Job 34
1 Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
Tete Elihu gblɔ be,
2 Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
“Mise nye nyawo, mi nunyalawo, miɖo tom, mi nugɔmeselawo,
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
elabena to doa nyawo kpɔ abe ale si aɖe ɖɔa nuɖuɖu kpɔe ene.
4 Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
Mina míadze si nu si le dzɔdzɔe la na mía ɖokui eye mina míasrɔ̃ nu si nyo la ɖekae.
5 Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
“Hiob gblɔ be, ‘Nyemeɖi fɔ o gake Mawu gbe afiatsotso nam
6 In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
Togbɔ be tɔnye dzɔ hã la, wobum alakpatɔe, togbɔ be nyemeɖi fɔ o hã la, eƒe aŋutrɔ de abi makumaku ŋutinye’
7 Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
Ame kae le abe Hiob, ame si no fewuɖuɖu abe tsi ene?
8 Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
Edea ha kple nu vɔ̃ɖi wɔlawo eye wòbɔa ha kple ame vɔ̃ɖiwo.
9 Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
Elabena egblɔ be, ‘Viɖe aɖeke mele eme ne èdze agbagba be yeadze Mawu ŋu o.’
10 Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
“Eya ta miɖo tom, mi ŋutsu nugɔmeselawo. Nete ɖa xaa tso Mawu gbɔ, be wòawɔ nu vɔ̃ɖi kple Ŋusẽkatãtɔ la, be wòawɔ nu gbegblẽ.
11 Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
Ewɔna na ame ɖe nu si wòwɔ la nu eye wòhea nu si eƒe nuwɔnawo dze na la vaa edzii.
12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
Mele be wòava ame ƒe ta me gɔ̃ hã be Mawu awɔ nu gbegblẽ alo be Ŋusẽkatãtɔ la atso afia ŋkunɔ o.
13 Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
Ame kae tsɔe ɖo anyigbadzikpɔlae? Ame kae tsɔe ɖo xexea me katã nu?
14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
Ne enye eƒe tameɖoɖo eye wòɖo asi eƒe gbɔgbɔ kple agbegbɔgbɔ dzi la,
15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
amegbetɔwo katã atsrɔ̃ eye ame atrɔ azu anyi.
16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
“Ne gɔmesese le asiwò la, se nya sia, lé to ɖe nu si gblɔ ge mele la ŋuti.
17 Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
Ɖe ame si tsri afia nyui tsotso la ate ŋu akplɔ dua? Ɖe nàbu fɔ dzɔdzɔetɔ kple Ŋusẽtɔ la?
18 Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
Ɖe menye Eyae nye ame si gblɔ na fiawo be, ‘Mienyo na naneke o’ eye na bubumewo be, ‘Ame vɔ̃ɖiwo mienye’ oa,
19 Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperum: opus enim manuum eius sunt universi.
ame si medea amegãwo dzi o eye mewɔa nyui na kesinɔtɔwo, gblẽa ame dahewo ɖi o, elabena wo katã nye eƒe asinudɔwɔwɔwo oa?
20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
Wokuna kpata le zãtitina, ameawo ʋuʋuna eye wo nu va yina ale woɖea kalẽtɔwo ɖa amegbetɔ ƒe asi manɔmee.
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
“Eƒe ŋkuwo le amegbetɔwo ƒe mɔwo ŋu, ekpɔa woƒe afɔɖeɖe ɖe sia ɖe.
22 Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
Teƒe doblukɔ alo teƒe doviviti tsiɖitsiɖitsiɖi aɖeke meli si nu tovo wɔlawo asi abe ɖo o.
23 Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
Mehiã be Mawu nado amegbetɔwo kpɔ ayi ŋgɔ alo woava eŋkume wòadrɔ̃ ʋɔnu wo o.
24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
Mekua nya gɔme hafi kakaa ŋusẽtɔwo, eye wòtsɔa ame bubuwo ɖoa wo teƒe o.
25 Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
Elabena eƒe ŋku le woƒe nuwɔnawo ŋu eya ta etua asi wo ƒua anyi le zã me, eye wogbãna gudugudugudu.
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium.
Ehea to na wo ɖe woƒe vɔ̃ɖivɔ̃ɖi ta, le afi si ame sia ame ate ŋu akpɔ wo le
27 Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
elabena wotrɔ le eyome eye womegatsɔ ɖeke le eme na eƒe mɔ aɖeke o.
28 Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
Wona ame dahewo ƒe konyifafa va eŋkume, ale be wòse hiãtɔwo ƒe ɣlidodo
29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
Ke ne ezi ɖoɖoe kpoo la, ame ka abu fɔe? Ne eɣla eƒe mo la, ame ka ate ŋu akpɔe? Ke hã la, ele amewo kple dukɔwo tame sɔsɔe,
30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
be maɖe mɔ na Mawumavɔ̃la wòaɖu fia o eye be maɖe mɔ nɛ wòaɖo mɔ na ameawo o.
31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
“Tsɔe be ame aɖe gblɔ na Mawu be, ‘Medze agɔ gake nyemagawɔe azɔ o.
32 Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
Fia nu si nyemate ŋu akpɔ o lam, ne mewɔ nu gbegblẽ la, nyemagawɔe azɔ o.’
33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
Ɖe Mawu aɖo eteƒe na wò le wò didi nu, esi nègbe be yematrɔ dzi me oa? Wòe wòle be nàɖo eŋu, menye nyee o eya ta gblɔ nu si nènya la nam.
34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
“Nugɔmeselawo gblɔe eye nunyala siwo se nye nyawo la gblɔ nam be,
35 Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
‘Hiob ƒoa nu nugɔmemasemasetɔe eye susu mele eƒe nyawo me o.’
36 Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
O, ɖe woado Hiob akpɔ va se ɖe nuwuwu, be wòɖo nya ŋu abe ame vɔ̃ɖi ene la, ne anyo ŋutɔ!
37 Quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
Etsɔ aglãdzedze kpe ɖe eƒe nu vɔ̃ ŋuti, esia akpe fewuɖutɔe le mía dome eye wòle nyawo gblɔm fũu ɖe Mawu ŋu.”
