< Corinthios I 11 >

1 Imitatores mei estote, sicut et ego Christi.
Будьте наслідувачами мене, як і я Христа!
2 Laudo autem vos fratres quod per omnia mei memores estis: et sicut tradidi vobis, præcepta mea tenetis.
Похваляю ж вас, браття, що ви все моє пам'ятаєте, і захо́вуєте так переда́ння, як я вам передав.
3 Volo autem vos scire quod omnis viri caput, Christus est: caput autem mulieris, vir: caput vero Christi, Deus.
Хо́чу ж я, щоб ви знали, що всякому чоловікові голова — Христос, а жінці голова — чоловік, голова ж Христові — Бог.
4 Omnis vir orans, aut prophetans velato capite, deturpat caput suum.
Кожен чоловік, що молиться чи пророкує з головою покритою, — осоромлює він свою го́лову.
5 Omnis autem mulier orans, aut prophetans non velato capite, deturpat caput suum: unum enim est ac si decalvetur.
І кожна жінка, що молиться чи пророкує з головою відкритою, осоромлює тим свою го́лову, бо це є те саме, як була́ б вона виголена.
6 Nam si non velatur mulier, tondeatur. Si vero turpe est mulieri tonderi, aut decalvari, velet caput suum.
Бо коли жінка не покривається, хай стрижеться вона; коли ж жінці сором стри́гтися чи голитися, нехай покривається!
7 Vir quidem non debet velare caput suum: quoniam imago et gloria Dei est, mulier autem gloria viri est.
Отож, чоловік покривати голови не повинен, бо він образ і слава Бога, а жінка — чоловікові слава.
8 Non enim vir ex muliere est, sed mulier ex viro.
Бо чоловік не походить від жінки, але жінка від чоловіка,
9 Etenim non est creatus vir propter mulierem, sed mulier propter virum.
не ство́рений бо чоловік ради жінки, але жінка ради чоловіка.
10 Ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter Angelos.
Тому жінка повина мати на голові знака вла́ди над нею, ради анголів.
11 Verumtamen neque vir sine muliere: neque mulier sine viro in Domino.
Одначе в Господі ані чоловік без жінки, ані жінка без чоловіка.
12 Nam sicut mulier de viro, ita et vir per mulierem: omnia autem ex Deo.
Бо як жінка від чоловіка, так і чоловік через жінку; а все — від Бога.
13 Vos ipsi iudicate: decet mulierem non velatam orare Deum?
Поміркуйте самі між собою, чи присто́йне воно, щоб жінка молилася Богові непокрита?
14 Nec ipsa natura docet vos, quod vir quidem si comam nutriat, ignominia est illi:
Чи ж природа сама вас не вчить, що коли чоловік запускає воло́сся, то безчестя для нього?
15 mulier vero si comam nutriat, gloria est illi: quoniam capilli pro velamine ei dati sunt.
Коли ж жінка ко́су запускає, — це слава для неї, бо замість покрива́ла да́на коса́ їй.
16 Si quis autem videtur contentiosus esse: nos talem consuetudinem non habemus, neque Ecclesia Dei.
Коли ж хто сперечатися хоче, — ми такого звича́ю не маємо, ані Церкви́ Божі.
17 Hoc autem præcipio, non laudans: quod non in melius, sed in deterius convenitis.
Пропонуючи це вам, я не хвалю́, що збираєтесь ви не на ліпше, а на гірше.
18 Primum quidem convenientibus vobis in Ecclesiam, audio scissuras esse inter vos, et ex parte credo.
Бо найперше, я чую, що як схо́дитесь ви на збо́ри, то між вами бувають поді́лення, у що почасти я й вірю.
19 Nam oportet et hæreses esse, ut et qui probati sunt, manifesti fiant in vobis.
Бо мусять між вами й поділи бути, щоб відкрились між вами й досвідчені.
20 Convenientibus ergo vobis in unum, iam non est Dominicam cœnam manducare.
А далі, коли ви збираєтесь ра́зом, то не на те, щоб їсти Господню Вече́рю.
21 Unusquisque enim suam cœnam præsumit ad manducandum. Et alius quidem esurit: alius autem ebrius est.
Бо кожен спішить з'їсти власну вече́рю, і один голодує, а другий впивається.
22 Numquid domos non habetis ad manducandum, et bibendum? Aut Ecclesiam Dei contemnitis, et confunditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos? In hoc non laudo.
Хіба ж ви не маєте хат, щоб їсти та пити? Чи ви зневажаєте Божу Церкву, і осоромлюєте немаю́чих? Що маю сказати вам? Чи за це похвалю́ вас? Не похвалю́!
23 Ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis, quoniam Dominus Iesus in qua nocte tradebatur, accepit panem,
Бо прийняв я від Господа, що й вам передав, що Господь Ісус ночі тієї, як ви́даний був, узяв хліб,
24 et gratias agens fregit, et dixit: Accipite, et manducate: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur: hoc facite in meam commemorationem.
подяку віддав, і переломив, і сказав: „Прийміть, споживайте, це тіло Моє, що за вас лома́ється. Це робіть на спомин про Мене!“
25 Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens: Hic calix novum testamentum est in meo sanguine. Hoc facite quotiescumque bibetis, in meam commemorationem.
Так само і чашу взяв Він по Вечері й сказав: „Ця чаша — Нови́й Заповіт у Моїй крові. Це робіть, коли тільки бу́дете пити, на спомин про Мене!“
26 Quotiescumque enim manducabitis panem hunc, et calicem bibetis: mortem Domini annunciabitis donec veniat.
Бо кожного ра́зу, як будете їсти цей хліб та чашу цю пити, — смерть Господню звіщаєте, аж доки Він при́йде.
27 Itaque quicumque manducaverit panem hunc, vel biberit calicem Domini indigne: reus erit corporis, et sanguinis Domini.
Тому то, хто їстиме хліб цей чи питиме чашу Господню негідно, — буде винний супроти тіла та крови Господньої!
28 Probet autem seipsum homo: et sic de pane illo edat, et de calice bibat.
Нехай же люди́на випробо́вує себе, і так нехай хліб їсть і з чаші хай п'є.
29 Qui enim manducat, et bibit indigne, iudicium sibi manducat, et bibit: non diiudicans corpus Domini.
Бо хто їсть і п'є негі́дно, не розважаючи про тіло, той суд собі їсть і п'є!
30 Ideo inter vos multi infirmi et imbecilles, et dormiunt multi.
Через це поміж вами багато недужих та хворих, і багато-хто засну́ли.
31 Quod si nosmetipsos diiudicaremus, non utique iudicaremur.
Бо коли б ми самі судили себе, то засу́джені ми не були́ б.
32 Dum iudicamur autem, a Domino corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur.
Та засу́джені від Господа, караємося, щоб нас не засу́джено з світом.
33 Itaque fratres mei, cum convenitis ad manducandum, invicem expectate.
Ось тому́, мої браття, схо́дячись на поживу, чека́йте один о́дного.
34 Si quis esurit, domi manducet: ut non in iudicium conveniatis. Cetera autem, cum venero, disponam.
А коли хто голодний, нехай вдома він їсть, щоб не схо́дилися ви на о́суд. А про інше, як прийду́, заряджу́.

< Corinthios I 11 >