Galatas 4
1 Dico autem: Quanto tempore heres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium:
Qawktoepkung loe hmuennawk boih tawnkung ah om cadoeh, nawkta ah oh nathung tamna hoi lahhaih om ai;
2 sed sub tutoribus, et actoribus est usque ad præfinitum tempus a patre:
anih loe ampa mah khaeh ih atue pha ai karoek to patukkung hoi ukkung ban thungah ni oh.
3 ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes.
To baktih toengah, aicae doeh nawkta ah a oh o naah, long atawk tlim ah ni misong ah a oh o.
4 At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege,
Toe atue phak naah loe, Sithaw mah a Capa to patoeh, nongpata zok thungah pomh moe, kaalok thungah tapen,
5 ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus.
to tiah ni kaalok thungah kaom kaminawk to pahlong ueloe, a nih ih caa ah oh thaihaih to a hnu o tih.
6 Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestra clamantem: Abba, Pater.
Nangcae loe caa ah na oh o pongah, Sithaw mah a Capa ih Muithla to nangcae palung thungah patoeh, Anih mah Abba, Pa, tiah kawk.
7 Itaque iam non est servus, sed filius: Quod si filius: et heres per Deum.
To pongah nangcae loe tamna na ai boeh ni, capa maeto ah ni na oh o boeh; capa maeto ah na oh o boeh loe, Kri rang hoiah Sithaw ih qawktoep kami ah ni na oh o boeh.
8 Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis.
Sithaw na panoek o ai naah, taksa ah Sithaw tawn ai kaminawk ih tok to na sak pae o.
9 Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo: quomodo convertimini iterum ad infirma, et egena elementa, quibus denuo servire vultis?
Toe tipongah vaihi Sithaw na panoek o moe, Sithaw mah ang panoek o pacoengah, tha kacak ai, amtanghaih hmuen bangah angqoi moe, misong ah oh let han na koeh o loe?
10 Dies observatis, et menses, et tempora, et annos.
Ani, akhrah, khotue hoi saningnawk to na uum o.
11 Timeo vos, ne forte sine causa laboraverim in vobis.
Nangcae nuiah azom pui ah tha ka pathok moeng tih, tiah mawnhaih ka tawnh.
12 Estote sicut ego, quia et ego sicut vos: fratres obsecro vos. Nihil me læsistis.
Nawkamyanawk, nangcae baktiah ka oh pongah, kai baktiah na oh o toeng hanah tahmenhaih kang hnik o: ka nuiah na sakpazaehaih roe tidoeh om ai.
13 Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iampridem: et tentationem vestram in carne mea
Nangcae khaeah kahoih tamthanglok ka thuih tangsuek naah, taksa thacak ai hoiah ni kang thuih o, tito na panoek o.
14 non sprevistis, neque respuistis: sed sicut Angelum Dei excepistis me, sicut Christum Iesum.
Ka taksa ah kaom raihaih pongah kai khet nang patoek o ai moe, nang pakak o ai; Sithaw ih van kami baktih, Kri Jesu baktiah nang talawk o.
15 Ubi est ergo beatitudo vestra? Testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi.
To baktih nangcae tahamhoih anghoehaih to naa ah maw oh ving boeh? Angcoeng thai nahaeloe, kai paek hanah nangmacae ih mik mataeng doeh taprok dok han koek to na koeh o, tito ka panoek.
16 Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis?
Loktang lok kang thuih o pongah, nangcae ih misa ah maw ka oh boeh?
17 Æmulantur vos non bene: sed excludere vos volunt, ut illos æmulemini.
Nihcae mah nangcae palung parai baktiah mikhmai na pan o thuih doeh om tih, toe kahoihah na palung o tangtang ai; ue, nihcae mah nangcae palung han koeh ih na ai ah, nangcae mah nihcae palung han ih ni a koeh o.
18 Bonum autem æmulamini in bono semper: et non tantum cum præsens sum apud vos.
Nangcae hoi nawnto ka oh nathuem khue ai, kahoih hmuen bangah loe amlung poe han oh.
19 Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis.
Palung ih ka caanawk, Kri nangcae thungah kacakah om ai karoek to, nawkta zah nathuem ih zok kana baktiah ni kana ka pauep let.
20 Vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam: quoniam confundor in vobis.
Nangcae nuiah palunghaenghaih ka tawnh pongah, vaihi nangcae khaeah kang zoh moe, lok ka thuihaih dan pakhraih han ka koeh.
21 Dicite mihi qui sub lege vultis esse: legem non legistis?
Kaalok thungah oh koeh kaminawk, na thui oh, kaalok to na thaih o ai maw?
22 Scriptum est enim: Quoniam Abraham duos filios habuit: unum de ancilla, et unum de libera.
Abraham mah capa hnetto sak, maeto loe misong nongpata thung hoiah oh moe, kalah maeto loe kaloih nongpata thung hoiah oh, tiah tarik ih oh.
23 Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est: qui autem de libera, per repromissionem:
Toe misong nongpata ih capa loe taksa koehhaih baktiah sak ih capa ah oh; kaloih nongpata khae hoi kaom capa loe lokkamhaih baktiah sak ih capa ah oh.
24 quæ sunt per allegoriam dicta. Hæc enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans: quæ est Agar:
To loknawk loe hnuksakhaih lok ah ni oh: to nongpata hnik loe lokmaihaih hnetto thuih koehhaih ih ni; Sinai mae nui hoiah kangzo lokmaihaih maeto loe Hagar ni, anih mah misong ah kaom capa to tapen.
25 Sina enim mons est in Arabia, qui coniunctus est ei, quæ nunc est Ierusalem, et servit cum filiis suis.
Hagar loe Arabia prae ah kaom Sinai mae ah oh, vaihi thuem ih Jerusalem hoiah anghmong, anih loe a caa hoi nawnto misong ah oh hoi.
26 Illa autem, quæ sursum est Ierusalem, libera est, quæ est mater nostra.
Toe ranui ah kaom Jerusalem loe kaloih nongpata, aicae boih ih amno ah oh.
27 Scriptum est enim: Lætare sterilis, quæ non paris: erumpe, et clama, quæ non parturis: quia multi filii desertæ, magis quam eius, quæ habet virum.
Caa kaak, caa sah vai ai nongpata nang, anghoe ah; nawkta tapenhaih kana panoek vai ai nang, tha hoi hang ah: haek ih nongpata loe sava tawn nongpata pong pop kue ah caa sak, tiah tarik ih oh.
28 Nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus.
Nawkamyanawk, aicae loe Isak baktiah lokkamhaih caa ah ni a oh o.
29 Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum, qui secundum spiritum: ita et nunc.
Toe taksa koehhaih ah tapen kami mah Kacai Muithla koehhaih ah tapen capa to pacaekthlaek, vaihi doeh to tiah ni oh.
30 Sed quid dicit Scriptura? Eiice ancillam, et filium eius: non enim heres erit filius ancillæ cum filio liberæ.
Toe Cabu mah kawbangmaw thuih? Misong nongpata to a capa hoi nawnto haek ving ah: misong nongpata ih capa mah kaloih nongpata ih capa hoi nawnto qawktoepkung ah om mak ai, tiah thuih.
31 Itaque, fratres, non sumus ancillæ filii, sed liberæ: qua libertate Christus nos liberavit.
To pongah nawkamyanawk, aicae loe misong nongpata ih caa ah a om o ai, kaloih nongpata ih caa ah ni a oh o.
