Corinthios I 2
1 Et ego, cum venissem ad vos, fratres, veni non in sublimitate sermonis, aut sapientiæ, annuncians vobis testimonium Christi.
Ka hmaunawnghanaw, nangmouh koe Cathut e lawkpanuesaknae kadung kakaw pâpho han ka tho nah kathoumthainaw ni a hno awh e lawk ka hno a hoeh.
2 Non enim iudicavi me scire aliquid inter vos, nisi Iesum Christum, et hunc crucifixum.
Bangkongtetpawiteh, thingpalam dawk kadout e, Jisuh Khrih hoi thingpalam kong laipalah teh, banghai panue sak hane na ngaikhai awh hoeh.
3 Et ego in infirmitate, et timore, et tremore multo fui apud vos:
Nangmouh hoi rei ka o nah, ka thayoun teh lungpuen taki hoi doeh ka o.
4 et sermo meus, et prædicatio mea non in persuasibilibus humanæ sapientiæ verbis, sed in ostensione Spiritus, et virtutis:
Ka lawk dei e hoi lawk ka pâpho e hai tami thoumthainae hoi nahoeh, Muitha hnotithainae bahu lahoi doeh.
5 ut fides vestra non sit in sapientia hominum, sed in virtute Dei.
Nangmae na yuemnae teh taminaw e lungangnae dawk awm laipalah Cathut e bahu dawk o nahane doeh.
6 Sapientiam autem loquimur inter perfectos: sapientiam vero non huius sæculi, neque principum huius sæculi, qui destruuntur: (aiōn g165)
Hatei, a lungkahanaw koe lungangnae lawk ka dei. Hottelah ka ti navah talai lungangnae nahoeh. Kahmat hane talai ka ukkungnaw e lungangnae nahoeh. (aiōn g165)
7 sed loquimur Dei sapientiam in mysterio, quæ abscondita est, quam prædestinavit Deus ante sæcula in gloriam nostram, (aiōn g165)
Het talai ao hoehnahlan, maimae bawilennae lah ao nahan, Cathut ni a sak tangcoung e lungangnae hrolawk, Cathut e lungangnae doeh kaimouh ni ka pâpho awh. (aiōn g165)
8 quam nemo principum huius sæculi cognovit: si enim cognovissent, numquam Dominum gloriæ crucifixissent. (aiōn g165)
Hote lungangnae hah talai ukkungnaw buet touh ni boehai panuek awh hoeh. Panuek awh pawiteh ka Bawilen poung e Bawipa thingpalam dawk thet a mahoeh ei. (aiōn g165)
9 Sed sicut scriptum est: Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quæ præparavit Deus iis, qui diligunt illum:
Cakathoung dawk thut e patetlah, mit ni a hmu boihoeh, hnâ hoi thai boihoeh e, lung ni hai a pouk boihoeh e hah Cathut ni a lungpataw e naw hanlah sut a rakueng pouh toe.
10 nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum: Spiritus enim omnia scrutatur, etiam profunda Dei.
Cathut ni maimouh koe hote hno hah Muitha lahoi a pâpho toe. Muitha ni hro e hnonaw koehoi hnocawngca pueng pheng a pâphue.
11 Quis enim hominum scit quæ sunt hominis, nisi spiritus hominis, qui in ipso est? ita et quæ Dei sunt, nemo cognovit, nisi Spiritus Dei.
Tami hoi kâkuen e naw hah, tami thungvah kaawm e muitha laipalah apinimouh a panue han. Hot patetvanlah Cathut hoi kâkuen e hnonaw hah, Cathut e Muitha hloilah apinihai panuek thai hoeh.
12 Nos autem non spiritum huius mundi accepimus, sed Spiritum, qui ex Deo est, ut sciamus quæ a Deo donata sunt nobis:
Maimouh teh talaivan e muitha coe awh hoeh. Cathut ni ayawmlah na poe e hno panue thai nahan Cathut koehoi e Muitha doeh coe awh.
13 quæ et loquimur non in doctis humanæ sapientiæ verbis, sed in doctrina Spiritus, spiritualibus spiritualia comparantes.
Cathut ni na poe e naw ka pâpho awh navah, tami lungangnae ni cangkhai e lahoi nahoeh. Kathoung Muitha ni na cangkhai e lawk lahoi doeh ka pâpho awh.
14 Animalis autem homo non percipit ea, quæ sunt Spiritus Dei: stultitia enim est illi, et non potest intelligere: quia spiritualiter examinatur.
Muitha ka tawn hoeh e ni teh Cathut e Muitha koehoi ka tho e hnonaw panuek thai hoeh. Ahni hane lateh hot naw hah pathunae lah ao. Muitha koelae hno lah ao dawkvah kapekkaboe thai hoeh.
15 Spiritualis autem iudicat omnia: et ipse a nemine iudicatur.
Muitha tami ni teh hote hnonaw pueng a kapek teh panue thai. Hateiteh hote tami teh apinihai panuek thai hoeh.
16 Quis enim cognovit sensum Domini, qui instruat eum? Nos autem sensum Christi habemus.
Apimaw Cathut lung pouknae ka panuek ni teh Cathut hah ka cangkhai han vaw. Maimouh teh Khrih e lungthin tawn awh.
