Galatas 2

1 Deinde post annos quattuordecim, iterum ascendi Ierosolymam cum Barnaba, assumpto et Tito.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਦਸ਼ਸੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼੍ਵਹੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਪੁਨਰਗੱਛੰ, ਤਦਾਨੋਂ ਤੀਤਮਪਿ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨਮ੍ ਅਕਰਵੰ|

2 Ascendi autem secundum revelationem: et contuli cum illis Evangelium, quod prædico in Gentibus, seorsum autem iis, qui videbantur aliquid esse: ne forte in vacuum currerem, aut cucurrissem.

ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦ੍ ਯਾਤ੍ਰਾਮ੍ ਅਕਰਵੰ ਮਯਾ ਯਃ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ(ਅ)ਕਾਰਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਵਾ ਸ ਯੰਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਯਾ ਘੋਸ਼਼੍ਯਮਾਣਃ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਮਾਨ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਨਰੇਭ੍ਯੋ ਮਯਾ ਨ੍ਯਵੇਦ੍ਯਤ|

3 Sed neque Titus, qui mecum erat, cum esset Gentilis, compulsus est circumcidi:

ਤਤੋ ਮਮ ਸਹਚਰਸ੍ਤੀਤੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੂਨਾਨੀਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ(ਅ)ਪ੍ਯਾਵਸ਼੍ਯਕੋ ਨ ਬਭੂਵ|

4 sed propter subintroductos falsos fratres, qui subintroierunt explorare libertatem nostram, quam habemus in Christo Iesu, ut nos in servitutem redigerent.

ਯਤਸ਼੍ਛਲੇਨਾਗਤਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਾਸਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਵਃ ਕਤਿਪਯਾ ਭਾਕ੍ਤਭ੍ਰਾਤਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੱਤੰ ਸ੍ਵਾਤਨ੍ਤ੍ਰ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਸਨ੍ਧਾਤੁੰ ਚਾਰਾ ਇਵ ਸਮਾਜੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍|

5 Quibus neque ad horam cessimus subiectione, ut veritas Evangelii permaneat apud vos:

ਅਤਃ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ ਯਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਦਣ੍ਡੈਕਮਪਿ ਯਾਵਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਹਣੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਸ਼੍ਯਾ ਨਾਭਵਾਮ|

6 ab iis autem, qui videbantur esse aliquid, (quales aliquando fuerint, nihil mea interest. Deus personam hominis non accipit) mihi enim qui videbantur esse aliquid, nihil contulerunt.

ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਲੋਕਾ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਯੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਭਵੇਯੁਸ੍ਤਾਨਹੰ ਨ ਗਣਯਾਮਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤੰ ਨ ਕਰੋਤਿ, ਯੇ ਚ ਮਾਨ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਮਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨਵੀਨੰ ਨਾਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|

7 Sed econtra cum vidissent quod creditum est mihi Evangelium præputii, sicut et Petro circumcisionis:

ਕਿਨ੍ਤੁ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰਃ ਪਿਤਰਿ ਯਥਾ ਸਮਰ੍ਪਿਤਸ੍ਤਥੈਵਾੱਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣਸ੍ਯ ਭਾਰੋ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤ ਇਤਿ ਤੈ ਰ੍ਬੁਬੁਧੇ|

8 (qui enim operatus est Petro in Apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi inter Gentes)

ਯਤਸ਼੍ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਕਰ੍ੰਮਣੇ ਯਸ੍ਯ ਯਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਃ ਪਿਤਰਮਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਮੈ ਕਰ੍ੰਮਣੇ ਮਾਮਪ੍ਯਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤੀ|

9 et cum cognovissent gratiam, quæ data est mihi, Iacobus, et Cephas, et Ioannes, qui videbantur columnæ esse, dextras dederunt mihi, et Barnabæ societatis: ut nos in Gentes, ipsi autem in circumcisionem:

ਅਤੋ ਮਹ੍ਯੰ ਦੱਤਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਤਮ੍ਭਾ ਇਵ ਗਣਿਤਾ ਯੇ ਯਾਕੂਬ੍ ਕੈਫਾ ਯੋਹਨ੍ ਚੈਤੇ ਸਹਾਯਤਾਸੂਚਕੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਹਸ੍ਤਗ੍ਰਹੰਣ ਵਿਧਾਯ ਮਾਂ ਬਰ੍ਣੱਬਾਞ੍ਚ ਜਗਦੁਃ, ਯੁਵਾਂ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਤੰ ਵਯੰ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚਾ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗੱਛਾਮਃ,

10 tantum ut pauperum memores essemus, quod etiam solicitus fui hoc ipsum facere.

