ama oun han ka ngai e awm pawiteh, avai 1,000 touh dawkvah vai touh boehai pathung thai mahoeh.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Cathut teh, lungkaang poung e, athakaawme thayung lah ao. Ama taranlahoi lung ka patak sak e, a lam ka cawn e apimaw kaawm boi.
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Monnaw hah a puen teh, a lungkhueknae hoi a pathung torei teh, panuek awh hoeh.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Talai a onae hmuen koehoi a kâhuet teh, a khomnaw hah koung a kâhuet sak.
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Kanî hah kâ a poe teh, tâcawt hoeh. Âsi angnae hah muen a ramuk.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Ama dueng lahoi kalvan hah a ramuk teh, tuipui tuicapa van a cei.
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Ama ni Latum, Kangduetaphai, Baritca, hoi akalae âsinaw hah a sak.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Be panue thai hoeh e hnokalen e hai, touk thai hoeh e kângairu hnonaw hah a sak.
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Ka teng vah a cei ei ama teh, ka hmawt hoeh. Na ceihlawi e hai ka panuek hoeh.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Ama ni lat pawiteh, apinimaw a haw pouh thai han. Apinimaw bangmaw na sak, atipouh thai han.
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
A lungkhueknae dawk hoi, Cathut ni kamlang takhai mahoeh toe. A khok rahim vah tami kâoup e kabawmnaw teh a tabut awh.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Kai ni ama teh bangtelamaw, ka pathung thai han. Ama oun nahanelah, bangpatet e lawk maw kârawi han
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
Bangtelah kalan nakunghai, ama teh ka pathung thai mahoeh. Kai lawkcengkung koe pahrennae doeh ka hei hnawn han.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Ka kaw pawiteh, ama ni na pato han. Ama ni ka lawk na thai pouh hane ka yuem hoeh.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Bangkongtetpawiteh, kahlî kathout ni na hmang teh, a khuekhaw awm laipalah ka hmânaw hah a kampai sak.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Ka kâha thai laipalah, reithai hoi na kawi sak.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
A thasainae dawkvah ama teh, athakaawme lah ao. A lannae, kong dawk tetpawiteh, lawkcengnae dawk apinimaw ka hnin hah a khoe thai han.
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Ka kuep nakunghai, ka pahni ni yon na pen han, tanouk hanelah kaawm hoeh nakunghai, ka lanhoehnae hah a kamnue sak han.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Toun hoeh nahanlah ka o. Hateiteh, ka kâpanuek hoeh, ka hringnae heh ka hnueai toe.
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
Be kâvan doeh. Hat dawk nahoehmaw, tamikathoutnaw hoi toun han kaawm hoeh e hoi, be raphoe han telah ka dei vaw.
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Hemnae ni vai touh hoi thet boipawiteh, kayonhoehe khangnae teh, a panuikhai han.
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
Talai heh tamikathout e kut dawk poe lah ao teh, a lawkcengkungnaw e minhmai a ramuk. Ahni hoehpawiteh, api han na maw.
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
Ka hninnaw hateh, ka yawng e hlak hai hoe a rang, a kamleng awh teh, hawinae hmawt awh hoeh.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Karang poung e lawng patetlah a khup teh, Mataw ni moithang a ka cawp e patetlah a rang.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Ka phuenangnae ka pahnim vaiteh, ka lungmathoenae minhmai he ka ta vaiteh, minhmai kapancala ka o han ka ti navah,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
Ka khangnae naw pueng heh, makkhak ka taki teh, tamikayon hoeh e lah na pouk hoeh langvaih tie hah ka panue.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Yon pen e lah kaawm pawiteh, bangdawkmaw ahrawnghrang e meng ka tawk han.
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Tadamtui hoi ka kamhluk nakunghai, ka kut heh sapet hoi ka kamsin nakunghai,
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
tangdong dawk na tâkhawng teh, ka khohna ni patenghai na panuet han doeh.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
Bangkongtetpawiteh, lawkcengnae koe rei cet vaiteh, ama teh ka pathung thai nahanelah, ama teh tami lah tho hoeh.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Maimouh roi e van kut ka toung hanelah, maimae rahak laicei awm hoeh.
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
Kai koe e sonron lat naseh taki a thonae ni na taket sak hanh seh.
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
Hatdawkvah ama taket laipalah lawk hah ka dei han. Hateiteh, kai koevah hottelah bout awm kalawn hoeh.
