Romanos 9
1 Veritatem dico in Christo, non mentior: testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto:
అహం కాఞ్చిద్ కల్పితాం కథాం న కథయామి, ఖ్రీష్టస్య సాక్షాత్ సత్యమేవ బ్రవీమి పవిత్రస్యాత్మనః సాక్షాన్ మదీయం మన ఏతత్ సాక్ష్యం దదాతి|
2 quoniam tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi meo.
మమాన్తరతిశయదుఃఖం నిరన్తరం ఖేదశ్చ
3 Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem,
తస్మాద్ అహం స్వజాతీయభ్రాతృణాం నిమిత్తాత్ స్వయం ఖ్రీష్టాచ్ఛాపాక్రాన్తో భవితుమ్ ఐచ్ఛమ్|
4 qui sunt Israëlitæ, quorum adoptio est filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium, et promissa:
యతస్త ఇస్రాయేలస్య వంశా అపి చ దత్తకపుత్రత్వం తేజో నియమో వ్యవస్థాదానం మన్దిరే భజనం ప్రతిజ్ఞాః పితృపురుషగణశ్చైతేషు సర్వ్వేషు తేషామ్ అధికారోఽస్తి|
5 quorum patres, et ex quibus est Christus secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in sæcula. Amen. (aiōn g165)
తత్ కేవలం నహి కిన్తు సర్వ్వాధ్యక్షః సర్వ్వదా సచ్చిదానన్ద ఈశ్వరో యః ఖ్రీష్టః సోఽపి శారీరికసమ్బన్ధేన తేషాం వంశసమ్భవః| (aiōn g165)
6 Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes qui ex Israël sunt, ii sunt Israëlitæ:
ఈశ్వరస్య వాక్యం విఫలం జాతమ్ ఇతి నహి యత్కారణాద్ ఇస్రాయేలో వంశే యే జాతాస్తే సర్వ్వే వస్తుత ఇస్రాయేలీయా న భవన్తి|
7 neque qui semen sunt Abrahæ, omnes filii: sed in Isaac vocabitur tibi semen:
అపరమ్ ఇబ్రాహీమో వంశే జాతా అపి సర్వ్వే తస్యైవ సన్తానా న భవన్తి కిన్తు ఇస్హాకో నామ్నా తవ వంశో విఖ్యాతో భవిష్యతి|
8 id est, non qui filii carnis, hi filii Dei: sed qui filii sunt promissionis, æstimantur in semine.
అర్థాత్ శారీరికసంసర్గాత్ జాతాః సన్తానా యావన్తస్తావన్త ఏవేశ్వరస్య సన్తానా న భవన్తి కిన్తు ప్రతిశ్రవణాద్ యే జాయన్తే తఏవేశ్వరవంశో గణ్యతే|
9 Promissionis enim verbum hoc est: Secundum hoc tempus veniam: et erit Saræ filius.
యతస్తత్ప్రతిశ్రుతే ర్వాక్యమేతత్, ఏతాదృశే సమయే ఽహం పునరాగమిష్యామి తత్పూర్వ్వం సారాయాః పుత్ర ఏకో జనిష్యతే|
10 Non solum autem illa: sed et Rebecca ex uno concubitu habens, Isaac patris nostri.
అపరమపి వదామి స్వమనోఽభిలాషత ఈశ్వరేణ యన్నిరూపితం తత్ కర్మ్మతో నహి కిన్త్వాహ్వయితు ర్జాతమేతద్ యథా సిద్ధ్యతి
11 Cum enim nondum nati fuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali (ut secundum electionem propositum Dei maneret),
తదర్థం రిబ్కానామికయా యోషితా జనైకస్మాద్ అర్థాద్ అస్మాకమ్ ఇస్హాకః పూర్వ్వపురుషాద్ గర్భే ధృతే తస్యాః సన్తానయోః ప్రసవాత్ పూర్వ్వం కిఞ్చ తయోః శుభాశుభకర్మ్మణః కరణాత్ పూర్వ్వం
12 non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei quia major serviet minori,
తాం ప్రతీదం వాక్యమ్ ఉక్తం, జ్యేష్ఠః కనిష్ఠం సేవిష్యతే,
13 sicut scriptum est: Jacob dilexi, Esau autem odio habui.
యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, తథాప్యేషావి న ప్రీత్వా యాకూబి ప్రీతవాన్ అహం|
14 Quid ergo dicemus? numquid iniquitas apud Deum? Absit.
తర్హి వయం కిం బ్రూమః? ఈశ్వరః కిమ్ అన్యాయకారీ? తథా న భవతు|
15 Moysi enim dicit: Miserebor cujus misereor: et misericordiam præstabo cujus miserebor.
యతః స స్వయం మూసామ్ అవదత్; అహం యస్మిన్ అనుగ్రహం చికీర్షామి తమేవానుగృహ్లామి, యఞ్చ దయితుమ్ ఇచ్ఛామి తమేవ దయే|
16 Igitur non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei.
అతఏవేచ్ఛతా యతమానేన వా మానవేన తన్న సాధ్యతే దయాకారిణేశ్వరేణైవ సాధ్యతే|
17 Dicit enim Scriptura Pharaoni: Quia in hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam: et ut annuntietur nomen meum in universa terra.
