< Job 20 >

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,
2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.
3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram:
Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;
5 Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?
6 Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;
7 Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?
8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.
9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.
10 Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.
11 Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.
12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;
14 Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.
15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.
18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.
20 Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.
21 Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.
23 Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum:
Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.
25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.
26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.
27 Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.
28 Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.
29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.

< Job 20 >