< Actuum Apostolorum 25 >

1 Festus ergo cum venisset in provinciam, post triduum ascendit Ierosolymam a Cæsarea.
Titia, Festus etu jagate ahise, aru tin din pichete, tai Caesarea pora Jerusalem te jaise.
2 Adieruntque eum principes sacerdotum, et primi Iudæorum adversus Paulum: et rogabant eum,
Titia mukhyo purohit khan aru Yehudi laga cholawta khan Festus logot Paul bhirodh te golti lagaise, aru anurodh korise.
3 postulantes gratiam adversus eum, ut iuberet perduci eum in Ierusalem, insidias tendentes ut interficerent eum in via.
Aru Paul laga bhirodh te ekta upkar Festus ke mangise - ki Festus pora Paul ke Jerusalem te matibo nimite- eneka hoile taike loija-a homoi te kunba khan rasta te rukhai kene taike morai dibole bhabona thakise.
4 Festus autem respondit servari Paulum in Cæsarea: se autem maturius profecturum.
Kintu Festus koise Paul to Caesarea te bondhi ase, aru tai nijor bhi joldi ta te jabole ase.
5 Qui ergo in vobis (ait) potentes sunt, descendentes simul, si quod est in viro crimen, accusent eum.
Tai koise, “Etu karone tumikhan majote kun cholawta ase taikhan moi logote jabole dibi. Jodi etu manu kiba biya kaam korise koile, taikhan taike golti dibole kobi.”
6 Demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo, aut decem, descendit Cæsaream, et altera die sedit pro tribunali, et iussit Paulum adduci.
Aru tai dos din nisena taikhan logote thaki kene tai Caesarea te ahi jaise, aru dusra din bisar jagate bohi kene Paul ke loi anibole hukum dise.
7 Qui cum perductus esset, circumsteterunt eum, qui ab Ierosolyma descenderant Iudæi, multas, et graves causas obiicientes, quas non poterant probare.
Aru jitia Paul ahise, Jerusalem pora aha Yehudi khan ahi tai age piche khara hoi kene taike bisi biya golti lagaise jun to taikhan nijor bhi sakhi koribo napare.
8 Paulo rationem reddente: Quoniam neque in legem Iudæorum, neque in templum, neque in Cæsarem quidquam peccavi.
Titia tai nijor kotha koise, “Moi Yehudi khan niyom laga bhirodh, nohoile girja ke bhirodh, nohoile Caesar laga bhirodh te eku bhi golti kora nohoi.”
9 Festus autem volens gratiam præstare Iudæis, respondens Paulo, dixit: Vis Ierosolymam ascendere, et ibi de his iudicari apud me?
Kintu Festus Yehudi khan ke khushi koribo itcha pora Paul ke koise, “Tumi Jerusalem te jai kene ami laga bisar jaga usorte etu kotha loi bisar korile tumi itcha hobo?”
10 Dixit autem Paulus: Ad tribunal Cæsaris sto, ibi me oportet iudicari: Iudæis non nocui, sicut tu melius nosti.
Titia Paul koise, “Moi etiya bhi Caesar bisar jaga usorte khara ase, ami laga bisar yate hobo lage, apuni bhi jani ase, moi Yehudi khan logot eku golti kora nohoi.
11 Si enim nocui, aut dignum morte aliquid feci, non recuso mori: si vero nihil est eorum, quæ hi accusant me, nemo potest me illis donare. Cæsarem appello.
Jodi moi golti ase, aru etu nimite moike morai dibole layak ase koile moi morile bhi apatti nai. Kintu ki kotha loi kene moike doshi di ase, jodi ekta bhi hosa nohoi koile, kunbi moike taikhan hathte dibo na paribo, moi Caesar logot anurodh koribo.”
12 Tunc Festus cum concilio locutus, respondit: Cæsarem appellasti, ad Cæsarem ibis.
Titia Festus pora sabhakhan ke kotha kori kene koise, “Tumi Caesar logote kotha mila bole kori ase. Karone tumi Caesar logote jabo!”
13 Et cum dies aliquot transacti essent: Agrippa rex, et Bernice descenderunt Cæsaream ad salutandum Festum.
Aru olop din juwa pichete Raja Agrippa aru Bernica Caesarea te ahi Festus ke adar dise.
14 Et cum dies plures ibi demorarentur, Festus regi indicavit de Paulo, dicens: Vir quidam est derelictus a Felice vinctus,
Aru duijon ta te bisi din thaka pichete, Festus Paul laga kotha raja ke koi dise. Tai koise, “Felix pora yate kunba ekjon ke bondh kora jagate rakhi ase.
