Hebræos 10
1 Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos eisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:
Nemo shinomaantsi weyiru sheeng keew ara (c'isha) b́ teshi bako b́tookon arikeewaliye b́teshi, mansh worwot worwoton jam aawo bo shukeet woshwotsi de'er Ik'ok t'iinet ashuwots s'een woshosh b́jamon falratse.
2 alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:
Nemo boon s'ayintsk'ro falituwe wotink'ere Ik'o mangiyosh t'iinet ashuwots jango, morrotse bos'ayintsotsnat morr deshawok'on bogitsotse boosh b́danetwotse wosh t'intso k'ayk'riyank'onee b́teshi.
3 sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.
Woshmanotsmó dúre dúr morro bín bogaawitwotsiye.
4 Impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.
Minz wurwotsnat eyishuwots s'atso morro k'aaúbazo falratse.
5 Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam, et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:
Mansh Krstos datsumaanats b́ woor hank'o etre, «Woshonat imo geeratsne, Atsonmó taash k'anirnee,
6 holocautomata pro peccato non tibi placuerunt.
Mis'et woshonat Morr t'afiyosh shukeet woshon Geneeúweratsne,
7 Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.
Taa manoor, ‹Ik'o Izar Izewero! mas'aafotse t jangosh guut'etsok'on ni alo s'eentsosh waare› » ti eti.
8 Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocautomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quæ secundum legem offeruntur,
Bíwere shin ekeewots nemok'on kúúh keweekno bowotiyalor «Woshonat imon, mis'et woshonat morri k'awntso oorowe etosh shukeyiru wosho geeratsne, manotsnowere gene'úweratsne» bí eti,
9 tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.
Aaninwere, «Hamb, taa n shuntso s'eentsosh waare» bíeti, mank'oon gitlo man naari wosho beyok b́shato shegrshosh shintsi naar wotts wosho k'aaúbazre.
10 In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel.
Mannowere «n shuna» etiru keewok'on Iyesus Krstos meetson iknoto aaniy b́ iwishirawok'on wosho wotat b́ t'intsotse s'ayinronee.
11 Et omnis quidem sacerdos præsto est quotidie ministrans, et easdem sæpe offerens hostias, quæ numquam possunt auferre peccata:
Kahniyo ik ikon morro k'aaúbazo falraw woshmanotsi uni aawo t'intsfetst aaw aawo need'dek'tni b́finefoni.
12 hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,
Krstosmó jam aawosh wotit wosh ikman b́t'intsiyakon Ik'o niho k'aniaaromaants beewtsere.
13 de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius.
Haniyakon bín shit'irwots bí ali shirots bowotefetsoshe b́kotiri,
14 Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.
Manb́wotwere S'ayintsmanotsnowere wosh ikatse tuutson dúre dúrosh s'eenwotsi b́woshtsotsnee.
15 Contestatur autem nos et Spiritus Sanctus. Postquam enim dixit:
S'ayin shayironwere keewan jango noosh gawitwe, shin shinonowere,
16 Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus. Dando leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:
«Aawu manotsiyere il Bonton t taaret taaro haniye etfe doonzoni, T nemone it nibots beezitwe, bo tookotsowere guut'etuwe.»
17 et peccatorum, et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius.
Manats dabtnwere «Bo fints gond finonat morron haniyere hakon gawratse» etfe.
18 Ubi autem horum remissio: iam non est oblatio pro peccato.
Mansha morr jamo oorowe etehakon morr s'ayintsosh t'intset wosho haniyere okoon t'intso geyiratse.
19 Habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,
Eshnee, ti eshwotso! Iyesus s'atsatse tuutsona jamoniyere bogts S'ayints Ik' moots kindosh nonfaliyt agito daatsdek'rone,
20 quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,
Nokinditwere b́ magarajiyon, etonwere b́ meetsatse tuutson noosh b́ k'eshts handronat kashomaants jiishts weerone.
