Colossenes 3
1 Igitur, si consurrexistis cum Christo: quæ sursum sunt quærite, ubi Christus est in dextera Dei sedens:
യദി യൂയം ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് ഉത്ഥാപിതാ അഭവത തർഹി യസ്മിൻ സ്ഥാനേ ഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വേ ഉപവിഷ്ട ആസ്തേ തസ്യോർദ്ധ്വസ്ഥാനസ്യ വിഷയാൻ ചേഷ്ടധ്വം|
2 quæ sursum sunt sapite, non quæ super terram.
പാർഥിവവിഷയേഷു ന യതമാനാ ഊർദ്ധ്വസ്ഥവിഷയേഷു യതധ്വം|
3 Mortui enim estis, et vita vestra est abscondita cum Christo in Deo.
യതോ യൂയം മൃതവന്തോ യുഷ്മാകം ജീവിതഞ്ച ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് ഈശ്വരേ ഗുപ്തമ് അസ്തി|
4 Cum Christus apparuerit, vita vestra: tunc et vos apparebitis cum ipso in gloria.
അസ്മാകം ജീവനസ്വരൂപഃ ഖ്രീഷ്ടോ യദാ പ്രകാശിഷ്യതേ തദാ തേന സാർദ്ധം യൂയമപി വിഭവേന പ്രകാശിഷ്യധ്വേ|
5 Mortificate ergo membra vestra, quæ sunt super terram: fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, quæ est simulacrorum servitus:
അതോ വേശ്യാഗമനമ് അശുചിക്രിയാ രാഗഃ കുത്സിതാഭിലാഷോ ദേവപൂജാതുല്യോ ലോഭശ്ചൈതാനി ർപാഥവപുരുഷസ്യാങ്ഗാനി യുഷ്മാഭി ർനിഹന്യന്താം|
6 propter quæ venit ira Dei super filios incredulitatis:
യത ഏതേഭ്യഃ കർമ്മഭ്യ ആജ്ഞാലങ്ഘിനോ ലോകാൻ പ്രതീശ്വരസ്യ ക്രോധോ വർത്തതേ|
7 in quibus et vos ambulastis aliquando, cum viveritis in illis.
പൂർവ്വം യദാ യൂയം താന്യുപാജീവത തദാ യൂയമപി താന്യേവാചരത;
8 Nunc autem deponite et vos omnia: iram, indignationem, malitiam, blasphemiam, turpem sermonem de ore vestro.
കിന്ത്വിദാനീം ക്രോധോ രോഷോ ജിഹിംസിഷാ ദുർമുഖതാ വദനനിർഗതകദാലപശ്ചൈതാനി സർവ്വാണി ദൂരീകുരുധ്വം|
9 Nolite mentiri invicem, expoliantes vos veterem hominem cum actibus suis,
യൂയം പരസ്പരം മൃഷാകഥാം ന വദത യതോ യൂയം സ്വകർമ്മസഹിതം പുരാതനപുരുഷം ത്യക്തവന്തഃ
10 et induentes novum eum, qui renovatur in agnitionem secundum imaginem eius, qui creavit illum.
സ്വസ്രഷ്ടുഃ പ്രതിമൂർത്യാ തത്ത്വജ്ഞാനായ നൂതനീകൃതം നവീനപുരുഷം പരിഹിതവന്തശ്ച|
11 Ubi non est Gentilis, et Iudæus, circumcisio, et præputium, Barbarus, et Scytha, servus, et liber: sed omnia, et in omnibus Christus.
തേന ച യിഹൂദിഭിന്നജാതീയയോശ്ഛിന്നത്വഗച്ഛിന്നത്വചോ ർമ്ലേച്ഛസ്കുഥീയയോ ർദാസമുക്തയോശ്ച കോഽപി വിശേഷോ നാസ്തി കിന്തു സർവ്വേഷു സർവ്വഃ ഖ്രീഷ്ട ഏവാസ്തേ|
12 Induite vos ergo sicut electi Dei, sancti, et dilecti, viscera misericordiæ, benignitatem, humilitatem, modestiam, patientiam:
അതഏവ യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ മനോഭിലഷിതാഃ പവിത്രാഃ പ്രിയാശ്ച ലോകാ ഇവ സ്നേഹയുക്താമ് അനുകമ്പാം ഹിതൈഷിതാം നമ്രതാം തിതിക്ഷാം സഹിഷ്ണുതാഞ്ച പരിധദ്ധ്വം|
13 supportantes invicem, et donantes vobismetipsis si quis adversus aliquem habet querelam: sicut et Dominus donavit vobis, ita et vos.
