Deuteronomii 31
1 Abiit itaque Moyses, et locutus est omnia verba hæc ad universum Israel,
Chuin Mose’n Israel mite henga, thuhi chengse hi asei peh in ahi.
2 et dixit ad eos: Centum viginti annorum sum hodie, non possum ultra egredi, et ingredi, præsertim cum et Dominus dixerit mihi: Non transibis Iordanem istum.
Ajah uvah hiti hin aseiye, tunin keima kum jakhat leh kum somni ka lhing tai, ajeh chu keima che le vale kabol tahlou ding hichu Pakaiyin ka henga aseiyin, nangman hiche Jordan hi nagal kai thei lou ding ahi, ati.
3 Dominus ergo Deus tuus transibit ante te: ipse delebit omnes gentes has in conspectu tuo, et possidebis eas: et Iosue iste transibit ante te, sicut locutus est Dominus.
Pakai, Pathen chu nama sang lam'uva che ding, Aman nalam kai diu nama sang lam'uva namtin vaipi hijat pi hi asuh mang jeng ding, nama sang'uva nam mite hon chenna ding gam anei lou diu ahi. Pakai thupeh banga Joshua in nalam kai lhung diu ahi.
4 Facietque Dominus eis sicut fecit Sehon et Og regibus Amorrhæorum, et terræ eorum, delebitque eos.
Hiche nam tin vaipi khu jat chunga khu, Pakaiyin Amor mite lah a leng teni Sihon leh Og abolna bang banga asuh mang diu ahi.
5 Cum ergo et hos tradiderit vobis, similiter facietis eis sicut præcepi vobis.
Pakaiyin amaho jouse khu nangho khut a ahin pehdoh ding, chuteng keiman ka thupeh banga hi nabol diu ahi.
6 Viriliter agite, et confortamini: nolite timere, nec paveatis ad conspectum eorum: quia Dominus Deus tuus ipse est ductor tuus, et non dimittet, nec derelinquet te.
Kichatna ima nanei thei lou diu, chule nahat uva nahansan diu, ging lou hela naum diu ahi. Ajeh chu nanghon na kilhon piu hi Pakai, Pathen ahijing in, Pakaiyin na umpi jing uvin nada lhah louhel diu ahi.
7 Vocavitque Moyses Iosue, et dixit ei coram omni Israel: Confortare, et esto robustus: tu enim introduces populum istum in Terram, quam daturum se patribus eorum iuravit Dominus, et tu eam sorte divides.
Chuin Mose’n jong Joshua akouvin Israel mite jouse mitmun aheng’a hiti hin aseipeh tai. Hat unlang hangsan uvn, mipi hijat hi napuiyuva Pakaiyin apu apateu khanga akitepna gamsung’a na puilut diu, amaho hi hiche gam sunga chu nachen sah a agam pumpi nalo sah tei diu ahi.
8 Et Dominus qui ductor est vester, ipse erit tecum: non dimittet, nec derelinquet te: noli timere, nec paveas.
Na masang lam'uva lamkai hi Pakai bou ahin, aman nalhonpi jing un, dalha louva ijakai asuh bukim soh ding, hiche miho chunga khu kichatna nanei lou diu, lungthoi louhela naum jing diu ahi.
9 Scripsit itaque Moyses legem hanc, et tradidit eam sacerdotibus filiis Levi, qui portabant arcam fœderis Domini, et cunctis senioribus Israel.
Chuin Mose’n danthu chu asundoh in, danthu lekhabu chu Levi chapate Pakai thingkong pua pangho chengse chu abonchan ape soh keiyin ahi.
10 Præcepitque eis, dicens: Post septem annos, anno remissionis, in sollemnitate tabernaculorum,
Mose’n amaho chengse chu thu apen hiti hin aseiye. Kum sagi ahung kichaiya, ki lhadohna phat ahung lhin teng, hichu lhambuh kut bolphat toh kitoh ding ahi.
11 convenientibus cunctis ex Israel, ut appareant in conspectu Domini Dei tui in loco, quem elegerit Dominus, leges verba legis huius coram omni Israel, audientibus eis,
Israel mite hi Pakai, Pathen in adeilhen namuna chu ahung kilah tengleh, Israel mite jouse jah dinga hiche danthu lekhabu hi nasem doh ding ahi.
