Thessalonicenses I 3

1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis remanere Athenis, solis:

ਅਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਦਾ ਸਨ੍ਦੇਹੰ ਪੁਨਃ ਸੋਢੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਵੰ ਤਦਾਨੀਮ੍ ਆਥੀਨੀਨਗਰ ਏਕਾਕੀ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ

2 et misimus Timotheum fratrem nostrum, et ministrum Dei in Evangelio Christi ad confirmandos vos, et exhortandos pro fide vestra:

ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਸਹਕਾਰਿਣਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕੰ ਤੀਮਥਿਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਅਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯੰ|

3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis: ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus.

ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੈਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੈਃ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੰ ਯਥਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਤਥਾ ਤੇ ਤ੍ਵਯਾ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤਾਂ ਸ੍ਵਕੀਯਧਰ੍ੰਮਮਧਿ ਸਮਾਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਨ੍ਤਾਞ੍ਚੇਤਿ ਤਮ੍ ਆਦਿਸ਼ੰ|

4 Nam et cum apud vos essemus, prædicebamus vobis passuros nos tribulationes, sicut et factum est, et scitis.

ਵਯਮੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇ ਕ੍ਲੇਸ਼ੇ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾ ਆਸ੍ਮਹ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯੰ ਜਾਨੀਥ, ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ(ਅ)ਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਬੋਧਯਾਮ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮੇਵ ਚਾਭਵਤ੍ ਤਦਪਿ ਜਾਨੀਥ|

5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi ad cognoscendam fidem vestram: ne forte tentaverit vos is, qui tentat, et inanis fiat labor noster.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਕੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੇਸ਼਼੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ ਵਿਫਲੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਭਯੰ ਸੋਢੁੰ ਯਦਾਹੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਵੰ ਤਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਾਵਧਾਰਣਾਯ ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯੰ|

6 Nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis, et annunciante nobis fidem et charitatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantes nos videre, sicut et nos quoque vos:

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਤੀਮਥਿਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਤ੍ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਪ੍ਰੇਮਣੀ ਅਧ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਸੁਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਵਯਞ੍ਚ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਮਰਾਮਸ੍ਤਥਾ ਯੂਯਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਪ੍ਰਣਯੇਨ ਸ੍ਮਰਥ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ ਚੇਤਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|

7 ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate, et tribulatione nostra per fidem vestram,

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਵਾਰ੍ੱਤਾਮਿਮਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ਦੁਃਖਾਨ੍ਯਧਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਜਾਯਤ;

8 quoniam nunc vivimus, si vos statis in Domino.

ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਭਾਵਵਤਿਸ਼਼੍ਠਥ ਤਰ੍ਹ੍ਯਨੇਨ ਵਯਮ੍ ਅਧੁਨਾ ਜੀਵਾਮਃ|

9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum,

ਵਯਞ੍ਚਾਸ੍ਮਦੀਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ ਜਾਤੇਨ ਯੇਨਾਨਨ੍ਦੇਨ ਪ੍ਰਫੁੱਲਾ ਭਵਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਸ੍ਯਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਰੂਪੇਣੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਿਤੁੰ ਕਥੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ?

10 nocte ac die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram, et compleamus ea, quæ desunt fidei vestræ?

ਵਯੰ ਯੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਦਨਾਨਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਯਦ੍ ਅਸਿੱਧੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਸਿੱਧੀਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਰੰ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਹੇ|

11 Ipse autem Deus, et Pater noster, et Dominus noster Iesus Christus dirigat viam nostram ad vos.

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਗਮਨਾਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪਨ੍ਥਾ ਸੁਗਮਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|

12 Vos autem Dominus multiplicet, et abundare faciat charitatem vestram in invicem, et in omnes, quemadmodum et nos in vobis:

ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਸਰ੍ੱਵਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰੇਮ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਚਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਵਰ੍ੱਧ੍ਯਤਾਂ ਬਹੁਫਲੰ ਕ੍ਰਿਯਤਾਞ੍ਚ|

13 ad confirmanda corda vestra sine querela in sanctitate, ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostri Iesu Christi cum omnibus sanctis eius. Amen.

ਅਪਰਮਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ੍ਵਕੀਯੈਃ ਸਰ੍ੱਵੈਃ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਯੂਯੰ ਯਥਾਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਪਵਿਤ੍ਰਤਯਾ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ ਤਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸਿ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤਾਂ|