Iohannis I 3
1 Videte qualem charitatem dedit nobis Pater, ut filii Dei nominemur et simus. Propter hoc mundus non novit nos: quia non novit eum.
ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਤਿ ਨਾਮ੍ਨਾਖ੍ਯਾਮਹੇ, ਏਤੇਨ ਪਿਤਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਮਹਾਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੰਸਾਰਸ੍ਤੰ ਨਾਜਾਨਾਤ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਪਿ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
2 Charissimi, nunc filii Dei sumus: et nondum apparuit quid erimus. Scimus quoniam cum apparuerit, similes ei erimus: quoniam videbimus eum sicuti est.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਇਦਾਨੀਂ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਆਸ੍ਮਹੇ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਦ੍ ਅਦ੍ਯਾਪ੍ਯਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਗਤੇ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਇਤਿ ਜਾਨੀਮਃ, ਯਤਃ ਸ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
3 Et omnis, qui habet hanc spem in eo, sanctificat se, sicut et ille sanctus est.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਭਵਤਿ ਸ ਸ੍ਵੰ ਤਥਾ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਕਰੋਤਿ ਯਥਾ ਸ ਪਵਿਤ੍ਰੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ|
4 Omnis, qui facit peccatum, et iniquitatem facit: et peccatum est iniquitas.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਾਪਮ੍ ਆਚਰਤਿ ਸ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘਨੰ ਕਰੋਤਿ ਯਤਃ ਪਾਪਮੇਵ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਲਙ੍ਘਨੰ|
5 Et scitis quia ille apparuit ut peccata nostra tolleret: et peccatum in eo non est.
ਅਪਰੰ ਸੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਾਨ੍ਯਪਹਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤੈਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ, ਪਾਪਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
6 Omnis, qui in eo manet, non peccat: et omnis, qui peccat, non vidit eum, nec cognovit eum.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਨ ਵਾਵਗਤਵਾਨ੍|
7 Filioli, nemo vos seducat. Qui facit iustitiam, iustus est: sicut et ille iustus est.
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾਃ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਮੰ ਨ ਜਨਯੇਤ੍, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕੋ ਭਵਤਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸ ਧਾੰਮਿਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ|
8 Qui facit peccatum, ex diabolo est: quoniam ab initio diabolus peccat. In hoc apparuit Filius Dei, ut dissolvat opera diaboli.
ਯਃ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਸ਼ਯਤਾਨਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਯਤਃ ਸ਼ਯਤਾਨ ਆਦਿਤਃ ਪਾਪਾਚਾਰੀ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਲੋਪਾਰ੍ਥਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ|
9 Omnis, qui natus est ex Deo, peccatum non facit: quoniam semen ipsius in eo manet, et non potest peccare, quoniam ex Deo natus est.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਃ ਸ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵੀਰ੍ੱਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਪਾਪਾਚਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤਃ|
10 In hoc manifesti sunt filii Dei, et filii diaboli. Omnis qui non est iustus, non est ex Deo, et qui non diligit fratrem suum:
ਇਤ੍ਯਨੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਚ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਵ੍ਯਕ੍ਤਾ ਭਵਨ੍ਤਿ| ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਨਹਿ ਯਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰਿ ਨ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸੋ (ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੋ ਨਹਿ|
11 quoniam hæc est annunciatio, quam audistis ab initio, ut diligatis alterutrum.
ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਯ ਆਦੇਸ਼ ਆਦਿਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਸ ਏਸ਼਼ ਏਵ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
12 Non sicut Cain, qui ex maligno erat, et occidit fratrem suum. Et propter quid occidit eum? Quoniam opera eius maligna erant: fratris autem eius, iusta.
ਪਾਪਾਤ੍ਮਤੋ ਜਾਤੋ ਯਃ ਕਾਬਿਲ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਹਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੈਰਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ| ਸ ਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੰ ਹਤਵਾਨ੍? ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਤਦ੍ਭ੍ਰਾਤੁਸ਼੍ਚ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਧਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯਾਸਨ੍ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍|
13 Nolite mirari fratres, si odit vos mundus.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਸੰਸਾਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
14 Nos scimus quoniam translati sumus de morte ad vitam, quoniam diligimus fratres. Qui non diligit, manet in morte:
ਵਯੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮ੍ ਉੱਤੀਰ੍ੱਯ ਜੀਵਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਦ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਮਕਰਣਾਤ੍ ਜਾਨੀਮਃ| ਭ੍ਰਾਤਰਿ ਯੋ ਨ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
15 omnis, qui odit fratrem suum, homicida est. Et scitis quoniam omnis homicida non habet vitam æternam in semetipso manentem. (aiōnios g166)
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿ ਸੰ ਨਰਘਾਤੀ ਕਿਞ੍ਚਾਨਨ੍ਤਜੀਵਨੰ ਨਰਘਾਤਿਨਃ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਨ੍ਤਰੇ ਨਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ| (aiōnios g166)
16 In hoc cognovimus charitatem Dei, quoniam ille animam suam pro nobis posuit: et nos debemus pro fratribus animas ponere.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਂਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਸ੍ਤੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਵਗਤਾਃ, ਅਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਤਵ੍ਯਾਃ|
17 Qui habuerit substantiam huius mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo: quomodo charitas Dei manet in eo?
ਸਾਂਸਾਰਿਕਜੀਵਿਕਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋ ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦੀਨੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਦਯਾਂ ਰੁਣੱਧਿ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮ ਕਥੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍?
18 Filioli mei, non diligamus verbo, neque lingua, sed opere et veritate.
ਹੇ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾਃ, ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਜਿਹ੍ਵਯਾ ਵਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਾਰ੍ੱਯੇਣ ਸਤ੍ਯਤਯਾ ਚੈਵ|
19 in hoc cognoscimus quoniam ex veritate sumus: et in conspectu eius suadebimus corda nostra.
ਏਤੇਨ ਵਯੰ ਯਤ੍ ਸਤ੍ਯਮਤਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਾਸ੍ਤਤ੍ ਜਾਨੀਮਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਸ਼੍ਚ|
20 Quoniam si reprehenderit nos cor nostrum: maior est Deus corde nostro, et novit omnia.
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃ ਕਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਹਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞਸ਼੍ਚ|
21 Charissimi, si cor nostrum non reprehenderit nos, fiduciam habemus ad Deum:
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਅਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਨ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਭਾਨ੍ਵਿਤਾ ਭਵਾਮਃ|
22 et quidquid petierimus, accipiemus ab eo: quoniam mandata eius custodimus, et ea, quæ sunt placita coram eo, facimus.
ਯੱਚ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਹੇ ਤਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਮਃ, ਯਤੋ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕਮ੍ ਆਚਾਰੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ਼੍ਚ|
23 Et hoc est mandatum eius: Ut credamus in nomine Filii eius Iesu Christi: et diligamus alterutrum, sicut dedit mandatum nobis.
ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਯੇਯਮਾਜ੍ਞਾ ਯਦ੍ ਵਯੰ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਸ੍ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰੇਣ ਚ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
24 Et qui servat mandata eius, in illo manet, et ipse in eo: et in hoc scimus quoniam manet in nobis de Spiritu, quem dedit nobis.
ਯਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯਤਿ ਸ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ; ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਜਾਨੀਮਃ|
