< Romanos 5 >

1 Justificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Jesum Christum:
Etu karone biswas pora amikhan dharmik hoija karone etiya Probhu Jisu Khrista dwara Isor logote amikhan shanti te ase.
2 per quem et habemus accessum per fidem in gratiam istam, in qua stamus, et gloriamur in spe gloriæ filiorum Dei.
Tai dwara biswas te amikhan anugrah pai ase kot te amikhan khara kori ase, aru Isor laga mohima laga asha te amikhan khushi kori ase.
3 Non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus: scientes quod tribulatio patientiam operatur:
Aru etu uporte amikhan laga dukh kosto te bhi khushi kori ase kelemane amikhan jani ase kosto pora he dhorjo ulai.
4 patientia autem probationem, probatio vero spem,
Kintu aru dhorjo pora adat ulai aru adat pora asha ulai,
5 spes autem non confundit: quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, qui datus est nobis.
aru asha pora amikhan ke sorom nadibo kelemane Pobitro Atma kun amikhan ke dikene ase Tai dwara amikhan laga monte Isor laga morom bhorta hoi ase.
6 Ut quid enim Christus, cum adhuc infirmi essemus, secundum tempus, pro impiis mortuus est?
Kelemane kitia amikhan komjur thakise etu thik somoite paapi manu khan nimite Khrista morise.
7 vix enim pro justo quis moritur: nam pro bono forsitan quis audeat mori.
Kelemane dharmik manu ekjon nimite kunba mori bole monjur nohobo. Kintu, ki jane, bhal manu ekjon karone kunba mori bole monjur hobo pare.
8 Commendat autem caritatem suam Deus in nobis: quoniam cum adhuc peccatores essemus, secundum tempus,
Kintu Isor he amikhan karone Tai laga morom dikhai dise, kelemane kitia amikhan paapi thakisele, titia Khrista amikhan nimite morise.
9 Christus pro nobis mortuus est: multo igitur magis nunc justificati in sanguine ipsius, salvi erimus ab ira per ipsum.
Aru etu pora bhi, etiya to, Khrista laga khun pora amikhan dharmik hoi thaka nimite, Tai laga khun pora he amikhan ke Isor laga khong pora bhi bachai lobo.
10 Si enim cum inimici essemus, reconciliati sumus Deo per mortem filii ejus: multo magis reconciliati, salvi erimus in vita ipsius.
Kelemane amikhan jitia Isor laga dushman khan thakise, titia Tai laga Putro mori bole dikena Isor pora Tai logot amikhan ke mil milap kori loise, etiya hoile, Tai logote mil milap kori luwa pichete, Tai laga jibon pora, aru bhi poritran amikhan pabo.
11 Non solum autem: sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Jesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus.
Etu he nohoi, Probhu Jisu Khrista dwara amikhan Isor logot te khushi ase kelemane Tai dwara, Isor logot te amikhan etiya mil milap kori loise.
12 Propterea sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt.
Etu karone, kineka manu ekjon pora prithibi te paap anise, aru paap pora mora anise, etu nisena mora to manu khan sob logote ahi jaise, kelemane sob pora paap korise.
13 Usque ad legem enim peccatum erat in mundo: peccatum autem non imputabatur, cum lex non esset.
Kelemane niyom nadiya age te, paap to prithibi te thakise, kintu niyom nathaka karone paap ke ginti kora nai.
14 Sed regnavit mors ab Adam usque ad Moysen etiam in eos qui non peccaverunt in similitudinem prævaricationis Adæ, qui est forma futuri.
Hoilebi, mora to Adam pora Moses tak raj korise, taikhan uporte bhi kunkhan Adam nisena kotha namana paap kora nai, aru kun he ekjon ahibole thaka laga noksa asele.
15 Sed non sicut delictum, ita et donum: si enim unius delicto multi mortui sunt: multo magis gratia Dei et donum in gratia unius hominis Jesu Christi in plures abundavit.
Hoilebi uphar to niyom bhirodh te ja nisena nohoi. Kilekoile, jodi, ekjon manu pora bhirodh kora nimite bisi morise koile, kiman dangor Isor laga anugrah aru ekjon manu, Jisu Khrista, laga anugrah pora uphar aha kiman bisi manu pora paise!
16 Et non sicut per unum peccatum, ita et donum. Nam judicium quidem ex uno in condemnationem: gratia autem ex multis delictis in justificationem.
Aru etu uphar to ekjon paap kora laga anjam nimite diya nohoi. Kilekoile, ekta galti kora pora bisar ahise aru bodnam bhi anise, hoilebi uphar pora bisi galti kora pichete bhi, aru eku galti nai koi kene faisla hunai se.
17 Si enim unius delicto mors regnavit per unum: multo magis abundantiam gratiæ, et donationis, et justitiæ accipientes, in vita regnabunt per unum Jesum Christum.
Kilekoile jodi, ekjon manu laga galti nimite sob uporte mora pora raj kore, taikhan etu pora bhi kiman dangor anugraha aru dharmikta laga inam pabo ekjon pora, kun Jisu Khrista ase.
18 Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem: sic et per unius justitiam in omnes homines in justificationem vitæ.
Etu karone kineka ekjon laga paap pora sob manu uporte sajai anise, etu nisena he ekjon dharmik kaam pora sob manu karone jibon aru dharmikta anise.
19 Sicut enim per inobedientiam unius hominis, peccatores constituti sunt multi: ita et per unius obeditionem, justi constituentur multi.
Kelemane ekjon kotha namana pora kineka bisi manu ke paapi bonaise, etu nisena ekjon pora kotha mani luwa pora bisi manu dharmik bonai dise.
20 Lex autem subintravit ut abundaret delictum. Ubi autem abundavit delictum, superabundavit gratia:
Kintu niyom to paap bisi ulai dibole anise. Kintu kot te paap bisi ulai ase, Isor laga kripa aru bhi bisi ulai ase.
21 ut sicut regnavit peccatum in mortem: ita et gratia regnet per justitiam in vitam æternam, per Jesum Christum Dominum nostrum. (aiōnios g166)
Eitu khan huwa karone to, jineka paap pora mora khan ke raaj korise, etu nisena anugrah bhi amikhan laga Probhu Jisu Khrista logote anonto jibon te raj koribo. (aiōnios g166)

< Romanos 5 >