ఫిరౌణి శాస్త్రే లిఖతి, అహం త్వద్ద్వారా మత్పరాక్రమం దర్శయితుం సర్వ్వపృథివ్యాం నిజనామ ప్రకాశయితుఞ్చ త్వాం స్థాపితవాన్|
18 Ergo cujus vult miseretur, et quem vult indurat.
అతః స యమ్ అనుగ్రహీతుమ్ ఇచ్ఛతి తమేవానుగృహ్లాతి, యఞ్చ నిగ్రహీతుమ్ ఇచ్ఛతి తం నిగృహ్లాతి|
19 Dicis itaque mihi: Quid adhuc queritur? voluntati enim ejus quis resistit?
యది వదసి తర్హి స దోషం కుతో గృహ్లాతి? తదీయేచ్ఛాయాః ప్రతిబన్ధకత్వం కర్త్తం కస్య సామర్థ్యం విద్యతే?
20 O homo, tu quis es, qui respondeas Deo? numquid dicit figmentum ei qui se finxit: Quid me fecisti sic?
హే ఈశ్వరస్య ప్రతిపక్ష మర్త్య త్వం కః? ఏతాదృశం మాం కుతః సృష్టవాన్? ఇతి కథాం సృష్టవస్తు స్రష్ట్రే కిం కథయిష్యతి?
21 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam?
ఏకస్మాన్ మృత్పిణ్డాద్ ఉత్కృష్టాపకృష్టౌ ద్వివిధౌ కలశౌ కర్త్తుం కిం కులాలస్య సామర్థ్యం నాస్తి?
22 Quod si Deus volens ostendere iram, et notum facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa iræ, apta in interitum,
ఈశ్వరః కోపం ప్రకాశయితుం నిజశక్తిం జ్ఞాపయితుఞ్చేచ్ఛన్ యది వినాశస్య యోగ్యాని క్రోధభాజనాని ప్రతి బహుకాలం దీర్ఘసహిష్ణుతామ్ ఆశ్రయతి;
23 ut ostenderet divitias gloriæ suæ in vasa misericordiæ, quæ præparavit in gloriam.
అపరఞ్చ విభవప్రాప్త్యర్థం పూర్వ్వం నియుక్తాన్యనుగ్రహపాత్రాణి ప్రతి నిజవిభవస్య బాహుల్యం ప్రకాశయితుం కేవలయిహూదినాం నహి భిన్నదేశినామపి మధ్యాద్
24 Quos et vocavit nos non solum ex Judæis, sed etiam in gentibus,
అస్మానివ తాన్యాహ్వయతి తత్ర తవ కిం?
25 sicut in Osee dicit: Vocabo non plebem meam, plebem meam: et non dilectam, dilectam: et non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam.
హోశేయగ్రన్థే యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, యో లోకో మమ నాసీత్ తం వదిష్యామి మదీయకం| యా జాతి ర్మేఽప్రియా చాసీత్ తాం వదిష్యామ్యహం ప్రియాం|
26 Et erit: in loco, ubi dictum est eis: Non plebs mea vos: ibi vocabuntur filii Dei vivi.
యూయం మదీయలోకా న యత్రేతి వాక్యమౌచ్యత| అమరేశస్య సన్తానా ఇతి ఖ్యాస్యన్తి తత్ర తే|
27 Isaias autem clamat pro Israël: Si fuerit numerus filiorum Israël tamquam arena maris, reliquiæ salvæ fient.
ఇస్రాయేలీయలోకేషు యిశాయియోఽపి వాచమేతాం ప్రాచారయత్, ఇస్రాయేలీయవంశానాం యా సంఖ్యా సా తు నిశ్చితం| సముద్రసికతాసంఖ్యాసమానా యది జాయతే| తథాపి కేవలం లోకైరల్పైస్త్రాణం వ్రజిష్యతే|
28 Verbum enim consummans, et abbrevians in æquitate: quia verbum breviatum faciet Dominus super terram:
యతో న్యాయేన స్వం కర్మ్మ పరేశః సాధయిష్యతి| దేశే సఏవ సంక్షేపాన్నిజం కర్మ్మ కరిష్యతి|
29 et sicut prædixit Isaias: Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha similes fuissemus.
యిశాయియోఽపరమపి కథయామాస, సైన్యాధ్యక్షపరేశేన చేత్ కిఞ్చిన్నోదశిష్యత| తదా వయం సిదోమేవాభవిష్యామ వినిశ్చితం| యద్వా వయమ్ అమోరాయా అగమిష్యామ తుల్యతాం|
30 Quid ergo dicemus? Quod gentes, quæ non sectabantur justitiam, apprehenderunt justitiam: justitiam autem, quæ ex fide est.
తర్హి వయం కిం వక్ష్యామః? ఇతరదేశీయా లోకా అపి పుణ్యార్థమ్ అయతమానా విశ్వాసేన పుణ్యమ్ అలభన్త;
31 Israël vero sectando legem justitiæ, in legem justitiæ non pervenit.
కిన్త్విస్రాయేల్లోకా వ్యవస్థాపాలనేన పుణ్యార్థం యతమానాస్తన్ నాలభన్త|
32 Quare? Quia non ex fide, sed quasi ex operibus: offenderunt enim in lapidem offensionis,
తస్య కిం కారణం? తే విశ్వాసేన నహి కిన్తు వ్యవస్థాయాః క్రియయా చేష్టిత్వా తస్మిన్ స్ఖలనజనకే పాషాణే పాదస్ఖలనం ప్రాప్తాః|
33 sicut scriptum est: Ecce pono in Sion lapidem offensionis, et petram scandali: et omnis qui credit in eum, non confundetur.
లిఖితం యాదృశమ్ ఆస్తే, పశ్య పాదస్ఖలార్థం హి సీయోని ప్రస్తరన్తథా| బాధాకారఞ్చ పాషాణం పరిస్థాపితవానహమ్| విశ్వసిష్యతి యస్తత్ర స జనో న త్రపిష్యతే|
