Jeremiæ 45

1 Verbum, quod locutus est Ieremias propheta ad Baruch filium Neriæ, cum scripsisset verba hæc in libro ex ore Ieremiæ, anno quarto Ioakim filii Iosiæ regis Iuda, dicens:

Daytoy ti sao nga imbaga ni Jeremias a profeta kenni Baruc a putot ni Nerias. Napasamak daytoy idi insurat ni Baruc dagitoy a sasao iti maysa a nalukot a pagsuratan bayat nga idikdikta ni Jeremias—daytoy ket idi maika-uppat a tawen a panagturay ni Jehoiakim a putot ni Josias kas ari ti Juda, a kunana,

2 Hæc dicit Dominus Deus Israel ad te Baruch:

“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Dios ti Israel kenka, Baruc:

3 Dixisti: Væ misero mihi, quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo: laboravi in gemitu meo, et requiem non inveni.

Kinunam, 'Asiak pay, ta ninayunan ni Yahweh ti panagrigrigatko. Nabannogakon gapu iti panagas-asugko; awan iti inanak.'

4 Hæc dicit Dominus: Sic dices ad eum: Ecce quos ædificavi, ego destruo: et quos plantavi, ego evello, et universam terram hanc.

Kastoy ti rumbeng nga ibagam kenkuana: 'Kastoy ti kuna ni Yahweh: Kitaem, rebrebbaek itan ti imbangonko. Parparutek itan ti inmulak. Mapasamak daytoy iti entero a daga.

5 Et tu quæris tibi grandia? Noli quærere: quia ecce ego adducam malum super omnem carnem, ait Dominus: et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis, ad quæcumque perrexeris.

Ngem mangnamnamaka kadi iti nasasayaat a banbanag para iti bagim? Saanmo a namnamaen dayta. Ta dumngegka, um-umayen ti didigra iti amin a sangkataoan—daytoy ket pakaammo ni Yahweh—ngem itedko kenka ti biagmo a kas banag a sinamsammo iti sadinoman a papanam.”'