Job 13
1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
[Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
— Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
