Job 19
1 Respondens autem Iob, dixit:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
“Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
3 En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
4 Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
7 Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
10 Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
12 Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
14 Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
15 Inquilini domus meæ, et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
16 Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
18 Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
24 stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
25 Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
26 Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.
pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
