< Exodus 17 >
1 Igitur profecta omnis multitudo filiorum Israel de deserto Sin per mansiones suas, iuxta sermonem Domini, castrametati sunt in Raphidim, ubi non erat aqua ad bibendum populo.
Te phoeiah Israel ca rhaengpuei boeih tah BOEIPA olka bangla a longpueng kah Sin khosoek lamloh hlah uh tih Rephidim ah rhaeh uh. Te vaengah pilnam kah a ok ham tui om pawh.
2 Qui iurgatus contra Moysen, ait: Da nobis aquam, ut bibamus. Quibus respondit Moyses: Quid iurgamini contra me? cur tentatis Dominum?
Te dongah pilnam te Moses neh toh uh thae tih, “Kaimih he tui m'pae lamtah ka o pawn eh,” a ti uh. Te vaengah amih te Moses loh, “Balae tih kai te nan toe uh? Balae tih BOEIPA na noemcai? a ti nah.
3 Sitivit ergo ibi populus præ aquæ penuria, et murmuravit contra Moysen, dicens: Cur fecisti nos exire de Ægypto, ut occideres nos, et liberos nostros, ac iumenta siti?
Tedae pilnam tah tui hal oeh. Te dongah pilnam te Moses taengah nul uh tih, “Balae tih Egypt lamloh kaimih nang khuen. Kamah neh ka ca rhoek neh ka tuihalh neh duek sak ham maco,” a ti nah.
4 Clamavit autem Moyses ad Dominum, dicens: Quid faciam populo huic? adhuc paululum, et lapidabit me.
Te vaengah Moses te BOEIPA taengah pang tih, “Pilnam ham he balae ka saii eh? Bet ca koinih kai n'dae uh hloe,” a ti nah.
5 Et ait Dominus ad Moysen: Antecede populum, et sume tecum de senioribus Israel: et virgam qua percussisti fluvium, tolle in manu tua, et vade.
Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Pilnam hmai ah lamhma lamtah Israel kah a ham rhoek te namah neh puei uh. Sokko na boh nah na conghol te na kut dongah pom lamtah cet.
6 En ego stabo ibi coram te, supra petram Horeb: percutiesque petram, et exibit ex ea aqua, ut bibat populus. Fecit Moyses ita coram senioribus Israel:
Kamah he na mikhmuh kah Horeb lungpang soah ka pai ne. Lungpang te taam lamtah te lamloh tui ha phuet vaengah pilnam loh o saeh,” a ti nah. Te te Moses loh Israel a ham rhoek mikhmuh ah a saii pah.
7 et vocavit nomen loci illius, Tentatio, propter iurgium filiorum Israel, et quia tentaverunt Dominum, dicentes: Est ne Dominus in nobis, an non?
Te vaengah Israel ca rhoek kah tuituknah neh BOEIPA te a noemcai uh tih, “BOEIPA he mamih lakli ah om nim, om pawt nim?” a ti uh dongah a hmuen ming te Massah neh Meribah a sui.
8 Venit autem Amalec, et pugnabat contra Israel in Raphidim.
Tedae Rephidim ah tah Amalek ha pawk tih Israel a vathoh thil.
9 Dixitque Moyses ad Iosue: Elige viros: et egressus, pugna contra Amalec: cras ego stabo in vertice collis, habens virgam Dei in manu mea.
Te dongah Moses loh Joshua taengah, “Mamih ham hlang coelh laeh, khuen lamtah Amalek te tloek laeh. Thangvuen ah kai he som lu ah ka pai ni, ka kut ah Pathen kah conghol om ngawn,” a ti nah.
10 Fecit Iosue ut locutus erat Moyses, et pugnavit contra Amalec: Moyses autem et Aaron, et Hur ascenderunt super verticem collis.
Amalek te vathoh thil ham Moses loh amah a ti nah bangla Joshua loha saii tangloeng. Moses, Aaron neh Hur tahtlangsom lu la luei uh.
11 Cumque levaret Moyses manus, vincebat Israel: sin autem paululum remisisset, superabat Amalec.
Moses loh a kut a thoh rhuet vaengah tah Israel loh a na dae a kut a hlak rhuet vaengah tah Amalek a na.
12 Manus autem Moysi erant graves: sumentes igitur lapidem, posuerunt subter eum, in quo sedit: Aaron autem et Hur sustentabant manus eius ex utraque parte. Et factum est ut manus illius non lassarentur usque ad occasum solis.
Tedae Moses kut a kha vaengah tah lungto a loh uh tih a dangah a phaih pauh. Te phoeiah a soah ngol tih a kut te Aaron neh Hur loh khatben ah pakhat, khatben ah pakhat loh a moem pah. Te daengah a kut rhoi te khomik a tlak hil khuek om.
13 Fugavitque Iosue Amalec, et populum eius in ore gladii.
Te dongah Joshua loh Amalek neh a pilnam te cunghang ha neh a rhaa.
14 Dixit autem Dominus ad Moysen: Scribe hoc ob monimentum in libro, et trade auribus Iosue: delebo enim memoriam Amalec sub cælo.
Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Poekkoepnah he cabu dongah daek lamtah Joshua hna ah dueh pah. Amalek poekkoepnah te vaan hmui lamloh ka khoe rhoe ka khoe ni,” a ti nah.
15 Ædificavitque Moyses altare: et vocavit nomen eius, Dominus exaltatio mea, dicens:
Te dongah Moses loh hmueihtuk a suem tih a ming te BOEIPA tah ka rholik la a khue.
16 Quia manus solii Domini, et bellum Domini erit contra Amalec, a generatione in generationem.
Te vaengah, “Caemtloek BOEIPA kah ngolkhoel dongah kut ka phuel dongah BOEIPA loh Amalek te cadilcahma lamloh cadilcahma duela vathoh thil saeh,” a ti.