യൂയമ് ഏകൈകസ്യാചരണം സഹധ്വം യേന ച യസ്യ കിമപ്യപരാധ്യതേ തസ്യ തം ദോഷം സ ക്ഷമതാം, ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മാകം ദോഷാൻ യദ്വദ് ക്ഷമിതവാൻ യൂയമപി തദ്വത് കുരുധ്വം|
14 Super omnia autem hæc, charitatem habete, quod est vinculum perfectionis:
വിശേഷതഃ സിദ്ധിജനകേന പ്രേമബന്ധനേന ബദ്ധാ ഭവത|
15 et pax Christi exultet in cordibus vestris, in qua et vocati estis in uno corpore: et grati estote.
യസ്യാഃ പ്രാപ്തയേ യൂയമ് ഏകസ്മിൻ ശരീരേ സമാഹൂതാ അഭവത സേശ്വരീയാ ശാന്തി ര്യുഷ്മാകം മനാംസ്യധിതിഷ്ഠതു യൂയഞ്ച കൃതജ്ഞാ ഭവത|
16 Verbum Christi habitet in vobis abundanter, in omni sapientia, docentes, et commonentes vosmetipsos, psalmis, hymnis, et canticis spiritualibus, in gratia cantantes in cordibus vestris Deo.
ഖ്രീഷ്ടസ്യ വാക്യം സർവ്വവിധജ്ഞാനായ സമ്പൂർണരൂപേണ യുഷ്മദന്തരേ നിവമതു, യൂയഞ്ച ഗീതൈ ർഗാനൈഃ പാരമാർഥികസങ്കീർത്തനൈശ്ച പരസ്പരമ് ആദിശത പ്രബോധയത ച, അനുഗൃഹീതത്വാത് പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ സ്വമനോഭി ർഗായത ച|
17 Omne, quodcumque facitis in verbo aut in opere, omnia in nomine Domini Iesu Christi, gratias agentes Deo et Patri per ipsum.
വാചാ കർമ്മണാ വാ യദ് യത് കുരുത തത് സർവ്വം പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നാ കുരുത തേന പിതരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദത ച|
18 Mulieres subditæ estote viris, sicut oportet, in Domino.
ഹേ യോഷിതഃ, യൂയം സ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത യതസ്തദേവ പ്രഭവേ രോചതേ|
19 Viri diligite uxores vestras, et nolite amari esse ad illas.
ഹേ സ്വാമിനഃ, യൂയം ഭാര്യ്യാസു പ്രീയധ്വം താഃ പ്രതി പരുഷാലാപം മാ കുരുധ്വം|
20 Filii obedite parentibus per omnia: hoc enim placitum est in Domino.
ഹേ ബാലാഃ, യൂയം സർവ്വവിഷയേ പിത്രോരാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത യതസ്തദേവ പ്രഭോഃ സന്തോഷജനകം|
21 Patres, nolite ad indignationem provocare filios vestros, ut non pusillo animo fiant.
ഹേ പിതരഃ, യുഷ്മാകം സന്താനാ യത് കാതരാ ന ഭവേയുസ്തദർഥം താൻ പ്രതി മാ രോഷയത|
22 Servi obedite per omnia dominis carnalibus, non ad oculum servientes, quasi hominibus placentes, sed in simplicitate cordis, timentes Deum.
ഹേ ദാസാഃ, യൂയം സർവ്വവിഷയ ഐഹികപ്രഭൂനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത ദൃഷ്ടിഗോചരീയസേവയാ മാനവേഭ്യോ രോചിതും മാ യതധ്വം കിന്തു സരലാന്തഃകരണൈഃ പ്രഭോ ർഭാത്യാ കാര്യ്യം കുരുധ്വം|
23 Quodcumque facitis, ex animo operamini sicut Domino, et non hominibus:
യച്ച കുരുധ്വേ തത് മാനുഷമനുദ്ദിശ്യ പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പ്രഫുല്ലമനസാ കുരുധ്വം,
24 scientes quod a Domino accipietis retributionem hereditatis. Domino Christo servite.
യതോ വയം പ്രഭുതഃ സ്വർഗാധികാരരൂപം ഫലം ലപ്സ്യാമഹ ഇതി യൂയം ജാനീഥ യസ്മാദ് യൂയം പ്രഭോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഭവഥ|
25 Qui enim iniuriam facit, recipiet id, quod inique gessit: et non est personarum acceptio apud Deum.
കിന്തു യഃ കശ്ചിദ് അനുചിതം കർമ്മ കരോതി സ തസ്യാനുചിതകർമ്മണഃ ഫലം ലപ്സ്യതേ തത്ര കോഽപി പക്ഷപാതോ ന ഭവിഷ്യതി|
