Genesis 39
1 Igitur Ioseph ductus est in Ægyptum, emitque eum Putiphar eunuchus Pharaonis, princeps exercitus, vir Ægyptius, de manu Ismaelitarum, a quibus perductus erat.
Joseph to Izip prae ah caeh o haih tathuk; Faro ih angraeng maeto ah kaom, Izip kami, misatuh angraeng Potiphar mah, Joseph to Ishmael kaminawk ih ban thung hoiah a qanh.
2 Fuitque Dominus cum eo, et erat vir in cunctis prospere agens: habitavitque in domo domini sui,
Angraeng mah Joseph to oh haih, anih loe tuinuen hoih kami ah oh; anih loe Izip kami, angmah angraeng ih im ah oh.
3 qui optime noverat Dominum esse cum eo, et omnia, quæ gerebat, ab eo dirigi in manu illius.
Angraeng mah anih oh thuih pongah, a sak ih toknawk boih ah hmacawn, tito angmah ih angraeng mah panoek.
4 Invenitque Ioseph gratiam coram domino suo, et ministrabat ei, a quo præpositus omnibus gubernabat creditam sibi domum, et universa quæ ei tradita fuerant:
Joseph loe anih ih mikcuk naakrak ah khosakhaih hoiah anih ih tok to sak pae; angmah ih imthung khenzawnkung ah a suek moe, a tawnh ih hmuennawk boih doeh anih ban ah ap.
5 benedixitque Dominus domui Ægyptii propter Ioseph, et multiplicavit tam in ædibus quam in agris cunctam eius substantiam:
Anih to imthung takoh hoi a tawnh ih hmuennawk boih khenzawnkung ah suek pacoengah, Joseph rang hoiah Angraeng mah Izip kami ih imthung takoh to tahamhoihaih paek; Angraeng tahamhoihaih loe Potiphar mah tawnh ih im ih hmuennawk hoi lawk ah tawnh ih hmuennawk boih nuiah oh.
6 nec quidquam aliud noverat, nisi panem quo vescebatur. Erat autem Ioseph pulchra facie, et decorus aspectu.
To pongah a tawnh ih hmuennawk to Joseph khaeah a paek boih; anih loe takaw caak khue ai ah loe, a tawnh ih hmuen roe poek ai boeh; Joseph loe somsang hoih moe, krang doeh hoih.
7 Post multos itaque dies iniecit domina sua oculos suos in Ioseph, et ait: Dormi mecum.
Nazetto maw oh pacoengah loe angraeng ih zu mah Joseph to khit moe, kai hae na iip haih ah, tiah a naa.
8 Qui nequaquam acquiescens operi nefario, dixit ad eam: Ecce dominus meus, omnibus mihi traditis, ignorat quid habeat in domo sua:
Toe Joseph mah angmak pae, angmah ih angraeng zu khaeah, Khenah, ka angraeng mah imthung ah kaom hmuennawk boih ka ban ah ap boeh pongah, im ah a suek ih hmuenmae to poek ai boeh;
9 nec quidquam est quod non in mea sit potestate, vel non tradiderit mihi, præter te, quæ uxor eius es: Quo modo ergo possum hoc malum facere, et peccare in Deum meum?
hae imthung takoh ah kai pong kalen kue mi doeh om ai boeh; nang loe anih ih zu ah na oh pongah, nang khue ai ah loe ka angraeng mah kai hanah paawt ih hmuen tidoeh om ai; kawbang maw kalen parai hae baktih kasae hmuen hoiah zaehaih to Sithaw hmaa ah ka sah thai tih? tiah a naa.
10 Huiuscemodi verbis per singulos dies et mulier molesta erat adolescenti: et ille recusabat stuprum.
Nito pacoeng nito Joseph khaeah to baktih lok to a thuih pae, toe Joseph loe anih to iih haih moe, nawnto oh haih han koeh ai pongah, anih ih lok to tahngai pae ai.
