Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Kalpasanna, simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
“Kasano pay kabayag nga ibagam dagitoy a banbanag? Kasano pay kabayag a dagiti sasao ti ngiwatmo ket agbalin a napigsa nga angin?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Ballikugen kadi ti Dios ti hustisia? Ballikugen kadi ti Mannakabalin amin ti kinalinteg?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Nagbasol dagiti annakmo kenkuana, ammomi daytoy, ta impaimana ida kadagiti basbasolda.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Ngem kas pangarigan a sipapasnekka a nangbirok iti Dios ken indatagmo dagiti kiddawmo iti Mannakabalin amin.
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
Kas pangarigan nasin-aw ken nalintegka; ket awan duadua nga agtignay isuna para kenka ken gun-gonaannaka iti pagtaengan a pudno a kukuam.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Uray no bassit ti nagrugiam, nasaysayaatto latta ti maudi a kasasaadmo.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Ta agpakpakaasiak kenka, nga agpalutpotka, maipanggep iti napalabas a panawen; usarem ti bagim a mangadal kadagiti naduktalan dagiti kapuonantayo.
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
(Naiyanaktayo laeng idi kalman ken awan iti ammotayo gapu ta anniniwan dagiti aldawtayo iti daga).
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Saandaka kadi nga isuro wenno ibaga kenka? Saanda kadi nga agsao manipud kadagiti pusoda?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Dumakkel kadi ti badobadok no awan ti lubnak? Dumakkel kadi ti runo no awan ti danum?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Kabayatan a nalangtoda pay ken saanda pay a napukan, malaylayda sakbay kadagiti sabali a mula.
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
Kasta met laeng dagiti dalan dagiti amin a manglipat iti Dios, mapukawto ti namnama dagiti tattao nga awan ti diosna-
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
dagiti addaan iti kinatalged a madadael, ken dagidiay kas karasi ti saput ti lawalawa ti talekna.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Agsadag ti kasta a tao iti balayna, ngem saan a tumakder daytoy; kumpet isuna iti daytoy, ngem saan daytoy nga agpaut.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Berde isuna iti sirok ti init, ket agtubo dagiti saringitna iti entero a minuyonganna.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Balkuten dagiti ramutna dagiti gabsuon ti bato; agbirok dagitoy iti nasayaat a lugar kadagiti kabatbatoan.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Ngem no madadael daytoy a tao iti lugarna, ket ilibakto dayta a lugar isuna ket kunana, 'Saanka a pulos a nakita.'
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Kitaem, daytoy ti “rag-o” ti kababalin iti kasta a tao; agtubo dagiti sabali a mula iti isu met laeng a daga iti lugarna.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Kitaem, saanto a papanawen ti Dios ti awan basolna a tao; wenno saanna nga alaen ti ima dagiti managdakdakes.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Ngem punnoennanto ti ngiwatmo iti katkatawa, dagiti bibigmo iti pukpukkaw.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Makawesanto iti pannakaibabain dagiti manggurgura kenka; awanton ti tolda dagiti nadangkes.”
