Actuum Apostolorum 6
1 In diebus illis, crescente numero discipulorum, factum est murmur Græcorum adversus Hebræos, eo quod despicerentur in ministerio quotidiano viduæ eorum.
Múk'i boteshtsok'on, amantsuwots taawo ayefere bí amee Grik dats noon keewo keewiru ayhudiwots Yhud datsatse shuwets ayhudiwotsats mumundo dek't botuwi, bomumundiruwere aaw aawon bokenih k'irts maatsuwotssh kayiyeyiruwo batk'o bobatefosha b́ tesh.
2 Convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt: Non est æquum nos derelinquere verbum Dei, et ministrare mensis.
Mansh tatse git wosheetsots amants jametsuwotsi kakuk'raat boosh hank'o boet, «Mish kayiyosha err Ik'o aap' daniyifino k'azo noosh geyiratse.
3 Considerate ergo fratres, viros ex vobis boni testimonii septem, plenos Spiritu Sancto, et sapientia, quos constituamus super hoc opus.
Eshe eshuwotso! bosheeng doyon udetswotsi, S'ayin shayironat danon s'eents shawat ashuwotsi ititse geyore, bonowere finanats naashiwonee.
4 Nos vero orationi, et ministerio verbi instantes erimus.
Noomó Ik'o k'ononat Ik'o aap'o daniwosh kup'ituwonee.»
5 Et placuit sermo coram omni multitudine. Et elegerunt Stephanum, virum plenum fide, et Spiritu Sancto, et Philippum, et Prochorum, et Nicanorem, et Timonem, et Parmenam, et Nicolaum advenam Antiochenum.
Bo ettsan jamwotsi b́ geneúshi, ashaanotsnowere galbodek'i, boowere imnetiyonat S'ayin shayiron s'eentso Ist'ifanosi, Filip'osi, P'rokorosi, Nik'arona, Timona, P'ermena Ayhudi imnetiyo dek't teshtso Ans'okiyi datsatstso Nik'olawosiye.
6 Hos statuerunt ante conspectum Apostolorum: et orantes imposuerunt eis manus.
Hanotsi wosheetsots shinats need'i bok'ri, woshetswotsuere Ik'o bok'oniyakon bo kishonowere boats bogedi.
7 Et verbum Domini crescebat, et multiplicabatur numerus discipulorum in Ierusalem valde: multa etiam turba sacerdotum obediebat fidei.
Hank'on Ik' aap'o gawunfere bíamtsotse, Iyerusalemitsi amantsuwots taawo ayidek't ayefere bíamtsotse Kahanatiwotsitsnowere ay wottswots bo amani.
8 Stephanus autem plenus gratia, et fortitudine faciebat prodigia, et signa magna in populo.
Ist'ifanos Ik' s'aatonat angon s'eent adits keewuwotsnat een een milikituwotsi ash ashuwots dagotse b́ k'aliri b́ teshi,
9 Surrexerunt autem quidam de synagoga, quæ appellatur Libertinorum, et Cyrenensium, et Alexandrinorum, et eorum qui erant a Cilicia, et Asia, disputantes cum Stephano:
Manoor, «Nas' kishitu ayhudiyots Ik' k'oni maa» eteets ayhudiyots Ik' k'oni moowotse ashuwots K'erennat Iskndriyas ashuwots, Kilk'iyanat Isiyi datsatatse ik ik ashuwots tuut Ist'ifanosi k'efoon bo mooshfere boteshi.
10 et non poterant resistere sapientiæ, et Spiritui, qui loquebatur.
Ernmó Ist'ifanos bín b́ keewiru dani telefo S'ayin shayiro bísh b́ imk b́wotsotse bísh aaniyo falratsno botesh.
11 Tunc summiserunt viros, qui dicerent se audivisse eum dicentem verba blasphemiæ in Moysen, et in Deum.
Manoor ashaan, «Muse nat Ik'ats c'ashi aap'o b́ keewfere shishrone» eteet ashuwotsi degon bí ats tuuz bok'ri.
12 Commoverunt itaque plebem, et seniores, et scribas: et concurrentes rapuerunt eum, et adduxerunt in concilium,
Mank'oon ash ashonat eenashuwotsn Muse nemo danifuwotsnowere bíyatsats tuuz bok'ri, Ist'ifanosokowere amt detsdek't moosh mooshiyiruwots shinats bín t'intsbok'ri.
13 et statuerunt falsos testes, qui dicerent: Homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum, et legem.
Bíyats kooton gaawit ash ik ikuwotsnowere dek'tboweyi, kooton gawituwotswere hank'o boeti, «Ashaan Ik'i mannat Muse nemo jamawa b́ c'ashfo.
14 Audivimus enim eum dicentem: quoniam Iesus Nazarenus hic, destruet locum istum, et mutabit traditiones, quas tradidit nobis Moyses.
Aaninuwere ‹Nazrettso Iyesus Ik'i man gaketuwe, Muse noosh b́ beshits teronowere woniyituwe› ett b́ keewufere shishrone.»
15 Et intuentes eum omnes, qui sedebant in concilio, viderunt faciem eius tamquam faciem Angeli.
Manoor mooshi jebatse fa'a jamwots Ist'ifanosi t'iwintsdek't bos'ile b́ shiitso melaki shitsok'o araat boosh b́ be'eyi.
