Job 13
1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
“Mʼani ahu eyinom nyinaa, mʼaso ate, na ate ase.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Nea wunim no, me nso minim; wonyɛ abomfiaa mma me.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfo no na mekyerɛkyerɛ mʼasɛm mu kyerɛ Onyankopɔn.
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Mode atoro mmom na asra me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafo a munsi hwee!
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Afei muntie mʼano asɛm; muntie mʼanoyi.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Mobɛka amumɔyɛsɛm ama Onyankopɔn ana? Mobɛka nnaadaasɛm ama no ana?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no ana?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ebesi mo yiye ana? Mubetumi adaadaa no sɛnea modaadaa nnipa no ana?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kokoa mu a, sɛnea ɛte biara, ɔbɛka mo anim
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
Nʼanuonyam mmɔ mo hu ana? Ne ho suro ntɔ mo so ana?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbu a ɛte sɛ nsõ; mo anoyi yɛ dɔte twann anoyi.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
“Monyɛ komm mma menkasa; na nea ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Adɛn nti na mede me ho to amane mu na mede me nkwa to me nsam?
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
Ɛwɔ mu sɛ okum me de, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara medi mʼakwan ho adanse wɔ nʼanim.
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
Nokware, eyi na ɛbɛyɛ me nkwagye, efisɛ nea onsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Muntie me nsɛm yi yiye; monyɛ aso mma nea meka.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Afei a masiesie me nkurobɔ yi, minim sɛ medi bem.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Obi betumi abɔ me kwaadu ana? Sɛ ɛte saa de a, anka mɛyɛ komm na mawu.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
“Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma abien yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nhintaw wo:
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Yi wo nsa fi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Ɛno de, samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
Mfomso ne bɔne dodow ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomso ne me bɔne.
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Adɛn nti na wode wʼanim asie me na wudwen sɛ meyɛ wo tamfo?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Wobɛyɛ ahaban a mframa rebɔ no ayayade ana? Wobɛtaa ntɛtɛ a awo ana?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Wokyerɛw sobo a ɛyɛ yaw tia me, na woka me mmabunmmere mu bɔne nyinaa gu me so.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Wode nkyehama gu mʼanan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yiye na wode agyiraehyɛde ayeyɛ mʼanammɔn mu.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
“Enti onipa nkwa sa te sɛ ade a aporɔw, te sɛ atade a nwewee adi.