15 de quo cum essem Ierosolymis, adierunt me principes sacerdotum, et seniores Iudæorum, postulantes adversus illum damnationem.
Aru jitia moi Jerusalem te jaise, Yehudi khan laga mukhyo purohit khan aru bura khan tai bhirodh te golti kotha moike koise, bisar kori taike saja dibole.
16 Ad quos respondi: Quia non est Romanis consuetudo damnare aliquem hominem prius quam is, qui accusatur, præsentes habeat accusatores, locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina.
Kintu moi taikhan ke koise, Rome laga niyom te to hoile, kunke golti lagai ase, taike bisar kora dinte taike golti lagai diya khan usor nijor sob kotha kobole homoi nadi kene taike saja diya niyom nai.
17 Cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione, sequenti die sedens pro tribunali, iussi adduci virum.
Karone jitia taikhan yate ahi kene joma hoise, moi deri nakori kene dusra din, bisar jagate bohi kene utu manu ke loi anibole hukum dise.
18 De quo, cum stetissent accusatores, nullam causam deferebant, de quibus ego suspicabar malum:
Jitia taike golti diya manu khan khara koi kene tai laga golti koise, taikhan eku biya golti dibo para nai, jineka moi bhabise tineka huwa nai.
19 Quæstiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum, et de quodam Iesu defuncto, quem affirmabat Paulus vivere.
Kintu taikhan nijor dhorom kotha aru mori juwa Jisu koi kene ekjon asele, Paul koi utu jinda ase, etu kotha loi kotha namila he ase.
20 Hæsitans autem ego de huiusmodi quæstione, dicebam si vellet ire Ierosolymam, et ibi iudicari de istis.
Aru etu laga motlob moi bhal pora bujhi bole para nai, karone moi taike hudise jodi tai etu kotha ke bisar kori bole Jerusalem te jabole mon kore na nai.
21 Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem, iussi servari eum, donec mittam eum ad Cæsarem.
Kintu Paul koise tai Caesar logote anurodh koribo, etu karone moi taike Caesar logot pathai nadiya tak taike bondh kora jagate thaki bole hukum dise.”
22 Agrippa autem dixit ad Festum: Volebam et ipse hominem audire. Cras, inquit, audies eum.
Titia Agrippa pora Festus ke koise, “Moi nijor utu manu laga kotha hunibo itcha ase. Festus jawab dise, “Kali apuni tai kotha huni bole pabo.”
23 Altera autem die cum venisset Agrippa, et Bernice cum multa ambitione, et introissent in auditorium cum Tribunis, et viris principalibus civitatis, iubente Festo, adductus est Paulus.
Karone dusra din Agrippa aru Bernica duijon dhum-dham pora bhal kapra lagai kene aru sheher laga daruga khan aru dusra cholawta logote sabha te ahise. Aru jitia Festus hukum dise, titia Paul ke loi anise.
24 Et dicit Festus: Agrippa rex, et omnes, qui simul adestis nobiscum viri, videtis hunc, de quo omnis multitudo Iudæorum interpellavit me Ierosolymis, petentes et acclamantes non oportere eum vivere amplius.
Festus koise, “Raja Agrippa aru jun yate ahi bohi ase, apnikhan bhi etu manu ke dikhi ase, etu manu nimite yate thaka Yehudi khan sob aru Jerusalem te thaka sob moi logote binti korise tai jinda thaki bole nalage koise.
25 Ego vere comperi nihil dignum morte eum admisisse. Ipso autem hoc appellante ad Augustum, iudicavi mittere.
Kintu tai moribo lage eneka eku kaam kora moi pa-a nai, aru tai nijor moi Caesar logot anurodh koribo koise, to moi taike pathai dibole faisla kori loise.
26 De quo quid certum scribam domino, non habeo. Propter quod produxi eum ad vos, et maxime ad te rex Agrippa, ut interrogatione facta habeam quid scribam.
Kintu tai laga kotha ami Caesar logot kineka likhibo thik napai-a karone, moi taike apnikhan aru khaas pora Raja Agrippa apuni usorte loi anise, pichete kiba likhi bole pabo bhabona kori kene.
27 Sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum, et causas eius non significare.
Kelemane ekjon manu ke ki nimite bondhi nisena pathai ase etu thik pora nalikhile, etu to moi hisab te thik nohobo.”

< Actuum Apostolorum 25 >