21 et sacerdotem magnum super domum Dei:
Ik'i mootse al detsts kahni eeno detsfone.
22 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,
Mansh eshe nogitso gond gawoniyere b́ s'ayinetwok'o nonibats fakde'er, no atsonowere s'ayin aatson mashde'er, nib s'ayinonat arik wotts imnetiyo deshde'er Ik'ok t'iinone.
23 teneamus spei nostræ confessionem indeclinabilem, (fidelis enim est qui repromisit),
Jangiyets keewo noosh imtso amanek b́ wottsotse jangat nokeewirwo jangiyetsatse hake baka noerawon kup'shde deshde'one.
24 et consideremus invicem in provocationem charitatis, et bonorum operum:
Shunoonat sheeng keewon k'ande'er nobetwok'o iko ikosh gawiwe,
25 non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.
jam aawo gonkeyaar no atsatsewo kup'shwoone bako, ik ikwots bok'alfok'o nokakwewo k'azk'ayonee, ikinwor, doonzo weyi aawo b́ karntsok'o gawde'e iki bogshde'er k'aluworee.
26 Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,
Ariko dan nodek'iyakon danfetsr morro nofiniyal haniyere okoon morrosh t'iinet wosho b́jamon aaliye.
27 terribilis autem quædam expectatio iudicii, et ignis æmulatio, quæ consumptura est adversarios.
And ooritwonmó shinomaantsi wotitwo shatits angshonat k'efirwotsi mitsit shatits taawoniye.
28 Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:
Muse gedts nemó titsetwats, git ash wee keez ashuwots bíats bogawitka wotiyal maac' k'ewalo b́k'iritwok'o wotowe.
29 quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiæ contumeliam fecerit?
Eshe, Ik'o naayi gac'tso, bín b́s'ayints taaron waats s'atso k'awntsalk woshtso, s'aati shayiro c'ashtso, aawk'o bog fayeek'úna bísh wotiti arefa itsha?
30 Scimus enim qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. Et iterum: Quia iudicabit Dominus populum suum.
«Weer weersho tikee, taaye wotit k'awntso dashetwe» ettso koni b́wottsok'o danfone, mank'o, «Doonzo bí ashuwotsats angshitwe».
31 Horrendum est incidere in manus Dei viventis.
Beyat beyiru Ik'o kishats diho ayide'er shatitkee.
32 Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:
Shááno itsh b́shaniyakon ay gondo bek'aat bojangosh it k'amts manotsi bali aawwotsi gawwore.
33 et in altero quidem opprobriis, et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.
K'atsoor ash shinatse c'asheertee, gondonowere bek'rte, k'atsoorowere man naari gondbek'o boats b́bodts ashuwotsnton tooh itwottsotse gondo bek'rte.
34 Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem, et manentem substantiam.
It tipetswotssh maac'o k'ewerte, k'antsonat uni aawosh beet gaalo itdetstsok'o itdantsosh it detstso itatse dek'eworowere k'amdek'at man genee'uwon dek'rtee.
35 Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quæ magnam habet remunerationem.
Eshe een shilmatiyo bín itdaatsitwo bíyats it amantsman juuk'ayere.
36 Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.
Ik'i ettso s'eentsr Ik'o itsh imosh b́ taarts keewo daatsosh k'amar kordek'o itsh geyife.
37 Adhuc enim modicum aliquantulum, qui venturus est, veniet, et non tardabit.
Mansh eshe, hank'o ett guut'ere, «Weetuman muk' gizewoniyere okoon weetwe, ja'aratse,
38 Iustus autem meus ex fide vivit. Quod si subtraxerit se, non placebit animæ meæ.
Tik wottso kááw ashonmó amanon kasho daatsituwe, Shuutso maants bí aaniyalmó taa bíatse tuutson, Geneeúweratse.»
39 Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animæ.
Noomó amanar kash datsituwots jirwots noona bako shuuts aanar t'afitwots jirwots noonaliye.