11 Accidit autem quadam die ut intraret Ioseph domum, et operis quippiam absque arbitris faceret:
Nito naah Joseph loe angmah ih tok to sak hanah imthung ah caeh; to naah imthung ah tamna maeto doeh om ai.
12 et illa, apprehensa lacinia vestimenti eius, diceret: Dormi mecum. Qui relicto in manu eius pallio fugit, et egressus est foras.
Potiphar ih zu mah Joseph ih laihaw to patawnh moe, Kai hae na iip haih ah, tiah a naa. Toe Joseph mah angmah ih laihaw to nongpata ban ah angkhring pae sut moe, im tasa bangah cawnh taak ving.
13 Cumque vidisset mulier vestem in manibus suis, et se esse contemptam,
Nongpata mah Joseph loe laihaw angkhring moe, anih ban ah caehtaak sut pacoengah, tasa bangah cawnh ving boeh, tiah panoek naah,
14 vocavit ad se homines domus suæ, et ait ad eos: En introduxit virum Hebræum, ut illuderet nobis: ingressus est ad me, ut coiret mecum: cumque ego succlamassem,
nongpata mah a im ih kaminawk to kawk moe, nihcae khaeah, Khenah, aicae pahnui thuih han ih ni hae Hebru kami hae aicae khaeah a hoih; anih loe kai iih haih hanah kai khaeah angzoh, toe tha hoi ka hang;
15 et audisset vocem meam, reliquit pallium quod tenebam, et fugit foras.
tha hoi ka hanghaih lok to anih mah thaih naah, angmah ih laihaw to kai khaeah a caehtaak sut moe, im tasa bangah a cawnh ving, tiah a naa.
16 In argumentum ergo fidei retentum pallium ostendit marito revertenti domum,
Angmah ih angraeng im ah angzo ai karoek to, Joseph ih laihaw to nongpata angmah khaeah suek.
17 et ait: Ingressus est ad me servus Hebræus quem adduxisti ut illuderet mihi:
Angraeng angzoh naah loe hae tiah a thuih pae, Kaicae khaeah nang hoih ih Hebru thendoeng loe kai pahnui thuih hanah kai khaeah angzoh;
18 cumque audisset me clamare, reliquit pallium quod tenebam, et fugit foras.
Toe tha hoi ka hangh naah, angmah ih laihaw to kai khaeah a caeh taak moe, angmah to loe im tasa bangah cawnh ving, tiah a naa.
19 His auditis dominus, et nimium credulus verbis coniugis, iratus est valde:
To tiah na tamna mah kai hae ang sak, tiah a zu mah thuih ih lok to angraeng mah thaih naah, a sava palungphuihaih loe hmai baktiah amngaeh.
20 tradiditque Ioseph in carcerem, ubi vincti regis custodiebantur, et erat ibi clausus.
Joseph ih angraeng mah anih to naeh moe, siangpahrang mah thong pakhrak ih kaminawk suekhaih ahmuen ah Joseph to suek; Joseph loe to ih thongim thungah oh.
21 Fuit autem Dominus cum Ioseph, et misertus illius dedit ei gratiam in conspectu principis carceris.
Toe Joseph loe Angraeng mah oh thuih; a nuiah tahmenhaih amtuengsak moe, thongim toepkungnawk mikcuk naakrak ah oh thaihaih to paek.
22 Qui tradidit in manu illius universos vinctos qui in custodia tenebantur: et quidquid fiebat, sub ipso erat.
Thongim ukkung mah thongkrah kaminawk boih khenzawnkung ah Joseph to suek; to ah sak o ih hmuennawk boih khenzawnkung ah Joseph to a suek.
23 Nec noverat aliquid, cunctis ei creditis: Dominus enim erat cum illo, et omnia opera eius dirigebat.
Angraeng mah anih to oh thuih pongah, a sak ih hmuen boih ah hmacawn; Joseph khetzawnhaih tlim ah kaom hmuennawk loe thongim khenkung mah khet let han angai ai boeh.
