Job 13
1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
Inao! fa nitreako iaby zao, tsinano’ ty sofiko vaho maharendreke.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Ze fohi’areo, apotako ka; Izaho tsy zai’ areo.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Fe te hivolañe amy El-Sadai iraho, te hifanointoiñe aman’ Añahare.
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Mpanosoke vande nahareo, songa mpanaha tsy manjofake.
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Ehe t’ie vata’e nianjiñe, le ho natao hihitse!
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Ehe janjiño ty havereko, vaho janjiño ty fanoroan-tsoñiko
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Hisaontsy hamengohañ’ aman’Añahare hao, hilañona’areo famañahiañe?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
Handombok’ aze v’inahareoo? h’ondati-aivo, mpihalaly ho an’Andrianañahare hao?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
Hahasoa anahareo hao te itsikaraha’e? Hamañahy Aze hao nahareo manahake ty famañahiañe ondaty?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
Ie ho trevohe’e te mirihy añ’etake.
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
Tsy hampangebahebak’ anahareo hao ty enge’e? naho hivotrak’ ama’ areo ty fañeveñañe.
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Oha-drehan-davenoke ty onin-taro’ areo, fiaron-dietse ty fikala’ areo.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
Mianjiña, apoho iraho hivolañe le adono ho amako ty toly.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Ino ty andrambesako? ami’ty nifeko ty nofoko, vaho apoko an-tañako ty fiaiko.
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
Ndra te havetra’e, ie ty fatokisako fe hiverok’ añ’atrefa’e raho ty amo satakoo,
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
Vaho zao ty ho fandrombahañe ahy: te tsy hiatrek’aze ty tsy aman-Kake
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Tsendreño o entakoo, naho ty lañonako an-dravembia’ areo.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Ingo, fa nalahako i tarokoy, apotako te hahazo to.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Ia ty hifanjomotse amako? le ho nitsiñe amy zao raho vaho nikenkañe.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
Ehe ty raha roe avao ty tsy hanoa’o ahy, le tsy hietahako o lahara’oo.
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Ahankaño amako ty fità’o, le ehe tsy hampianifañe ahy ty fañeveñako ama’o
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Ie amy zao koiho, le hanoiñe iraho, ke angao hivolan-draho vaho toiño.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
Fire o fandilarako naho hakeokoo? Ampahafohino ahy ty fiolako naho o tahikoo,
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Akore te añetaha’o laharañe, vaho manao ahy ho rafelahi’o?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Hampititititihe’o hao ty ravets-atae asiotsion-tioke, ho heañe’o hao ty kafo maike?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Fa anokira’o raha mafaitse iraho, vaho ampandova’o ahy o hakeoko te niajalahy.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Añombea’o longòke o tombokoo, naho efera’o ty ho nilian-tombokoo.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
ie mihamomoke hoe raha lo iraho, hoe saroñe nihanem-bararaoke.
