Job 30
1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
“Koma tsopano akundinyoza, ana angʼonoangʼono kwa ine, anthu amene makolo awo sindikanawalola kuti azithandizana ndi agalu anga kuweta nkhosa zanga.
2 Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
Kodi mphamvu zawo ndi za phindu lanji kwa ine, pakuti mphamvu zawo zinatha kale?
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
Anali atatheratu kuwonda ndi njala, ankayendayenda mʼdziko lopanda madzi, mʼchipululu usiku.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
Ankathyola therere ndi masamba owawa, ndipo chakudya chawo chinali mizu ya mitengo ya masache.
5 Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
Anapirikitsidwa pakati pa anthu anzawo, akuwakuwiza ngati kuti anali akuba.
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
Anawumirizidwa kukhala ku zigwembe za mitsinje yowuma, pakati pa matanthwe ndi mʼmaenje a mʼnthaka.
7 Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
Ankalira ngati nyama kuthengo ndipo ankawunjikana pamodzi pa ziyangoyango.
8 Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Anali anthu achabechabe ndi wopanda dzina, anathamangitsidwa mʼdziko.
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
“Ndipo tsopano ana awo akundiyimba nyimbo zachipongwe; ineyo ndasanduka chisudzo chawo.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Iwo amanyansidwa nane ndipo amandithawa; akandiona salephera kundilavulira mʼmaso mwangamu.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Tsopano pakuti Mulungu wakhwefula uta wanga ndipo wandisautsa, iwowo analekeratu kundiopa.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
Ku dzanja langa lamanja anthu akulimbana nane; andikumbira dzenje loti ndigweremo ndikamayenda, andipangira mitumbira ya nkhondo kuti alimbane nane.
13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
Iwo anditsekera njira; akufuna kundichititsa ngozi, popanda wina aliyense wowaletsa.
14 Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
Akundithamangitsa ngati madzi olowera pa mpanda wobowoka, iwo akubwererabwerera pakati pa chipasupasu.
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
Zoopsa zandithetsa mphamvu; ulemu wanga wachita ngati wauluzika ndi mphepo, chuma changa chija chazimirira ngati mtambo.
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
“Ndipo tsopano mtima wanga wachokamo; ndili mʼmasiku amasautso.
17 Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
Mafupa anga akuphwanya usiku pakuti zowawa zanga sizikuleka.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
Mʼmphamvu zake Mulungu wakhala ngati chovala changa; Iye wandigwira ngati chovala chondithina pa khosi.
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
Wandiponya mʼmatope, ndipo ndasanduka ngati fumbi ndi phulusa.
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
“Inu Mulungu, ine ndikulirira kwa Inu, koma simukundiyankha; ndikayimirira, Inu simundiyangʼana nʼkomwe.
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
Inuyo mumandichitira zankhanza; mumandizunza ndi dzanja lanu lamphamvu.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
Mwandinyamulira ku mphepo ndipo mwandiwulutsa ndi mphepoyo; mwandiponya mʼmphepo ya mkuntho.
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Ndikudziwa kuti Inu mudzandifikitsa ku imfa, kumalo kumene amoyo onse adzapitako.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
“Ndithudi palibe munthu amene amalanga munthu wosweka mtima, amene akupempha thandizo mʼmasautso ake.
25 Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
Kodi ine sindinalire nawo iwo amene anali pamavuto? Kodi mtima wanga sunamvere chisoni anthu osauka?
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
Koma pamene ndinkayembekezera zabwino, zoyipa ndiye zinandigwera; pamene ndinkafunafuna kuwala, mdima ndiye unandigwera.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
Kuwawa kwa mʼkati mwanga sikukuleka; ndili mʼmasiku amasautso.
28 Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
Ndikuyenda wothimbirira, komatu osati ndi dzuwa; ndimayimirira pa msonkhano ndi kupempha chithandizo molira.
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
Ndasanduka mʼbale wa nkhandwe, mnzawo wa akadzidzi.
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
Khungu langa layamba kuda ndipo likufunduka; thupi langa likutentha chifukwa cha kuphwanya kwa thupi.
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
Pangwe wanga wasanduka woyimbira maliro, ndipo chitoliro changa chikuyimbira anthu olira.
