< Job 36 >
1 Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
I korero ano a Erihu, i mea,
2 Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
3 Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
4 Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
5 Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
6 Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
7 Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
8 Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
9 Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
10 Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
11 Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
12 Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
13 Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
14 Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
15 Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
16 Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
17 Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
18 Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
19 Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
20 Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
21 Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
22 Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
23 Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
24 Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
25 Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
26 Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
27 Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
28 Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
29 Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
30 Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
31 Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
32 In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
33 Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.