< Galatas 2 >

1 Deinde post annos quattuordecim, iterum ascendi Ierosolymam cum Barnaba, assumpto et Tito.
Ie folo taoñe efats’ amby añe, le nionjomb’e Ierosaleme mb’eo indraike iraho nindre amy Barnabasy; nindese’ay ka t’i Titosy.
2 Ascendi autem secundum revelationem: et contuli cum illis Evangelium, quod prædico in Gentibus, seorsum autem iis, qui videbantur aliquid esse: ne forte in vacuum currerem, aut cucurrissem.
Nionjoñe mb’eo te nen­toeñe, aa ie natolako ze atao bey am’ iereo le nampalangeseko am’iereo ty talili-soa fitaroñako amo kilakila ondatio, ke tsy jefa’e i filaisakoy ndra i nilaisakoy.
3 Sed neque Titus, qui mecum erat, cum esset Gentilis, compulsus est circumcidi:
Fe ndra i Titosy, Grika, mpiamakoy tsy nazi’ iereo ho savareñe.
4 sed propter subintroductos falsos fratres, qui subintroierunt explorare libertatem nostram, quam habemus in Christo Iesu, ut nos in servitutem redigerent.
Ie amy zao pok’eo o roahalahi-anifeo, nijekejeke, nifilo ty fidadàn-tika am’ Iesoà Norizañey, handrohy an-tika.
5 Quibus neque ad horam cessimus subiectione, ut veritas Evangelii permaneat apud vos:
Fe tsy nimete niandaly am’iereo ndra ora raike zahay, soa te hirekets’ ama’ areo nainai’e ty hatò’ i talili-soay.
6 ab iis autem, qui videbantur esse aliquid, (quales aliquando fuerint, nihil mea interest. Deus personam hominis non accipit) mihi enim qui videbantur esse aliquid, nihil contulerunt.
Aa le o atao mpiaoloo, (toe tsy ahoako t’ie inoñe, amy te tsy mirihy t’i Andrianañahare)—toe tsy nahatovoñe inoñ’ inoñ’ amako i mpiaolo rey,
7 Sed econtra cum vidissent quod creditum est mihi Evangelium præputii, sicut et Petro circumcisionis:
te mone, ie nahaoniñe te nafantoke amako i talili-soa’ o tsy sinavatseoy, manahak’ i Petera amo sinavatseo,
8 (qui enim operatus est Petro in Apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi inter Gentes)
(amy te i nifanehake amy Petera ho Firàheñe amo sinavatseoy ro nifanehake amako ka ho amo kilakila ondatio),
9 et cum cognovissent gratiam, quæ data est mihi, Iacobus, et Cephas, et Ioannes, qui videbantur columnæ esse, dextras dederunt mihi, et Barnabæ societatis: ut nos in Gentes, ipsi autem in circumcisionem:
le ie nioni’ Iakobe naho i Kefasy vaho i Jaona, i atao fàhañe rey, i falalàñe natolotse ahikoy, le nañity fitàn-kavanam-pilongoañe amako naho amy Barnabasy, te zahay ro homb’ amo kilakila ondatio, naho iereo mb’amo sinavatseo,
10 tantum ut pauperum memores essemus, quod etiam solicitus fui hoc ipsum facere.
vaho t’ie hahatiahy o rarakeo, fa toe malisa amy zay iraho.
11 Cum autem venisset Cephas Antiochiam: in faciem ei restiti, quia reprehensibilis erat.
Aa ie nivotrake Antiokia ao t’i Kefasy, le natreatreko an-dahara’e fa namà-batañe:
12 Prius enim quam venirent quidam a Iacobo, cum Gentibus edebat: cum autem venissent, subtrahebat, et segregabat se timens eos, qui ex circumcisione erant.
amy t’ie taolo’ ty nivotraha’ ondaty boak’ am’ Iakobe añe le nitrao-pikama amo kilakila ondatio, fa naho niloneake eo iereo. nihankan-dre, nivìke amy fihembaña’e o mpiamo sinava­tseoo.
13 Et simulationi eius consenserunt ceteri Iudæi, ita ut et Barnabas duceretur ab eis in illam simulationem.
Nitrao-pamañahiañe ama’e o Jiosy ila’eo, kanao sinoike añe amy famañahiañey ka t’i Barnabasy.
14 Sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem Evangelii, dixi Cephæ coram omnibus: Si tu, cum Iudæus sis, Gentiliter vivis, et non Iudaice: quomodo Gentes cogis Iudaizare?
Aa naho nitreako t’ie tsy nañavelo an-kavantañañe amy hatò’ i talili-soaiy, le hoe iraho amy Kefasy añatrefa’ iareo iaby: Naho ihe Jiosy ro mañori­ke ty fanao’ o kilakila ondatio fa tsy o Jiosio, le ino ty anoroa’o amo kilakila ondatio ty hañavelo manahake o Jiosio?
15 Nos natura Iudæi, et non ex Gentibus peccatores.
Jiosy tika ami’ty nofotse fa tsy mpanan-kakeo boak’ amo kilakila ondatio,
16 Scientes autem quod non iustificatur homo ex operibus legis, nisi per fidem Iesu Christi: et nos in Christo Iesu credimus, ut iustificemur ex fide Christi, et non ex operibus legis: propter quod ex operibus legis non iustificabitur omnis caro.
fohiñe te tsy mahavantañe ondaty ty fimanemaneañe Hake, fa ty figahiña’ Iesoà Norizañey. Aa le niantoke Iesoà Norizañey tika naho nivantañeñe amy figahinam-patokisa’ i Norizañeiy, le tsy am-pimanemanean-Kake, fa tsy eo ty ama’ nofotse ty ho vantañe’ ty fimanemaneañe Hake.
17 Quod si quærentes iustificari in Christo, inventi sumus et ipsi peccatores, numquid Christus peccati minister est? Absit.
Aa naho ie mipay ho vantañeñe amy Norizañey ro zoeñe te aman-kakeo; mahampitoron-kakeo i Norizañey hao zay? Sondo’e!
18 Si enim quæ destruxi, iterum hæc ædifico: prævaricatorem me constituo.
Fa naho atroako indraike i narotsakoy, le ma­men­te-vatañe te mpiola.
19 Ego enim per legem, legi mortuus sum, ut Deo vivam: Christo confixus sum cruci.
I Hake ty namono i fimanemanean-diliy amako, hivelomako aman’ Añahare,
20 Vivo autem, iam non ego: vivit vero in me Christus. Quod autem nunc vivo in carne: in fide vivo Filii Dei, qui dilexit me, et tradidit semetipsum pro me.
niharo niradorado amy Norizañey iraho fe tsy izaho ty veloñe, fa mimo­neñe amako ato i Norizañey, vaho ty fivelomako ami’ ty nofotse toy henaneo ro ivelomako amy fatokisañe te velome’ i Anan’ Añahare nikoko vaho namoe-ay ho ahikoy.
21 Non abiicio gratiam Dei. Si enim per legem iustitia, ergo gratis Christus mortuus est.
Tsy apoko ty falalàn’ Añahare, fa naho nivantañe’ ty fimanemanean-Kake, le tsy vente’e ty nivetraha’ i Norizañey.

< Galatas 2 >