12 et in unum omni populo congregato, tam viris quam mulieribus, parvulis, et advenis, qui sunt intra portas tuas: ut audientes discant, et timeant Dominum Deum vestrum, et custodiant, impleantque omnes sermones legis huius.
Mipi ho chu nakhop kimsoh kei ding, pasal ahin, numei ahin, ajahsoh kei diu Pakai, Pathen gindan ahet them cheh diu, hiche danthua ki sei jouse aboldoh sohkei na diuva nathu mop cheh diu ahi.
13 Filii quoque eorum qui nunc ignorant; ut audire possint, et timeant Dominum Deum suum cunctis diebus quibus versantur in Terra, ad quam vos, Iordane transmisso, pergitis obtinendam.
Ajakha loulai achilhahte geiyin ajah theina ding in, Jordan galkaiya hiche gamsung nalut tenguleh hichengse hi nachate hou nahil jing diu ahi.
14 Et ait Dominus ad Moysen: Ecce prope sunt dies mortis tuæ: voca Iosue, et state in tabernaculo testimonii, ut præcipiam ei. Abierunt ergo Moyses et Iosue, et steterunt in tabernaculo testimonii:
Pakaiyin Mose henga aseiyin, nathi nading nikho ahung naitai, Joshua henga seiyin lang ponbuh sunga hung lut lhon in, chutengleh keiman Joshua hi tha kapeh kit ding ahi. Hiti chun Mose leh Joshua jong achelhon in, ponbuh sunga chun aga lut lhon tan ahi.
15 apparuitque Dominus ibi in columna nubis, quæ stetit in introitu tabernaculi.
Chutah chun Pakai chu ponbuh sunga meibang lom bang in ahung kilah in ahung kitung tan ahi. Hiti chun meibang lom chu ponbuh kotpi phung achun khom bang in akitung tan ahi.
16 Dixitque Dominus ad Moysen: Ecce tu dormies cum patribus tuis, et populus iste consurgens fornicabitur post deos alienos in Terra, ad quam ingreditur ut habitet in ea: ibi derelinquet me, et irritum faciet fœdus, quod pepigi cum eo.
Chuin Pakaiyin, Mose henga aseiyin, ven! Nangma napu, napate toh nalup khom nading phat ahung naitai. Nangma nung tengleh hiche mite hi abonchauva ahet phah lou nau gamsung ahin chot lut diu, pathen lim semthu nung ahinjui uva, notiho lah a vahlut gamdiu, keima umna jeng jong hepha louva umdiu, keima toh kitepna kasem jeng jong asuh keh hel diu ahi.
17 Et irascetur furor meus contra eum in die illo: et derelinquam eum, et abscondam faciem meam ab eo, et erit in devorationem: invenient eum omnia mala et afflictiones, ita ut dicat in illo die: Vere quia non est Deus mecum, invenerunt me hæc mala.
Chutia achon ni tenguleh keima lunghanna achung'uva hung soudoh jeng ding, keiman jong amaho kanung ngat jeng ding, chuteng mihon amaho abah gam jeng diu, thilse tincheng le hesoh gentheinan abop diu, eiho Pathen in ei umpi lou phat uva thilse hijatpi hi eiho chunga hung lhung jeng ahitai, tia asei diu ahi.
18 Ego autem abscondam, et celabo faciem meam in die illo propter omnia mala, quæ fecit, quia secutus est deos alienos.
Hitia thil ahin bol niteng uleh keiman jong ama hoa kona kamai kasel manga ka nung sun diu, ajeh chu amaho hin pathen semthu ho abel gam tauvin ahi.
19 Nunc itaque scribite vobis canticum istud, et docete filios Israel: ut memoriter teneant, et ore decantent, et sit mihi carmen istud pro testimonio inter filios Israel.
Tun nanghon hichengse sun doh unlang, Israel mite henga nahil them diu ahi. Hiche hi Israel mite douna keima hettoh sahna apang jing din akam sung uvah mop soh keiyun.
20 Introducam enim eum in Terram, pro qua iuravi patribus eius, lacte et melle manantem. Cumque comederint, et saturati, crassique fuerint, avertentur ad deos alienos, et servient eis: detrahentque mihi, et irritum facient pactum meum.
