Iacobi 1
1 Iacobus Dei, et Domini nostri Iesu Christi servus, duodecim tribubus, quæ sunt in dispersione, salutem.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚ ਦਾਸੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਵਿਕੀਰ੍ਣੀਭੂਤਾਨ੍ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ੰ ਵੰਸ਼ਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨਮਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|
2 Omne gaudium existimate fratres mei, cum in tentationes varias incideritis:
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯੰ ਯਦਾ ਬਹੁਵਿਧਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਸ਼਼ੁ ਨਿਪਤਤ ਤਦਾ ਤਤ੍ ਪੂਰ੍ਣਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਕਾਰਣੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
3 scientes quod probatio fidei vestræ patientiam operatur.
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਤ੍ਵੇਨ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਸਮ੍ਪਾਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਜਾਨੀਥ|
4 Patientia autem opus perfectum habet: ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes.
ਤੱਚ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਸਿੱਧਫਲੰ ਭਵਤੁ ਤੇਨ ਯੂਯੰ ਸਿੱਧਾਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਗੁਣਸ੍ਯਾਭਾਵਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
5 Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat: et dabitur ei.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਜ੍ਞਾਨਾਭਾਵੋ ਯਦਿ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਰਲਭਾਵੇਨ ਤਿਰਸ੍ਕਾਰਞ੍ਚ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਦਦਾਤਿ ਤਤਃ ਸ ਯਾਚਤਾਂ ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
6 Postulet autem in fide nihil hæsitans: qui enim hæsitat, similis est fluctui maris, qui a vento movetur et circumfertur.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨਿਃਸਨ੍ਦੇਹਃ ਸਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਯਾਚਤਾਂ ਯਤਃ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧੋ ਮਾਨਵੋ ਵਾਯੁਨਾ ਚਾਲਿਤਸ੍ਯੋਤ੍ਪ੍ਲਵਮਾਨਸ੍ਯ ਚ ਸਮੁਦ੍ਰਤਰਙ੍ਗਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭਵਤਿ|
7 Non ergo æstimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino.
ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਮਾਨਵਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤਿ ਨ ਮਨ੍ਯਤਾਂ|
8 Vir duplex animo inconstans est in omnibus viis suis.
ਦ੍ਵਿਮਨਾ ਲੋਕਃ ਸਰ੍ੱਵਗਤਿਸ਼਼ੁ ਚਞ੍ਚਲੋ ਭਵਤਿ|
9 Glorietur autem frater humilis in exaltatione sua:
ਯੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਨਮ੍ਰਃ ਸ ਨਿਜੋੰਨਤ੍ਯਾ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ|
10 dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos fœni transibit:
ਯਸ਼੍ਚ ਧਨਵਾਨ੍ ਸ ਨਿਜਨਮ੍ਰਤਯਾ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂਯਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਣਪੁਸ਼਼੍ਪਵਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਯੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
11 exortus est enim sol cum ardore, et arefecit fœnum, et flos eius decidit, et decor vultus eius deperiit: ita et dives in itineribus suis marcescet.
ਯਤਃ ਸਤਾਪੇਨ ਸੂਰ੍ੱਯੇਣੋਦਿਤ੍ਯ ਤ੍ਰੁʼਣੰ ਸ਼ੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਪੁਸ਼਼੍ਪਞ੍ਚ ਭ੍ਰਸ਼੍ਯਤਿ ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਰੂਪਸ੍ਯ ਸੌਨ੍ਦਰ੍ੱਯੰ ਨਸ਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਧਨਿਲੋਕੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵੀਯਮੂਢਤਯਾ ਮ੍ਲਾਸ੍ਯਤਿ|
12 Beatus vir, qui suffert tentationem: quoniam cum probatus fuerit, accipiet coronam vitæ, quam repromisit Deus diligentibus se.
ਯੋ ਜਨਃ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਸਹਤੇ ਸ ਏਵ ਧਨ੍ਯਃ, ਯਤਃ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਸ੍ਵਪ੍ਰੇਮਕਾਰਿਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਜੀਵਨਮੁਕੁਟੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
13 Nemo cum tentatur, dicat quoniam a Deo tentatur: Deus enim intentator malorum est: ipse autem neminem tentat.
ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਤ ਇਤਿ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਸਮਯੇ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਨ ਵਦਤੁ ਯਤਃ ਪਾਪਾਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਨ ਭਵਤਿ ਸ ਚ ਕਮਪਿ ਨ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ|
14 Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus, et illectus.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਮਨੋਵਾਞ੍ਛਯਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯਤੇ ਲੋਭ੍ਯਤੇ ਚ ਤਸ੍ਯੈਵ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਤਿ|
15 Deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum: peccatum vero cum consummatum fuerit, generat mortem.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਾ ਮਨੋਵਾਞ੍ਛਾ ਸਗਰ੍ਭਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਿੰ ਪ੍ਰਸੂਤੇ ਦੁਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਿਸ਼੍ਚ ਪਰਿਣਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਜਨਯਤਿ|
16 Nolite itaque errare fratres mei dilectissimi.
ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯੰ ਨ ਭ੍ਰਾਮ੍ਯਤ|
17 Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio.
ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਉੱਤਮੰ ਦਾਨੰ ਪੂਰ੍ਣੋ ਵਰਸ਼੍ਚ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਾਦ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਸ਼ਾਨ੍ਤਰੰ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨਜਾਤੱਛਾਯਾ ਵਾ ਨਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤ੍ਯਾਕਰਾਤ੍ ਪਿਤੁਰਵਰੋਹਤਿ|
18 Voluntarie enim genuit nos verbo veritatis, ut simus initium aliquod creaturæ eius.
ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੂਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਵਯੰ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਥਮਫਲਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਾਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਸ੍ਵੇੱਛਾਤਃ ਸਤ੍ਯਮਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਜਨਯਾਮਾਸ|
19 Scitis fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum: tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram.
ਅਤਏਵ ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨਃ ਸ਼੍ਰਵਣੇ ਤ੍ਵਰਿਤਃ ਕਥਨੇ ਧੀਰਃ ਕ੍ਰੋਧੇ(ਅ)ਪਿ ਧੀਰੋ ਭਵਤੁ|
20 Ira enim viri, iustitiam Dei non operatur.
ਯਤੋ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਧਰ੍ੰਮੰ ਨ ਸਾਧਯਤਿ|
21 Propter quod abiicientes omnem immunditiam, et abundantiam malitiæ, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras.
ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਮ੍ ਅਸ਼ੁਚਿਕ੍ਰਿਯਾਂ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਾਬਾਹੁਲ੍ਯਞ੍ਚ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਨਸਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੇ ਸਮਰ੍ਥੰ ਰੋਪਿਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨਮ੍ਰਭਾਵੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
22 Estote autem factores verbi, et non auditores tantum: fallentes vosmetipsos.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਕੇਵਲਮ੍ ਆਤ੍ਮਵਞ੍ਚਯਿਤਾਰੋ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਨ ਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਭਵਤ|
23 Quia si quis auditor est verbi, et non factor: hic comparabitur viro consideranti vultum nativitatis suæ in speculo:
ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰੀ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਕੇਵਲੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਭਵਤਿ ਸ ਦਰ੍ਪਣੇ ਸ੍ਵੀਯਸ਼ਾਰੀਰਿਕਵਦਨੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਮਨੁਜਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ|
24 consideravit enim se, et abiit, et statim oblitus est qualis fuerit.
ਆਤ੍ਮਾਕਾਰੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਸ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਵਿਸ੍ਮਰਤਿ|
25 Qui autem perspexerit in legem perfectam libertatis, et permanserit in ea, non auditor obliviosus factus, sed factor operis: hic beatus in facto suo erit.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਨਤ੍ਵਾ ਮੁਕ੍ਤੇਃ ਸਿੱਧਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਮ੍ ਆਲੋਕ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਿਯੁਕ੍ਤਃ ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮਕਰ੍ੱਤੈਵ ਸਨ੍ ਸ੍ਵਕਾਰ੍ੱਯੇ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
26 Si quis autem putat se religiosum esse, non refrenans linguam suam, sed seducens cor suum, huius vana est religio.
ਅਨਾਯੱਤਰਸਨਃ ਸਨ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਮਨੋ ਵਞ੍ਚਯਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੰ ਭਕ੍ਤੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਭਕ੍ਤਿ ਰ੍ਮੁਧਾ ਭਵਤਿ|
27 Religio munda, et immaculata apud Deum et Patrem, hæc est: Visitare pupillos, et viduas in tribulatione eorum, et immaculatum se custodire ab hoc sæculo.
ਕ੍ਲੇਸ਼ਕਾਲੇ ਪਿਤ੍ਰੁʼਹੀਨਾਨਾਂ ਵਿਧਵਾਨਾਞ੍ਚ ਯਦ੍ ਅਵੇਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਸੰਸਾਰਾੱਚ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕੇਨ ਯਦ੍ ਆਤ੍ਮਰਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਦੇਵ ਪਿਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ਼ੁਚਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮਲਾ ਚ ਭਕ੍ਤਿਃ|
