Job 23

1 Respondens autem Iob, ait:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

امروز نیز شکایتم تلخ است، و با وجود ناله‌ام، دست او بر من سنگین است.

3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?

4 Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus,

و دعوی خود را ارائه می‌دادم و دلایل خود را به او می‌گفتم

5 Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

و پاسخهایی را که به من می‌داد می‌شنیدم و می‌دانستم از من چه می‌خواهد.

6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

آیا او با تمام قدرتش با من مخالفت می‌کرد؟ نه، بلکه با دلسوزی به حرفهایم گوش می‌داد

7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.

و شخص درستکاری چون من می‌توانست با او گفتگو کند و او مرا برای همیشه تبرئه می‌کرد.

8 Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.

ولی جستجوی من بی‌فایده است. به شرق می‌روم، او آنجا نیست. به غرب می‌روم، او را نمی‌یابم.

9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

هنگامی که به شمال می‌روم، اعمال او را می‌بینم، ولی او را در آنجا پیدا نمی‌کنم. به جنوب می‌روم، اما در آنجا نیز نشانی از وی نیست.

10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:

او از تمام کارهای من آگاه است و اگر مرا در بوتهٔ آزمایش بگذارد مثل طلای خالص، پاک بیرون می‌آیم.

11 Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.

من وفادارانه از خدا پیروی کرده‌ام و از راه او منحرف نشده‌ام.

12 A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.

از فرامین او سرپیچی نکرده‌ام و کلمات او را در سینه‌ام حفظ نموده‌ام.

13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.

او هرگز عوض نمی‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از آنچه قصد کرده است منصرف نماید. او هر چه اراده کند انجام می‌دهد.

14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

بنابراین هر چه برای من در نظر گرفته است به سرم خواهد آورد، زیرا سرنوشت من در اختیار اوست.

15 Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

به همین دلیل از حضور او می‌ترسم و وقتی به این چیزها فکر می‌کنم از او هراسان می‌شوم.

16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

خدای قادر مطلق جرأت را از من گرفته است و با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.

17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.