< Thessalonicenses I 2 >
1 Nam ipsi scitis, fratres, introitum nostrum ad vos, quia non inanis fuit:
Nawkamyanawk, nangcae khaeah kang zoh o haih hae, azom na ai ni, tiah na panoek o:
2 sed ante passi, et contumeliis affecti (sicut scitis) in Philippis, fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos Evangelium Dei in multa solicitudine.
na panoek o baktih toengah, kaicae loe Filipi ah ang pacaekthlaek o moe, azat kaom ah ang sak o, toe paroeai angaekhaih hoiah nangcae khaeah kahoih tamthanglok to Sithaw ah misahoihaih hoiah ka thuih o thaih.
3 Exhortatio enim nostra non de errore, neque de immunditia, neque in dolo,
Kaicae loe sakpazaehaih, ciimcai ai ah toksakhaih hoi alinghaih hoiah nangcae to tha kang paek o ai:
4 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis Evangelium: ita loquimur non quasi hominibus placentes, sed Deo, qui probat corda nostra.
tamthanglok hoih pakuem hanah oepthok kami ah Sithaw mah tapom baktih toengah, kami koehhaih baktih na ai ah, Sithaw koehhaih baktiah ni ka thuih o.
5 Neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis, sicut scitis: neque in occasione avaritiæ: Deus testis est:
Na panoek o baktih toengah, kaicae loe amoekhaih lok ka thui o ai, kamthlai koeh hmoekhaih lok doeh ka thui o vai ai, tito Sithaw mah panoek:
6 nec quærentes ab hominibus gloriam, neque a vobis, neque ab aliis.
Kri mah patoeh ih kami ah ka oh o pongah, thoemto nangcae hanah loe hmuenzit ah doeh ka oh o thaih, toe kami pakoehhaih to ka pakrong o ai, nangcae mah pakoehhaih doeh ka pakrong o ai, kalah kaminawk mah pakoehhaih doeh ka pkrong o ai.
7 Cum possemus vobis oneri esse ut Christi Apostoli: sed facti sumus parvuli in medio vestrum, tamquam si nutrix foveat filios suos.
Amno mah a caanawk pacah baktih toengah, nangcae salakah ka oh o naah, poeknaemhaih hoiah ni kho ka sak o:
8 Ita desiderantes vos, cupide volebamus tradere vobis non solum Evangelium Dei, sed etiam animas nostras: quoniam charissimi nobis facti estis.
kang palung o parai pongah, Sithaw ih tamthanglok hoih thuih han ih khue na ai ah, nangcae palung kang nat o haih pongah, hinghaih paek han khoek to mataeng doeh ka koeh o.
9 Memores enim estis fratres laboris nostri, et fatigationis: nocte ac die operantes, ne quem vestrum gravaremus, prædicavimus in vobis Evangelium Dei.
Nang panoek o baktih toengah, nawkamyanawk, kaicae loe angpho qawthaih hoiah ni tok ka sak o: nangcae raihaih paek han ai ah aqum athun tok ka sak o moe, nangcae khaeah kahoih Sithaw tamthanglok to kang thuih o.
10 Vos testes estis, et Deus, quam sancte, et iuste, et sine querela, vobis, qui credidistis, fuimus:
Nang panoek o baktih toengah, nangcae tangcaanawk khaeah loe, coek koi kaom ai ciimhaih hoi toenghaih hoiah ni kho ka sak o, tito Sithaw mah doeh panoek:
11 sicut scitis, qualiter unumquemque vestrum (sicut pater filios suos)
ampa mah a caanawk khaeah sak ih baktih toengah, nangcae boih khaeah kawbangmaw thapaekhaih hoi monghaih lok kang thuih o, tito na panoek o,
12 deprecantes vos, et consolantes, testificati sumus, ut ambularetis digne Deo, qui vocavit vos in suum regnum, et gloriam.
Siangpahrang ah a uk ih prae hoi lensawkhaih thungah nangcae kawkkung, Sithaw mikcuk naakrak ah kho na sak o thai hanah lok kang thuih o.
13 Ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione: quoniam cum accepissetis a nobis Verbum auditus Dei, accepistis illud, non ut verbum hominum, sed (sicut est vere) Verbum Dei, qui operatur in vobis, qui credidistis.
Kaicae khae hoi Sithaw lok na thaih o naah, kaminawk ih lok baktiah na talawk o ai, loktang, Sithaw ih lok baktiah ni na talawk o, nangcae tangcaanawk salakah tok ka sak o pongah, Sithaw khaeah boeng ai ah anghoehaih lawk ka thuih o.
14 Vos enim imitatores facti estis fratres Ecclesiarum Dei, quæ sunt in Iudæa in Christo Iesu: quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris, sicut et ipsi a Iudæis:
Nawkamyanawk, nangcae loe Judah prae ah Kri Jesu to talawk moe, Sithaw hnukbang kricaabunawk mah, Judah kaminawk khae hoi pacaekthlaekhaih tongh o baktih toengah, nangcae doeh nangmacae kaminawk khae hoi ih pacaekthlaekhaih to na tongh o toeng:
15 qui et Dominum occiderunt Iesum, et Prophetas, et nos persecuti sunt, et Deo non placent, et omnibus hominibus adversantur,
Judahnawk mah Angraeng Jesu Kri hoi angmacae ih tahmaanawk to hum o, kaicae doeh ang pacaekthlaek o; nihcae mah Sithaw palung anghoe o sak thai ai, nihcae loe kami boih ih misa ah oh o:
16 prohibentes nos Gentibus loqui ut salvæ fiant, ut impleant peccata sua semper: pervenit enim ira Dei super illos usque in finem.
Gentelnawk mah pahlonghaih hnu o moeng tih, tiah a poek o pongah nihcae khaeah kahoih tamthanglok taphong hanah kaicae to ang pakaa o, to tiah angmacae zaehaih to koi o sak: to pongah hnukkhuem ah Sithaw palungphuihaih to nihcae nuiah krah tih.
17 Nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horæ, aspectu, non corde, abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio:
Toe nawkamyanawk, kaicae loe palung hoi na ai, taksa ah nangcae hoi nawnetta thung angthla ah ka oh o, nangcae kang poek o parai pongah, hnuk han kang koeh o parai boeh.
18 quoniam voluimus venire ad vos: ego quidem Paulus, et semel, et iterum, sed impedivit nos Satanas.
To pongah nangcae khae angzoh han ka koeh o, kai, Pawl doeh nangcae khae angzoh pacoengah, angzoh let han ka koeh vop, toe Setan mah kaicae to pakaa ving.
19 Quæ est enim nostra spes, aut gaudium, aut corona gloriæ? Nonne vos ante Dominum nostrum Iesum Christum estis in adventu eius?
Aicae Angraeng Jesu Kri anghum naah angmah hmaa ah, nangcae ai ah loe mi maw ka oep o ih anghoehaih hoi anghoehaih sui lumuek ah kaom?
20 Vos enim estis gloria nostra et gaudium.
Nangcae loe kaicae lensawkhaih hoi anghoehaih ah na oh o.