< Job 3 >

1 Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
[Йәттә күндин] кейин, Аюп еғиз ечип [әһвалиға қарита] өзиниң көрүватқан күнигә ләнәт оқуп мундақ деди: —
2 et locutus est.
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
«Мән туғулған әшу күн болмиған болса боптикән! «Оғул бала апиридә болди!» дейилгән шу кечә болмиған болса боптикән!
4 Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
Шу күнни зулмәт қаплиған болса боптикән! Әрштә турған Тәңри көз алдидин шу күнни йоқитивәткән болса боптикән, Қуяш нури униң үстигә чүшүрүлмисә боптикән!
5 Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Шу күнни қараңғулуқ һәм өлүмниң көләңгиси өз қойниға алса боптикән! Булутлар уни жутуп кәтсә боптикән, Шу күнни күн қараңғулатқучилар қорқитип кәткүзивәткән болса боптикән!
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
Шу кәчни — Зулмәт тутуп кәтсә боптикән; Шу күн жил ичидики [башқа] күнләр билән биллә шатланмиса боптикән! Шу күн айниң бир күни болуп саналмиса боптикән!
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Мана, шу кечидә туғут болмиса боптикән! У кечидә һеч қандақ шат-хурамлиқ аваз яңримиса боптикән!
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
Күнләргә ләнәт қилғучилар шу күнгә ләнәт қилса боптикән! Левиатанни қозғашқа петиналайдиғанлар шу күнгә ләнәт қилса боптикән!
9 Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
Шу күн таң сәһәрдики юлтузлар қараңғулашса боптикән! У күн қуяш нурини беһудә күтсә боптикән! Шу күн сүбһиниң қапақлириниң ечилишини беһудә күтсә боптикән!
10 Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
Чүнки шу күн мени көтәргән балиятқуниң ишиклирини әтмигән, Мениң көзлиримни дәрд-әләмни көрәлмәс қилмиған.
11 Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
Аһ, немишкә анамниң қосиғидин чүшүпла өлүп кәтмигәндимән?! Немишкә қосақтин чиққандила нәпәстин қалмиғандимән?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Немишкә мени қобул қилидиған етәкләр болғанду? Немишкә мени емитидиған әмчәкләр болғанду?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Мошулар болмиған болса, ундақта мән мәңгү тинич йетип қалаттим, Мәңгүлүк уйқиға кәткән болаттим, шу чағда арам тапқан болаттим.
14 Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
Шу чағда өзлири үчүнла хилвәт җайларға мазар салған йәр йүзидики падишалар һәм мәслиһәтчиләр билән,
15 Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
Яки алтун жиққан, Өйлири күмүчкә толған бәг-шаһзадиләр билән болаттим;
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
Қосақтин мәзгилсиз чүшүп кәткән йошурун балидәк, Нурни көрмәй чачрап кәткән балидәк һаят кәчүрмигән болаттим.
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
Әшу йәрдә рәзилләр аваричиликтин халий болиду, Әшу йәрдә һалидин кәткәнләр арам тапиду;
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Әшу йәрдә әсирләр раһәттә җәм болиду, Улар әзгүчиләрниң авазини аңлимайду;
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Ғерибларму һәм улуқларму әшу йәрдә туриду, Қул болса ғоҗайинидин азат болиду.
20 Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
Җапа тартқучиға немә дәп нур берилиду? Немишкә дәрд-әләмгә чөмгәнләргә һаят берилиду?
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
Улар тәшналиқ билән өлүмни күтиду, Бирақ у кәлмәйду; Улар өлүмни йошурун гөһәрни кезип издигәндинму әвзәл билиду,
22 Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
Улар гөрни тапқанда зор хошал болуп, Шат-хурамлиққа чөмиду.
23 Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
Өз йоли ениқсиз адәмгә, Йәни Тәңриниң тосиқи селинған адәмгә немишкә [нур вә һаят] берилиду?
24 Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
Шуңа тамиғимниң орниға налилирим келиду; Мениң қаттиқ пәрядлирим шарқиратмидәк шарқирайду.
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
Чүнки мән дәл қорққан вәһшәт өз бешимға чүшти; Мән дәл қорқидиған иш маңа кәлди.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Мәндә һеч арамлиқ йоқтур! Һәм һеч хатирҗәм әмәсмән! Һеч теч-аманлиғим йоқтур! Бирақ паракәндичилик һаман үстүмгә чүшмәктә!».

< Job 3 >