Job 10
1 Tædet animam meam vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.
我實在厭惡我的生活，我要任意苦訴我的怨情，傾吐我心中的酸苦。
2 Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
我要對天主說：不要定我的罪! 請告訴我：你為何與我作對﹖
3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
你對親手所造的，加以虐待和厭棄，卻顯揚惡人的計劃，為你豈有好處﹖
4 Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
你豈有肉眼，或者也像人一樣觀看嗎﹖
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
你的日月豈像人的日月﹖你的年歲豈像人的年歲﹖
6 Ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
你竟考查我的邪惡，追究我的罪過。
7 Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
其實你知道我並沒有罪過，也知道無人能拯救我脫離你的掌握。
8 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente præcipitas me?
你親手形成了我，創造了我；此後你又轉念想消滅我。
9 Memento quæso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
求你記憶：你造我時就像摶泥，難道還使我歸於泥土﹖
10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
你不是將我像奶倒出，使我凝結像一塊奶餅﹖
11 Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
用皮和肉作我的衣服，用骨和筋把我全身聯絡起來﹖
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
是你將我生命的恩惠賜給了我，細心照顧維持了我的氣息。
13 Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
這些事早已藏在你心中，我知道你久有此意：
14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
你監視我，看我是否犯罪；如果我有罪；你決不放過。
15 Et si impius fuero, væ mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
我若有罪，我就有禍了! 我若有義，也不敢抬頭，因為我已備嘗凌辱，吃盡苦頭。
16 Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
我若抬頭，你就像獅子追捕我，向我表現你的奇能，
17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
重新襲擊我，加倍對我洩怒。
18 Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
你為何叫我出離母胎﹖不如我那時斷氣，無人見我，
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
就好像從未有過我一樣，一出母胎即被送入墳墓。
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
我生存的日月不是很少嗎﹖你且放開我罷!
21 Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
趁我去而不返，未到冥暗死影之地，
22 Terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
即光明也是黑暗之地以前，讓我自在一下罷!
