Job 16
1 Respondens autem Iob, dixit:
Epi Job te reponn:
2 Audivi frequenter talia, consolatores onerosi omnes vos estis.
Mwen tande anpil bagay parèy a sila yo; move konsolatè nou tout ye.
3 Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est si loquaris?
Èske pa gen limit sou pawòl kap pouse van a? Oswa se kilès k ap toumante ou ki fè ou reponn?
4 Poteram et ego similia vestri loqui: atque utinam esset anima vestra pro anima mea: Consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos:
Mwen osi ta kab pale tankou ou, si mwen te nan plas ou. Mwen ta kab konpoze pawòl yo kont ou e souke tèt mwen sou ou.
5 Roborarem vos ore meo: et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
Mwen ta kab ranfòse ou ak bouch mwen, e senpati a lèv mwen ta kab redwi doulè ou.
6 Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus: et si tacuero, non recedet a me.
Mem si mwen pale sa pa redwi doulè m; si mwen ralanti nan pale, se kisa ki kite mwen?
7 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
Men koulye a, Li fin fatige m nèt; Ou, Bondye, te gate tout zanmi m yo.
8 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi.
Ou te fè m vin sèch nèt. Sa devni yon temwen kont mwen. Epi jan mwen vin mèg, leve kont mwen. Li fè temwayaj devan figi mwen.
9 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
Kòlè Li fin chire mwen e chase m jis atè, Li te modi blese m ak dan L. Advèsè mwen an chase mwen ak menas Li.
10 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam, saciati sunt pœnis meis.
Yo te gade m, bouch yo louvri. Yo te souflete m sou machwè m ak mepriz; yo te oganize yo menm kont mwen.
11 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
Bondye te plase mwen nan men enkwayan yo, e te jete mwen nan men a mechan yo.
12 Ego ille quondam opulentus repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
Mwen te alèz, men Li te brize mwen, Li te sezi mwen nan kou e te souke mwen jiskaske m fè mòso; anplis li te fè m objè tiraj.
13 Circumdedit me lanceis suis, convulneravit lumbos meos, non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
Flèch Li yo antoure mwen. San pitye Li fann ren mwen ouvri nèt. Li vide fyèl mwen atè.
14 Concidit me vulnere super vulnus, irruit in me quasi gigas.
Li kase antre brèch pa brèch; Li kouri sou mwen kon yon jeyan.
15 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
Mwen te koud twal sak sou kò m epi pouse kòn mwen antre nan pousyè.
16 Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
Figi mwen vin wouj akoz kri mwen yo e pòpyè zye m vin fonse nwa,
17 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
Malgre nanpwen vyolans nan men m, e priyè mwen yo san tach.
18 Terra ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
O latè a, pa kouvri san kò mwen. Pa bay plas pou kriyè m yo pran repo.
19 Ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
Menm koulye a, gade byen, temwen m se nan syèl la. Avoka m ki pale pou mwen la, an anwo.
20 Verbosi amivi mei: ad Deum stillat oculus meus.
Se zanmi mwen yo k ap moke m. Zye m kriye a Bondye.
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo.
O ke yon nonm ta kab plede avèk Bondye, kon yon moun plede ak vwazen li!
22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.
Paske lè kèk ane fin pase, m ap prale nan chemen ki pap retounen an.
