Job 40
1 Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:
Korero mai ano a Ihowa ki a Hopa, i mea,
2 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
E tohe ana ranei ki te Kaha Rawa te tangata whakatohutohu? Ma te tangata e whakatupehupehu ana ki te Atua, mana e korero mai.
3 Respondens autem Iob Domino, dixit:
Ano ra ko Hopa ki a Ihowa; i mea ia,
4 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
Nana, ehara noa iho ahau. Ko te aha taku e whakahoki atu ai ki a koe? Ka kopania toku ringa ki toku mangai.
5 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
Kua kotahi taku koreotanga, a e kore ahau e whakahoki kupu atu; a tuarua rawa, otira kahore atu aku.
6 Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
Katahi ka whakahokia mai e Ihowa ki a Hopa i roto i te tukauati, ka mea,
7 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te: et indica mihi.
Tena ra, whakatane, whitikiria tou hope, a ka ui atu ahau ki a koe, mau ano e whakaatu mai ki ahau.
8 Numquid irritum facies iudicium meum: et condemnabis me, ut te iustificeris?
Me whakakahore ano ranei e koe taku whakawa? Me whakahe ki ahau kia whakatikaia ai tau?
9 Et si habes brachium sicut Deus, et si voce simili tonas?
He ringa pera ranei tou i to te Atua? He reo whatitiri ranei tou, he pera i tona?
10 Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
Tena ra, rakai i a koe inaianei ki te rangatiratanga, ki te kororia; tatai i a koe ki te honore, ki te mana.
11 Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
Ringihia atu te puhaketanga o tou riri; tirohia atu nga mea whakakake katoa, whakaititia iho.
12 Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
Titiro atu ki nga mea whakakake katoa, whakapikoa iho; takahia iho ano hoki te hunga kino i te wahi e tu na ratou.
13 Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam:
Huihuia atu ratou, huna ki te puehu, herea o ratou mata ki te wahi ngaro.
14 Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
Na ko reira ahau whakaae ai ki a koe, ma tou ringa matau ano koe e whakaora.
15 Ecce, Behemoth, quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet:
Na whakaaroa a Pehemoto, he mea hanga ngatahi korua naku; e kai ra i te tarutaru, ano he kau.
16 Fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in umbilico ventris eius.
Nana, ko tona kaha kei tona hope, ko tona pakaritanga kei nga uaua o tona kopu.
17 Stringit caudam suam quasi cedrum, nervi testiculorum eius perplexi sunt.
Ko tona hiawero, ano he hita e tawhiria ana e ia: powhiwhiwhi tonu nga uaua o tona huha.
18 Ossa eius velut fistulæ æris, cartilago illius quasi laminæ ferreæ.
Ko ona wheua, ano he korere parahi; ko ona rara, he poro rino.
19 Ipse est principium viarum Dei, qui fecit eum, applicabit gladium eius.
Ko ia te tino mea nui o nga ara o te Atua: ko tona kaihanga anake hei whakapa i tana hoari ki a ia.
20 Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.
He pono ko nga maunga hei homai kai mana; kei reira ano e takaro ana nga kirehe katoa o te parae.
21 Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
Ko tona takotoranga ko raro i nga rakau kouru nui, i te rake kakaho, i te repo.
22 Protegunt umbræ umbram eius, circumdabunt eum salices torrentis.
Hei taupoki mona te whakamarumaru o nga rakau kouru nui, kei tetahi taha ona, kei tetahi taha, nga wirou o te awa.
23 Ecce, absorbebit fluvium, et non mirabitur: et habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius.
Nana, ki te aki mai te waipuke, e kore ia e tuiri; u tonu tona whakaaro, ahakoa kokiri noa mai a Horano ki tona mangai.
24 In oculis eius quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares eius.
E hopukia ranei ia e tetahi i a ia e mataara ana, e poka ranei i tona ihu ki te rore, puta noa?
