Hebræos 12
1 Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
Seng raangtaan ibah, haaki arah loong ah kookchap hali. Erah raangtaan ih seng tootmui soon li lam adi tim phaklak la nyia rangdah ih tangjoh hali ah thinhaat ih, eno seng thung nah tootmui soon ah kamkam ih thun ino soon ih.
2 aspicientes in Auctorem fidei, et consummatorem Iesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
Seng mik ah Jisu taangko sok ih, ngo suh ephang dowa ih ethoon tuk ih seng tuungmaang jeela erah wah asuh ah. Heh bangphak ni chamnaang thoi tah thin haatta! mamah liidih tenroon ah heh jaakhoh ni ban tongta, heh ih bangphak nah tek suh rakrek tenthun tah jeeta, eno amadi Rangte tongtheng dakchah ko adi tongla.
3 Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
Taatthun thaak an heh di mamah angta rah ah; Heh ih timthan jen naanta rangdah mina loong ih taat miksuk rumta di ah! Erah raangtaan ih sen teenuh teewah thung nak joong theng nyia nak toihaat theng.
4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
Sen roidong di rangdah damdoh mui raangtaan ih khoh laan mat ruh bah amadi tuk ih maang thaak naan kan.
5 et obliti estis consolationis, quæ vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
Rangte ih sen loong suh heh sah dakbi thun hanno tenchaan kot jengkhaap baat tahan rah beehaat tam ehan? “Nga sah, Teesu ih huk baat handoh sen thung ah koh an, Nak thungjoong an heh ih choophaan handoh ah.
6 Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
Timnge liidih Teesu ih marah minchan ha erah suh huk baat ha, eno marah heh sah ngeh ih ekap eha erah suh hoocham thuk ih la.”
7 In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
Maama wah ih hoocham thuk eha ah enaan etheng; Rangte ih sen loong suh heh sah lakbi thun halan ah sen chamnaang lan rah ih jat ha. Heh wah ih lataat hoocham thukka rah heh sah eje tam ah?
8 Quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
Sen loong ah heh sah ang anno lah hoocham thuk thang mok ang an bah, sen loong ah sami tah ang kan, enoothong sen loong ah paansah.
9 Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos. Non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
Mina ang ibah sengwah loong ih hoocham thuk ehe, eno neng ah echoomjoot ehi. Erah ang abah chiiala Wah lakhui nah batang aleh timthan wangjih ang ah! eno heh suh look haat ano thing tongjih ang ah!
10 Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id, quod utile est in recipiendo sanctificationem eius.
Hansi di hewah loong ih chomroi raangtaan ih hoocham thuk hali marah neng raangtaan ih punla adi ah, enoothong Rangte reela abah seng loong ese ang raangtaan ih reela, enooba heh esa adoh roongroop ih.
11 Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet iustitiæ.
Seng ehoocham thuk ehali adi, chomroi raangtaan ih tenroon lah ang thang tenchi ang thuk hali. Ang abah uh linah marah mina asuh hoocham thuk ano sekthukla erah thaang ah kateng roidong di angla semroongroong thaang chotheng ah choh ah.
12 Propter quod remissas manus, et soluta genua, erigite,
Erah raangtaan ih an lak enaang elu rah toon uh, eno an lakuh mootnaang lu rah rong chap uh!
13 et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
Lamjun adoh khoom ruh eh uh, ekoong anglu rah toom rong khoom uh, erah nang ibah ede thong toom eh uh.
14 Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
Thoontang damdoh semroongroong angsuh thun uh, eno esa roidong ih tong suh thun uh, mamah liidih erah lah ang kaabah Teesu tah chotup ko ang ah.
15 contemplantes ne quis desit gratiæ Dei: ne qua radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi:
Thungkhom ih tongtheng Rangte minchan nawa ladok soon suh ah. Ngo mina uh khadikdik me asu bangphook ang ano mih chamthuk ah likhiik nak ang an.
16 ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
Ngo uh Isau likhiik mih damdoh roongjup roongtong lah angtheng edoleh chiiala lamdoh larook lata lah angtheng, phokhoh men ah phaksat jaasiit satdi sangta likhiik ah.
17 scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit pœnitentiæ locum, quamquam cum lacrymis inquisisset eam.
Ejat nih ehan, lini hewah roomseetam ah chosuh taat nookta; enoothong heh engaak eta, timnge liidih ehuung taat ih ah bah uh marah reeta erah we lek suh lamhoh takah jeeta,
18 Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accensibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
Sen loong ah Ijirel mina Sinai Kong ni we luungta nyia rangnak khukhuh, moonheeheek, pong ange angta adi wang rumta likhiik tawang ran,
19 et tubæ sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
luirong erongwah ih huungmot arah nyia eriing eraak ih arah angta. Mih loong ah ih miroot ah chaat arah khotok doh nak toom kah we chaat ih ngeh riing huung rumla,
20 Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
timnge liidih neng loong ih thaaraamta ah kapchaat rum ano tajen naan rumta, eradi amah liita, “Chok awak ih kong ah paanak abah kong rah ih tekpat etheng.”
21 Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
Marah noisokta erah micho miphaan ang kano Moses ih liita, “Ngah rapne emoot cho elang!”
22 Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem, et multorum millium Angelorum frequentiam,
Enoothong sen Jaion Kong ni nyia Ething Rangte samnuthung adi wang tahan, marah rangmong Jerusalem liiha eno rangsah hantek tongla eradi ah.
23 et Ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cælis, et iudicem omnium Deum, et spiritus iustorum perfectorum,
Ngo men rangmong ni raangha erah loong ah Rangte sah phokhoh nakhoh ih hoon ano tenroon theng adi lomtong lan, eno erah Rangte jiinni wang halan, marah ih mina kah dande ah nyia ese mina ah epun ih hoonla erah chiiala taang ni sen wang halan.
24 et testamenti novi mediatorem Iesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
Marah ih ena nuumiijeng khookhamte nyia Abel sih thaknang ibah ese thoon kakham hoonta sih hakte Jisu taang ni wang halan.
25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de cælis loquentem nobis avertimus.
Banban ih ban tong an, eno marah jengla erah lachaat thang nak eh an. Arah hatoh ni esa ruurang baat ha rah lachaat thang ih ngo tong ah erah mina abah tajen hottongka. Rangmong nawa marah jengla erah jeng lachaat mok ang ubah ehottong esuh echaan ang ah!
26 Cuius vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel: et ego movebo non solum terram, sed et cælum.
Erah tokdi heh jengkhaap nawa ih hatoh ah moot hoomta, Enoothong belam heh ih kakhamta, “Ngah ih jaasiit than we nyoong ang doh hatoh luulu lah angthang rangmong nep nyoong ang.”
27 Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea, quæ sunt immobilia.
Jengkhaap loong “Taksiit we boot baatta” rah ih noisok ha timthan dong hoonchoi loong ah enyoong eh ah nyia tah tong thukka ang ah, erah doba marah lajen moot nyoongka erah ba chengtong ah.
28 Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
Lakookmi li thung angtheng timnge ah lajen moot nyoongka hasong ah choli, heh tenroon thuk suh seng echo lam ih nyia heh choomjoot lam ih eno lakookmi jenglam ih heh rang ah soom ih;
29 Etenim Deus noster ignis consumens est.
Mamah liidih seng Rangte ah jirep thet haatte we.
