< Job 17 >
1 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
“Mi espíritu está aplastado; mi vida se ha extinguido; la tumba está lista para mí.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
Los burladores me rodean. Veo cómo me ridiculizan amargamente.
3 Libera me Dominue, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
Dios, tienes que ofrecer por mí una garantía contigo mismo, pues ¿quién más será mi garante?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
Has cerrado sus mentes al entendimiento, ¡así que no les dejes ganar!
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
Traicionan a los amigos para beneficiarse ellos mismos y sus hijos sufren por ello.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
Me han convertido en un proverbio de burla entre el pueblo; me escupen en la cara.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Mis ojos están agotados de tanto llorar y mi cuerpo es una sombra de lo que fue.
8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
La gente que se cree buena se escandaliza al verme. Los que son inocentes se sienten turbados por los impíos.
9 Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Los que tienen razón prosperan, y los que tienen las manos limpias se hacen cada vez más fuertes.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
“¿Por qué no vuelves a repetir lo que has dicho?
11 Dies mei transierunt, cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum:
Mi vida ha terminado. Mis planes han desaparecido. Mi corazón está roto.
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Convierten la noche en día, y dicen que la luz del día se acerca a la oscuridad.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol )
¿Qué es lo que busco? Hacer mi hogar en el Seol, para hacer mi cama en la oscuridad? (Sheol )
14 Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
¿Debo considerar a la tumba como mi padre, y al gusano como mi madre o como mi hermana?
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
Entonces, ¿dónde está mi esperanza? ¿Puede alguien ver alguna esperanza para mí?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol )
¿Descenderá la esperanza conmigo hasta las puertas del Seol? ¿Bajaremos juntos al polvo?” (Sheol )