Ajeh chu apu, apate hou peh dinga ka kihahselna gamsung khoiju leh bongnoi lonna gam sunga ka hinpui lut phat uvin, anomsa gam tauvin, tun akihei mang gamsoh keiyun pathen chom chom abel tauvin, hiche ho kinbol in apang un, keima don louvin eikoi tauvin ahi.
21 Postquam invenerint eum mala multa et afflictiones, respondebit ei canticum istud pro testimonio, quod nulla delebit oblivio ex ore seminis sui. Scio enim cogitationes eius, quæ facturus sit hodie, antequam introducam eum in Terram, quam ei pollicitus sum.
Thilse tincheng in ahin lhun den diu, hiche la hi amaho dinga hettohsanaa hung pang jing ding ahi. Hiche la hi haimil louhela achilhahteu khangeiya achin jing diu, ajeh chu keiman katepna gam sunga kahin puilut masang uva alunggel ngaitou ijakai ka hetsoh ahitai.
22 Scripsit ergo Moyses canticum, et docuit filios Israel.
Chuin Mose’n jong hiche nikho mama chun la chu asundoh in, Israel mite jouse ahilthem soh keiyin ahi.
23 Præcepitque Dominus Iosue filio Nun, et ait: Confortare, et esto robustus: tu enim introduces filios Israel in Terram, quam pollicitus sum, et ego ero tecum.
Pakaiyin, Nun chapa Joshua tha apen ahenga hiti hin asei peh e. Hat jing in, hangsan jing in, ajeh chu nangman Israel chate jouse ka kitepna gam sunga khu nahin puilut ding, kei man ka umpi jing nai, ati.
24 Postquam ergo scripsit Moyses verba legis huius in volumine, atque complevit:
Mose’n jong hiche danthu chengse chu abonchan asundoh soh keiyin, achaina geiyin asundoh soh keiyin ahi.
25 præcepit Levitis, qui portabant arcam fœderis Domini, dicens:
Chuin Mose’n Pakai kitepna thingkong pua pang, Levi mite henga hiti hin aseipeh tauve.
26 Tollite librum istum, et ponite eum in latere arcæ fœderis Domini Dei vestri: ut sit ibi contra te in testimonium.
Hiche danthu lekhabu hi, Pakai kitepna thing kong sunga chun koijun, hiche hi nangho douna hettoh sahnaa pang jing ding ahi.
27 Ego enim scio contentionem tuam, et cervicem tuam durissimam. Adhuc vivente me et ingrediente vobiscum, semper contentiose egistis contra Dominum: quanto magis cum mortuus fuero?
Ajeh chu doumah mah in nachon in, nalou chal e tijong kahen, tun vevin, nangho toh kaum jing in jong Pakai doumah tampi nabol un, ka thi nung le ijat nabolbe diu hitam!
28 Congregate ad me omnes maiores natu per tribus vestras, atque doctores, et loquar audientibus eis sermones istos, et invocabo contra eos cælum et terram.
Nalah uva upa ho jouse na phung kailhah cheh uva kon in ka henga hinsol tauvin, nalah uva vaihoma pangho jong hinkou khom unlang, thu hijat chengse hi aheng uva ka seipeh ding, amaho douna hettohsana apang dinga van leh leiset kakou khom ding ahi.
29 Novi enim quod post mortem meam inique agetis, et declinabitis cito de via, quam præcepi vobis: et occurrent vobis mala in extremo tempore, quando feceritis malum in conspectu Domini, ut irritetis eum per opera manuum vestrarum.
Ajeh chu keima thi nung teng melse tah tah a nachon diu, ka thupeh jousea kona na kihei manghel diu ahiti, ka hesoh keiyin, akhon nileh nachung uva thilse hung lhung ding, Pakai mit mua thilse jeng nahin bol diu, nakhut chaloh danu ijakaiya kona Pakai lunghanna na chung uva hung lhung ding ahi.
30 Locutus est ergo Moyses, audiente universo cœtu Israel, verba carminis huius, et ad finem usque complevit.
Mose’n jong hiche la chu Israel mite jouse nabenga ahetsah tan ahi.