ਕੇਵਲੰ ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ੍ਮਰਣੀਯਾ ਇਤਿ| ਅਤਸ੍ਤਦੇਵ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਹੰ ਯਤੇ ਸ੍ਮ|

11 Cum autem venisset Cephas Antiochiam: in faciem ei restiti, quia reprehensibilis erat.

ਅਪਰਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪਿਤਰ ਆਗਤੇ(ਅ)ਹੰ ਤਸ੍ਯ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਮ੍ ਅਭਰ੍ਤ੍ਸਯੰ|

12 Prius enim quam venirent quidam a Iacobo, cum Gentibus edebat: cum autem venissent, subtrahebat, et segregabat se timens eos, qui ex circumcisione erant.

ਯਤਃ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਨ੍ਯਜਾਤੀਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਹਾਰਮਕਰੋਤ੍ ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਾਕੂਬਃ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਕਤਿਪਯਜਨੇਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਛਿੰਨਤ੍ਵਙ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯੇਨ ਨਿਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਅਭਵਤ੍|

13 Et simulationi eius consenserunt ceteri Iudæi, ita ut et Barnabas duceretur ab eis in illam simulationem.

ਤਤੋ(ਅ)ਪਰੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਿਹੂਦਿਨੋ(ਅ)ਪਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਪਟਾਚਾਰਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਅਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯੇਨ ਵਿਪਥਗਾਮ੍ਯਭਵਤ੍|

14 Sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem Evangelii, dixi Cephæ coram omnibus: Si tu, cum Iudæus sis, Gentiliter vivis, et non Iudaice: quomodo Gentes cogis Iudaizare?

ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤਸੁਸੰਵਾਦਰੂਪੇ ਸਰਲਪਥੇ ਨ ਚਰਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਹੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪਿਤਰਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀ ਸਨ੍ ਯਦਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤੰ ਵਿਹਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯ ਇਵਾਚਰਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯਿਹੂਦਿਮਤਾਚਰਣਾਯ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਕੁਤਃ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਸਿ?

15 Nos natura Iudæi, et non ex Gentibus peccatores.

ਆਵਾਂ ਜਨ੍ਮਨਾ ਯਿਹੂਦਿਨੌ ਭਵਾਵੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੌ ਪਾਪਿਨੌ ਨ ਭਵਾਵਃ

16 Scientes autem quod non iustificatur homo ex operibus legis, nisi per fidem Iesu Christi: et nos in Christo Iesu credimus, ut iustificemur ex fide Christi, et non ex operibus legis: propter quod ex operibus legis non iustificabitur omnis caro.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕੇਵਲੰ ਯੀਸ਼ੌ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੇਨੈਵ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਭਵਤੀਤਿ ਬੁੱਧ੍ਵਾਵਾਮਪਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੰ ਵਿਨਾ ਕੇਵਲੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਵ ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਾਨਵਃ ਪੁਣ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

17 Quod si quærentes iustificari in Christo, inventi sumus et ipsi peccatores, numquid Christus peccati minister est? Absit.

ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਯਤਮਾਨਾਵਪ੍ਯਾਵਾਂ ਯਦਿ ਪਾਪਿਨੌ ਭਵਾਵਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ? ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਪਾਪਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕ ਇਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ|

18 Si enim quæ destruxi, iterum hæc ædifico: prævaricatorem me constituo.

ਮਯਾ ਯਦ੍ ਭਗ੍ਨੰ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਮਯਾ ਪੁਨਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮੀਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯੈਵਾਤ੍ਮਦੋਸ਼਼ਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|

19 Ego enim per legem, legi mortuus sum, ut Deo vivam: Christo confixus sum cruci.

ਅਹੰ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯੈ ਅਮ੍ਰਿਯੇ|

20 Vivo autem, iam non ego: vivit vero in me Christus. Quod autem nunc vivo in carne: in fide vivo Filii Dei, qui dilexit me, et tradidit semetipsum pro me.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਤਥਾਪਿ ਜੀਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਜੀਵਾਮੀਤਿ ਨਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਏਵ ਮਦਨ੍ਤ ਰ੍ਜੀਵਤਿ| ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸਸ਼ਰੀਰੇਣ ਮਯਾ ਯੱਜੀਵਿਤੰ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ ਤਤ੍ ਮਮ ਦਯਾਕਾਰਿਣਿ ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯਪ੍ਰਾਣਤ੍ਯਾਗਿਨਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਤਾ ਮਯਾ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ|

21 Non abiicio gratiam Dei. Si enim per legem iustitia, ergo gratis Christus mortuus est.

ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਨਾਵਜਾਨਾਮਿ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਪੁਣ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਮਮ੍ਰਿਯਤ|