Job 27
1 Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
Na Job el fahk,
2 Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam,
“Nga fulahk ke Inen God moul su Kulana, Su tia lela nununku suwohs in orek nu sik, a El ase nu sik sie moul na upa —
3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
Ke lusenna pacl ma God El ase momong nu sik,
4 Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
Ngoasrok ac fah tiana fahk kutena ma koluk, Ac louk ac fah tiana kikiap.
5 Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
Nga tiana ku in fahk mu pwaye sumtal; Nga ac sruokyana ku in fahk mu moul luk uh nasnas, nwe ke na nga misa.
6 Iustificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
Nga fah tiana munasla in fahk lah moul luk uh suwosna; Nunak lun insiuk mwesas na.
7 Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
“Lela tuh mwet nukewa su lainyu ac lokoalok nu sik uh In kaiyuk oana mwet ma koluk ac sesuwos moul la uh.
8 Quæ est enim spes hypocritæ si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
Finsrak fuka lun mwet ma tia etu God Ke pacl se El ac eis moul lalos uh?
9 Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
Ke pacl upa ac sikme, ya God El ac lohng pang lalos?
10 Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
Elos funu sulela in eis engan ma El tuh ke sang nu selos ah, lukun wona. Elos funu oaru na in pre nu sel, lukun wo pac.
11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
“Lela nga in luti nu sumtal ke lupan ku lun God uh, Ac akketeya ma God Kulana El akoo.
12 Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
Tusruktu, pwayeiya uh komtal sifacna liye tari; Na efu ku komtal kaskas lalfon angan?”
13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
Na Zophar el fahk, “Pa inge luman akkeok ma God El oru Nu sin mwet ma koluk ac sulallal uh.
14 Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
Finne pus wen natulos, A elos nukewa ac fah anwukla ke mweun; Pacl nukewa ac sufalla mwe mongo nun tulik natulos.
15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
Elos su painmoulla liki mweun, ac fah misa ke mas upa, Ac finne mutan katinmas kialos uh, ac tia pac asor kaclos.
16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
Sie mwet koluk ac ku in oasr ipin silver puspis lal liki ma el ku in oakla, Ac pukanten nuknuk lal liki ma el enenu;
17 Præparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
Tusruktu, kutuna mwet wo sayel pa ac nukum nuknuk inge, Ac kutuna mwet suwoswos pa ac eis silver inge.
18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
Mwet koluk uh ac musai lohm selos munasna, oana ahng lun pwepenu uh, Ku oana lac lohm sin mwet foko ma karingin ima uh.
19 Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
Tusruktu pacl se in moul lalos elos ac mau ona in kasrpalos, A ke elos ac ngutalik, kasrup lalos uh wanginla.
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
Mwe aksangeng fah toki nu faclos oana sie sronot; Ac sie paka fah tuhyak ke fong ac okulosla.
21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
Eng kutulap ac fah pokolosla liki lohm selos;
22 Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
Ac fah tuyang nu faclos arulana upa Ke elos ac srike ke kuiyalos in kaingla.
23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
Eng uh ac fah ngirngir ac isrunulos ke elos kasrusr, Ac aksangengyalos lucng me.
