< Canticum Canticorum 7 >

1 Chorus Quam pulchri sunt gressus tui in calceamentis, filia principis! Juncturæ femorum tuorum sicut monilia quæ fabricata sunt manu artificis.
Pagkaanindot sa imong mga tiil diha sa imong mga sandalyas, anak nga babaye sa prinsipe! Ang porma sa imong mga paa sama sa mga mutya, ang buhat sa mga kamot sa usa ka hanas nga mangkukulit.
2 Umbilicus tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis. Venter tuus sicut acervus tritici vallatus liliis.
Ang imong pusod sama sa lingin nga yahong; ug dili unta kini makulangan sa gisagol nga bino. Ang imong tiyan sama sa pundok sa trigo nga gipalibotan ug mga lirio.
3 Duo ubera tua sicut duo hinnuli, gemelli capreæ.
Ang imong duha ka suso sama sa duha ka nating binaw, kaluha sa lagsaw.
4 Collum tuum sicut turris eburnea; oculi tui sicut piscinæ in Hesebon quæ sunt in porta filiæ multitudinis. Nasus tuus sicut turris Libani, quæ respicit contra Damascum.
Ang imong liog sama sa tore nga gikan sa tango sa elepante; ang imong mga mata sama sa linaw sa Heshbon duol sa ganghaan sa Bath Rabbim. Ang imong ilong sama sa tore sa Lebanon nga nag-atubang sa Damascus.
5 Caput tuum ut Carmelus; et comæ capitis tui sicut purpura regis vincta canalibus.
Ang imong ulo sama sa Carmel; dagtom tapol ang imong buhok sa ulo. Ang hari nabihag sa mga salapid niini.
6 Sponsus Quam pulchra es, et quam decora, carissima, in deliciis!
Pagkatahom ug pagkamahigugmaon mo gayod, hinigugma, inubanan sa imong kalipay!
7 Statura tua assimilata est palmæ, et ubera tua botris.
Ang imong katas-on sama kaanindot ug barog sa kahoy nga palmera, ug ang imong mga suso sama sa pongpong sa mga bunga.
8 Dixi: Ascendam in palmam, et apprehendam fructus ejus; et erunt ubera tua sicut botri vineæ, et odor oris tui sicut malorum.
Naghunahuna ako, “Gusto ko nga mokatkat niana nga kahoy nga palmera; Mokupot ako sa matag sanga niini.” Hinaot nga ang imong mga suso mahisama sa pungpong sa mga ubas, ug ang kahumot sa imong ilong mahisama sa mga apricot.
9 Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum.
Ang imong baba mahisama sa labing maayo nga bino, nga mihinayhinay ug awas sa akong hinigugma, nga nagpadailos sa atong mga ngabil ug mga ngipon. Nakigsulti ang batan-ong babaye sa iyang hinigugma.
10 Sponsa Ego dilecto meo, et ad me conversio ejus.
Ako iya man sa akong gihigugma, ug nagtinguha siya kanako.
11 Veni, dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis.
Dali, akong hinigugma, mangadto kita sa bukid; didto kita mangatulog sa mga baryo.
12 Mane surgamus ad vineas: videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica; ibi dabo tibi ubera mea.
Mobangon kita ug sayo ug moadto sa parasan; tan-awon nato kung nangudlot ang mga paras, kung namukhad ang ilang bulak, ug kung namulak na ang mga granada. Didto akong ihatag kanimo ang akong gugma.
13 Mandragoræ dederunt odorem in portis nostris omnia poma: nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi.]
Ang mga mandragora nagahatag sa ilang kahumot; didto sa pultahan diin kita nagpuyo anaa ang tanan nga nagkalainlaing matang sa pinili nga mga prutas, bag-o ug daan, nga akong gitipigan alang kanimo, akong hinigugma.

< Canticum Canticorum 7 >