Galatas 4
1 Dico autem: Quanto tempore heres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium:
Ina gusa mi unu kaba acoo am mani, barki ti cukuno titi ahana timeme, ida zo mesas nan nirere ba.
2 sed sub tutoribus, et actoribus est usque ad præfinitum tempus a patre:
Senki ma raa atari ta na akura aweme.
3 ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes.
In kuri in buki si, uganiya sa tazi ahana, a noki duru atize ti cincin ti uney.
4 At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege,
senki uganiya wa eh, Asere matumi vana umeme, uyo uney, uyoh udungurka ma.
5 ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus.
Ma wu anime barke ma bure anu udungurka me, barki a wu tize turume gu ahana.
6 Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestra clamantem: Abba, Pater.
Barki si a hana wani, Asere ma nya duru bibei bu usam me anyimo iriba iru, sa make matiti “Acoo adang”
7 Itaque iam non est servus, sed filius: Quod si filius: et heres per Deum.
I zo si anirere ba senki vana inka vana, anime ani izi unu kaba atri ta Asere.
8 Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis.
Senki uganya ugino me sa da ya rusi Asere ba, ya zi Asere, barji ni kara me daa Asere ba.
9 Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo: quomodo convertimini iterum ad infirma, et egena elementa, quibus denuo servire vultis?
A na me sa irusa Asere nani Asere a rusa shi, nyanini gamara karu timumum ti zatu nu kara? I nyara ikuri iriba anirere me?
10 Dies observatis, et menses, et tempora, et annos.
I hire tiye, tipei maganiya nan tiwe.
11 Timeo vos, ne forte sine causa laboraverim in vobis.
In kunna biyau bishi gu katuma kam nan si kazi zenzen.
12 Estote sicut ego, quia et ego sicut vos: fratres obsecro vos. Nihil me læsistis.
Ma vavi si ni hennu, wuna ni gu mi ma cukuno gusi wani ya ivum kalapi ba.
13 Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iampridem: et tentationem vestram in carne mea
Senki irusa barki ukoni unipum um wa wu in bezi si tize tiso me innu tuba me.
14 non sprevistis, neque respuistis: sed sicut Angelum Dei excepistis me, sicut Christum Iesum.
Ukoni umme ya dara si ya ceki mi ba senki ya sokin mi anyimo a shime gu ina kadure ka Asere, gu mi Yeso in nnice nime.
15 Ubi est ergo beatitudo vestra? Testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi.
Abani ugongonushi me? ma boo si inka idi cukuno anime idi gamirka aje ashi me i nyam.
16 Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis?
Barki anime unu eru usi mani barki kadndere sa in boo si?
17 Æmulantur vos non bene: sed excludere vos volunt, ut illos æmulemini.
Wa nyara wa rii nikara ni shi me vat senke barki una u rii ba wa nyara wa su isi a matara baki i wuzi we katuma.
18 Bonum autem æmulamini in bono semper: et non tantum cum præsens sum apud vos.
Imum irizi ukem iriba i katuma una u rii daki uganiya sa inzi nan si ba.
19 Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis.
Ahana a cincin am, in raa anyimo u gamara nipum gu unu yoo barki si ubuki uganiya u katuma ka sere a nyimo a si me.
20 Vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam: quoniam confundor in vobis.
In daa zina nan si aname in gamirka nire ni gbirang, barki immu me ya hirzan iriba.
21 Dicite mihi qui sub lege vultis esse: legem non legistis?
mi si za izin ni suo iciki anyimo udungurka, idaa kunna si udungurka me ba?
22 Scriptum est enim: Quoniam Abraham duos filios habuit: unum de ancilla, et unum de libera.
nyettike abanga a Ibarahim maa zinni na hana ware, u indei urere u eh sa unee u matara.
23 Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est: qui autem de libera, per repromissionem:
Senki uge sa urere yoo me anyimo anipum, senki ukasu me a yoo we unee faangh anyimo u inko utize me.
24 quæ sunt per allegoriam dicta. Hæc enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans: quæ est Agar:
tige a daa ke a boo si gu tiroo tini, anime wa ciki gu u inko utize tire me tini. Unu udei anyimo aweme suro upana u sinai manno ma yoo ahana arere. Me mani Hajaratu.
25 Sina enim mons est in Arabia, qui coniunctus est ei, quæ nunc est Ierusalem, et servit cum filiis suis.
Hajaratu mazi gu nipana ni sinai anyimo Arabuja, ma turi gu urshalima ugeme; mara anyimo ani rere nan na hana ameme.
26 Illa autem, quæ sursum est Ierusalem, libera est, quæ est mater nostra.
urshalima wa zesere me uzi faangh.
27 Scriptum est enim: Lætare sterilis, quæ non paris: erumpe, et clama, quæ non parturis: quia multi filii desertæ, magis quam eius, quæ habet virum.
nyettike, ''Kunna urunta, aney uzatu yoo, soo ni iyeze a mgbirang apuru arum; si sa idaa kunna uzito uyoo ba. Barki ahana unee sa a gidi wa teki unee sa ma zin nu ruma me.”
28 Nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus.
si a henu, gu Ishaku, ahana u inko utize tini.
29 Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum, qui secundum spiritum: ita et nunc.
uganiya ugino me unu ge sa a yoo me anipum ma yomi uge sa a yoo me abibeu, izi in.
30 Sed quid dicit Scriptura? Eiice ancillam, et filium eius: non enim heres erit filius ancillæ cum filio liberæ.
U nyettike wa guna? “Gido urere u eh me nan vana me, vana urere u eh me mada kaba tirunga ta acoo me nan vana u unee a faangh ba.”
31 Itaque, fratres, non sumus ancillæ filii, sed liberæ: qua libertate Christus nos liberavit.
Anime, nihenu, daa haru ahana a unee urere mani be; senki unee u riri mani.
