< Iacobi 3 >
1 Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam maius iudicium sumitis.
Ti eshuwotso! noo danifuwotsi wottsuwots iki bogts angsho node'k'etwok'o itdantsotse ititse ayuwots danifuwotsi wotk'ayine.
2 In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit: hic perfectus est vir. Potest etiam freno circumducere totum corpus.
No noúnets aayote nosheeliri, b́ noon keew keewon darrawo bí bí ats jamo kordek' falituwo ik jag bí atse daatseraw ashe.
3 Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
Farsho noosh bí azazetwok'o b́ nonots lugamo nogedeti, mank'oon bíats jamó no shuntsok jiishituwone.
4 Ecce et naves, cum magnæ sint, et a ventis validis minentur, circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
Markabo awuk'o een b́ wotiyaloru jong angon b́ jookewor, markab jokirwo bir múk'naún b́ shuntso maants b́ jiishiti.
5 Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
Mank'owere alberu muk'na'a atsi kayu wotefetsat een een keewwotsn bit'iri, een gemo b́mis'fo taw muk'na'úne.
6 Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quæ maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostræ inflammata a Gehenna. (Geenna )
Alberunu tawok'oyiye. Alberu noatsi kaywotsitse daatseru gond datsuniye. Ats jamats aldetstsonat noats jamo bi awaashiti. Gahanemitse keshiru tawok'o nobee jamo bmitsiri. (Geenna )
7 Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
Datsatsi s'otswotsnat kafuwots, datsatse getseyirwotsnat aats k'arotse sha'iru azeets jamwots ashon sezewo falitune, andoor sezeerne.
8 linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
Wotowa bako albero sezo falituwo konuwor aaliye, úd'it marziyo bín s'eentsonat kashdek'o biitse deshaw gond keewniye.
9 In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad similitudinem Dei facti sunt.
Bín no nihi Ik'o noúdiri, mank'owere bín Ik'i aron azeets ashuwotsi noc'ashiri.
10 Ex ipso ore procedit benedictio, et maledictio. Non oportet, fratres mei, hæc ita fieri.
Noon ikotse údonat c'ashon keshirune, tieshuwotso! han b́ woto geyiratse.
11 Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem, et amaram aquam?
Aats t'up' ikotse úshosh wotit shaaw aatsonat s'aam aatson t'up'osh falituwa?
12 Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
Ti eshuwotso! belesi mito woyira eteets mit shúwo shuwosh falatse. Wee woyini bos'o Belesi shuwo shuwosh falatse? Mank'o s'aam aatsotse shaaw aatso keyatse.
13 Quis sapiens, et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiæ.
It dagotsere dan teleefonat t'iwints detsts asho kone? Dani teleefonat b́tooko dashan detson b́fiintsfino b́sheng beyon kitsuwe.
14 Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem.
Wotowabako s'aamts okooronat b́ took shuno it nibots fa'e wotiyal it'k'ayere, arikeewatsowere kootk'ayere.
15 Non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
Dani teleefan b́ daatseti, datsuwatse meetsatse, Dablosokna bako Ik'onaaliye.
16 Ubi enim zelus et contentio: ibi inconstantia, et omne opus pravum.
Okooronat took shunon bobeyokoke dimbironat gond fin jamwots beetune.
17 Quæ autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonus consentiens, plena misericordia, et fructibus bonis, non iudicans, sine simulatione.
Wotowaere Ik'oke daatset dani teleefo shin shino s'ayine, manats dabrnuwere jeenon s'eents, doo, maneyo, mhretiyo, sheeng shuwo bín s'eentso, bogabogshoonat gitalberetsi woto biitse deshawoniye.
18 Fructus autem iustitiæ, in pace seminatur, facientibus pacem.
Jeen be shunts ashuwots jeeno shoohr kááwi shuwo kakuwitune.